مجله فناوری دیجیاتو



بایدها و نبایدهای استخراج بیت‌کوین

استخراج بیت‌کوین

اگر می‌خواهید بدانید 

چگونه بیت‌کوین استخراج کنید، دو گام مختلف را می‌توانید در پیش بگیرید: از طریق یک شرکت اقدام کنید یا اینکه سخت‌افزار مورد نیاز را خودتان بخرید و از آن استفاده کنید. در زیر به هر دو گزینه پرداخته می‌شود تا بفهمیم چرا در حال حاضر استخراج بیت‌کوین از طریق یک شرکت بهترین روش برای کسب سود است.

به یاد داشته باشید که تحقیق مهم است! هنگام خرید بیت‌کوین یا آلت‌کوین»(Altcoin)، باید بدانید که هیچ چیز در دنیای ارزهای رمزی تضمین شده نیست. هر گونه سرمایه‌گذاری ممکن است از دست برود، بنابراین قبل از کشیدن کارت اعتباری خود مطمئن شوید که خواندنی‌های لازم را خوانده‌اید و به اندازه کافی تحقیق کرده‌اید و یک کیف پول بیت‌کوین امن دارید.

استخراج در مقایسه با سرمایه‌گذاری

هنگامی که بیت‌کوین برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ معرفی شد، استخراج اولین و مهم‌ترین ارز رمزی در دنیا نیازمند ابزاری در حد یک کامپیوتر شخصی، حتی نه از نوع سریع آن، بود. امروزه اگر شما به دنبال کسب سود باشید، موانع ورود بسیار بیشتر است. البته به این معنا نیست که غیرممکن است، اما دیگر مثل گذشته یک صنعت خانگی هم نیست.

قبل از اینکه در مورد چگونگی استخراج بیت‌کوین صحبت کنیم، مهم است توجه داشته باشید که همه چیز در مورد ارزهای رمزی غیرقطعی است. استخراج قطعاً غیرقطعی‌ترین و بی‌ثبات‌ترین است. نوسانات قیمت سخت‌افزار، تغییرات در میزان سختی استخراج بیت‌کوین و حتی عدم تضمین پرداخت در پایان این کار سخت باعث می‌شود که استخراج بیت‌کوین حتی از خرید آن هم سرمایه‌گذاری خطرناک‌تری به‌حساب آید.

به این دلایل و به دلیل نوسانات کلی بازار، تشخیص میزان سود حاصل از استخراج بیت‌کوین می‌تواند سخت باشد. در سال ۲۰۱۸، سود بازار استخراج کاهشی بوده است و زمانی که با موانع ورود مواجه شد، این کاهش شتاب بیشتری پیدا کرد. مگر اینکه تغییرات قابل توجهی در فناوری بیت‌کوین به وجود آید که احتمالاً تغییری رخ نخواهد داد.

در نهایت، خرید بیت‌کوین به‌طور مستقیم حداقل بلافاصله به ازای پولی که می‌دهید، به شما چیزی می‌دهد؛ بنابراین ارزش در نظر گرفته شدن، قبل از طی مسیر استخراج را دارد.

گام ۱: شرکت استخراج را انتخاب کنید

استخراج ابری یعنی اجاره سخت‌افزار (یک بخشی از قدرت هشینگ آن‌ها) و داشتن شخص ثالثی برای استخراج آن است. به‌طور معمول برای سرمایه‌گذاری در زمینه بیت‌کوین باید پول پرداخت کنید، حتی اگر از سخت‌افزار اجاره شده برای استخراج بیت‌کوین استفاده نشود. درست مثل سرمایه‌گذاری‌های کلی، مهم است که تحقیق خود را انجام دهید، چرا که شرکت‌های زیادی وجود دارند که معتقدند بهترین هستند و حتی بزرگ‌ترین متفکران را دارند.

شرکت Genesis Mining مسلماً بزرگ‌ترین و معتبرترین شرکت در گروه شرکت‌های استخراج است. شرکت HashFlare در یک مصاحبه اذاعن داشت که تک‌تک مشتریانش با استفاده از خدمات ارائه شده‌ توسط این شرکت به سود رسیده‌اند. همچنین گفت که بسیاری از کاربران که در زمان مناسب روی بیت‌کوین سرمایه‌گذاری کردند، ممکن است پول بیشتری هم به دست آورده باشند.

در یک محدوده وسیع‌تری از گزینه‌ها، سایت CryptoCompare لیستی از شرکت‌های استخراج بیت‌کوین همراه با نظرات و رتبه‌بندی‌های کاربران تهیه کرده است، البته آگاه باشید که تعداد زیادی از نظر دهندگان در بخش نظرات به دنبال نقد کردن کدهای ارجاع خود هستند.

 گام ۲: یک بسته استخراج انتخاب کنید

پس از این که یک ارائه دهنده سرویس استخراج ابری انتخاب و در آن ثبت‌نام کردید، باید یک بسته استخراج را انتخاب کنید. انتخاب بسته به‌طور معمول شامل انتخاب مقدار مشخصی از قدرت هشینگ و ارجاع متقابل است که متناسب با استطاعت مالی شما است. پرداخت بیشتر معمولاً سود (بازگشت سرمایه) بیشتر، بهتر و سریع‌تری را به ارمغان می‌آورد، اما همیشه این‌طور نیست.

اکثر شرکت‌های استخراج ابری با محاسبه بر اساس ارزش فعلی بازار بیت کوین، دشواری استخراج بیت کوین و ارجاع متقابل با قدرت هشینگ اجاره شده، در تصمیم‌گیری به شما کمک می‌کنند. با این حال، مهم است توجه داشته باشید که این اعداد می‌توانند تغییر کنند، بنابراین مهم است که به روند بازار نگاه کنید و قبل از بستن قرارداد، تخمین بزنید که بیت کوین ممکن است در آینده چه روندی داشته باشد. چیزی که در حال حاضر ممکن است سودآور باشد، در صورت پایین آمدن ارزش بیت کوین ممکن است دیگر سودآور نباشد.

بعضی از شرکت‌های استخراج ابری قراردادهای پیش‌فروش دارند؛ یعنی از شما درخواست می‌کنند مبلغ قرارداد را پیشاپیش پرداخت کنید در حالی‌که آماده شدن سخت‌افزار جدید ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد. در بیشتر شرایط چنین قراردادهایی توصیه نمی‌شوند، زیرا هیچ راهی برای تضمین سودآوری چنین قراردادهایی در هنگام شروع وجود ندارد و حتی مشخص نیست که سودآوری چه زمانی رخ خواهد داد.

گام ۳: یک استخر استخراج انتخاب کنید

پس از انتخاب قرارداد، اکثر شرکت‌های استخراج از شما می‌خواهند یک استخر» (Pool) استخراج انتخاب کنید. استخر استخراج جایی است که شما یک تیم استخراج سراسری برای پیوستن به آن را انتخاب می‌کنید.

این یک روش برای افزایش احتمال کسب بیت‌کوین از طریق استخراج است و یک روش استاندارد در استخراج ابری و شخصی است. استخرهای مختلف مزایا و معایبی دارند که فراتر از محدوده این مقاله هستند. با این حال، پیوستن به یک استخر خوب با هزینه پایین احتمالاً بهترین شانس شما خواهد بود.

یکی از محبوب‌ترین و قابل اعتمادترین استخرهای فعلی برای استخراج کنندگان جدید Pool Slush است؛ اما شما همیشه باید خود تحقیق کنید؛ مانند شرکت‌ها، بسیاری از استخرها هم قابل اعتماد نیستند.

گام ۴: کیف پول انتخاب کنید

پس از انجام گام‌های قبلی، استخراج ابری می‌تواند شروع شود و در عرض چند روز یا چند هفته، شما باید ببینید که حساب کاربری استخراج ابری شما در حال پر شدن با بیت‌کوین است. برداشت و قرار دادن هر دریافتی کمی در یک کیف پول امن برای خودتان، برنامه بسیار خوبی است. البته برخی از استخراج کنندگان ابری به شما اجازه می‌دهند که درآمد خود را برای دریافت قدرت هشینگ بیشتر دوباره سرمایه‌گذاری کنید.

در بلند مدت باید تصمیم بگیرید که با بیت کوین‌های خود چه کار می‌خواهید بکنید. در حالی که محصولات و خدمات بسیاری در دیگر کشورها بجز ایران قابل خرید با بیت‌کوین است، قیمت‌ها می‌توانند نوسان داشته باشند و شما ممکن است مجبور شوید تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام دهید تا ببینید آیا این معامله خوبی است یا خیر. ما همچنین می‌توانید بیت‌کوین خود را با سایر ارزهای رمزی معامله کنید و یا اینکه آن را به‌طور مستقیم با پول نقد معاوضه کنید.

اگر بخواهم با سخت‌افزار خودم استخراج کنم، چطور؟

با توجه به هزینه‌های بالا، استخراج بیت کوین به‌صورت شخصی تنها در صورتی توصیه می‌شود که شما به مقدار زیاد و مهم‌تر از همه ارزانی برق و یک اتصال شبکه قدرتمند در دسترس داشته باشید. قبل از سرمایه‌گذاری در زمینه هر نوع تنظیمات سخت‌افزاری یا استخراج، ضروری است که از یک ماشین حساب استخراج بیت‌کوین استفاده کنید تا ببینید آیا با در نظر گرفتن تمام هزینه‌ها، سودی به دست خواهید آورد.

اگر شرایط استخراج شخصی را داشته باشید، باید یک ASIC miner درست انتخاب کنید و با آن کار کنید. در حالی که دستگاه استخراجAntminer  مدل S۹i و  S۹j از بهترین استخراج کنندگان هستند، محصولات قابل رقابت زیادی وجود دارد که ارزش بررسی دارند. دستگاه‌های GMO Miner B۳ و Innosilicon T۲ Turbo (با قیمت کمتر) از سپتامبر ۲۰۱۸ به‌عنوان کاراترین ASIC miner شناخته می‌شوند.

 

منبع: چطورپدیا


آیا Windows Defender بهترین آنتی‌ویروس برای ویندوز ۱۰ است؟

در ویندوز ۱۰ برخلاف ویندوز ۷ مجبور به نصب آنتی‌ویروس نیستیم. از ویندوز ۸ به بعد، ویندوز شامل یک آنتی‌ویروس رایگان از قبل نصب شده به نام

مدافع ویندوز» (

Windows Defender) است. اما آیا واقعا مدافع ویندوز برای حفاظت از کامپیوتر شما بهترین انتخاب است، یا اینکه فقط یک گزینه به اندازه کافی خوب است؟

مدافع ویندوز در زمان ویندوز ۷ به عنوان یک نسخه قابل دانلود جداگانه تحت نام مومات امنیتی مایکروسافت عرضه می‌شد. اما در حال حاضر به صورت نصب شده به همراه ویندوز ارایه می‌شود و به‌صورت پیش‌فرض فعال است. افراد بسیاری معتقدند که همیشه بهتر است یک آنتی‌ویروس دیگر را هم نصب داشته باشید، اما این بهترین راه‌حل برای مشکلات امنیتی امروز، مانند باج‌افزارها، نیست.

آنتی‌بدافزار Malwarebytes

بنابراین بهترین آنتی‌ویروس چیست؟ لطفا تمام این مقاله را بخوانید

چیزی که شما نیاز دارید ترکیبی عالی از آنتی‌بدافزار Malwarebytes و مدافع ویندوز است.

توصیه اکید ما این است که این مقاله را بخوانید تا درک کنید که چرا ما ترکیبی از مدافع ویندوز و آنتی‌بدافزار Malwarebytes را توصیه می‌کنیم، اما از آنجا که می‌دانیم افراد زیادی فقط متن را سرسری نگاه می‌کنند، توصیه کوتاه و مختصر ما برای حفظ امنیت سیستم به شرح زیر است:

۱- از مدافع ویندوز به جای آنتی‌ویروس‌های متداول استفاده کنید. مجرمان به جای تولید ویروس‌های معمول به سمت ایجاد بدافزارها، حملات zero-day و حتی نرم‌افزارهای مخربی که آنتی‌ویروس‌های متدوال نمی‌توانند آن‌ها را تشخیص دهند، تغییر استراتژی داده‌اند. مدافع ویندوز یک محصول مناسب برای ویندوز است، سریعا به شما هشدار می‌دهد، شما را آزار نمی‌دهد و کارش را که تمیز کردن ویروس‌های قدیمی است، به‌خوبی انجام می‌دهد.

۲- از آنتی‌بدافزار Malwarebytes استفاده کنید. امروزه شیوع نرم‌افزارهای مخرب معمولاً از طریق نفوذ در مرورگر شما برای نصب باج‌افزارها رخ می‌دهد، و تنها آنتی‌بدافزار Malwarebytes است که با سیستم منحصر به فرد خود در برابر این حملات از سیستم شما محافظت می‌کند. این نرم‌افزار از منابع سیستم استفاده نمی‌کند و سیستم شما را کند نمی‌کند.

ترکیب یک – دو: آنتی‌ویروس و آنتی‌بدافزار

شما فارغ از این که به چه دقتی از اینترنت استفاده می‌کنید، به یک آنتی‌ویروس بر روی کامپیوتر خود نیاز دارید. هوشمند بودن برای محافظت از شما در مقابل تهدیدها کافی نیست و یک نرم‌افزار امنیتی می‌تواند به‌عنوان یک روش دفاعی دیگر به شما کمک کند.

با این حال، آنتی‌ویروس به تنهایی دیگر کافی نیست. توصیه ما این است که همزمان از یک آنتی‌ویروس خوب و یک آنتی بدافزار مناسب استفاده کنید. این دو با هم، شما را از بسیاری از بزرگترین تهدیدات اینترنتی محافظت می‌کنند: ویروس‌ها، نرم‌افزارهای جاسوسی، بدافزارها و حتی برنامه‌های ناخواسته» (PUPs) و بسیاری دیگر.

پس شما از کدام باید استفاده کنید و برای کدام باید پول پرداخت کنید؟ با اولین بخش شروع می‌کنیم: آنتی‌ویروس.

آیا مدافع ویندوز (

Windows Defender) خوب است؟

هنگامی‌که شما ویندوز ۱۰ را نصب می‌کنید، یک آنتی‌ویروس در حال اجرا دارید. مدافع ویندوز همراه با ویندوز ۱۰ موجود است و به‌صورت خودکار برنامه‌هایی را که باز می‌کنید، بررسی می‌کند، تعاریف جدید را از به‌روزرسانی‌های ویندوز دانلود می‌کند و واسطی را برای بررسی‌های بیشتر فراهم می‌کند. از همه بهتر و مهمتر اینکه سیستم شما را کند نمی‌کند، چیزی که در مورد اکثر آنتی‌ویروس‌ها قابل گفتن نیست.

برای مدت کوتاهی، آنتی‌ویروس مایکروسافت در مقایسه با سایر آنتی‌ویروس‌ها کارایی بدتری داشت. آنقدر بد بود که ما سایر آنتی‌ویروس‌ها را توصیه می‌کردیم، اما در حال حاضر محافظت بسیار خوبی از سیستم به عمل می‌آورد.

بنابراین، به طور خلاصه، بله: مدافع ویندوز به اندازه کافی خوب استف آنقدر که شما می‌توانید از آن در کنار یک آنتی بدافزار خوب، همان‌طور که در بالا اشاره شد، استفاده کنید.

اما آیا مدافع ویندوز بهترین آنتی‌ویروس است؟ سایر برنامه‌ها چطورند؟

اگر شما به مقایسه آنتی‌ویروس‌ها نگاه کنید، متوجه خواهید شد که مدافع ویندوز هر چند که خوب است، اما بر حسب امتیاز میزان حفاظت خام بهترین رتبه را ندارد. پس چرا از آنتی‌ویروس دیگری استفاده نکنید؟

اول، به امتیازها نگاه کنید. 

سایت AV-TEST نشان می‌دهد که مدافع ویندوز، ۹۹٫۹ درصد از نرم‌افزارهای مخرب گسترده و شایع و همچنین ۹۸٫۸ درصد از حملات zero-day را تشخیص داده است. آویرا» (Avira) یکی از پیشرفته‌ترین آنتی‌ویروس‌ها نیز امتیاز مشابهی کسب کرده است، البته در برخی ماه‌ها Avira کمی امتیاز بالاتری را کسب کرده، بنابراین امتیاز کلی آن به طور کلی بالاتر است.

علاوه بر این، امنیت چیزی بیشتر از امتیاز حفاظت خام است. سایر آنتی‌ویروس‌ها ممکن است در آزمون‌های ماهانه کمی بهتر عمل کنند، اما آن‌ها معایب زیادی دارند مانند افزونه‌های اضافه شده به مرورگر که در واقع سیستم شما را ناامن‌تر می‌کنند، پاک کننده‌های رجیستری که وحشتناک و غیرضروری هستند، نرم‌افزارهای ناخواسته ناامن و حتی توانایی ردیابی رفتار شما در مرور صفحات وب، به‌طوری که بتوانند پول‌ساز باشند. علاوه بر این، روشی که این نرم‌افزارها برای اتصال به مرورگر و سیستم‌عامل دارند، اغلب مشکلات بیشتری ایجاد می‌کند. چیزی که در مقابل ویروس‌ها از سیستم شما محافظت می‌کند اما راه را برای سایر حملات باز می‌کند، امن نیست.

فقط به تمام افزونه‌های اضافی نگاه کنید که Avast تلاش می‌کند در کنار آنتی‌ویروس نصب کند.

مدافع ویندوز هیچ یک از این کارها را انجام نمی‌دهد، مدافع ویندوز یک کار را به خوبی، به صورت رایگان و بدون کند کردن سیستم شما انجام می‌دهد. علاوه بر این، ویندوز ۱۰ شامل سایر محافظت‌های معرفی شده در ویندوز ۸، مانند فیلتر SmartScreen، هم است که از دانلود و اجرای نرم‌افزارهای مخرب، جلوگیری می‌کند. مرورگرهای کروم و فایرفاکس هم شامل مرور ایمن Google هستند که از دانلود تعداد زیادی بدافزار جلوگیری می‌کند.

اگر به هر دلیلی از مدافع ویندوز نفرت دارید و می‌خواهید از آنتی‌ویروس دیگری استفاده کنید، می‌توانید از Avira استفاده کنید. این آنتی‌ویروس نسخه رایگانی دارد که به نسبت خوب کار می‌کند، یک نسخه حرفه‌ای هم دارد با تعدادی ویژگی اضافی که امتیاز محافظت آن عالی است و البته تبلیغات گاه به گاه دارد، که ممکن است آزار دهنده باشند. بزرگترین مشکل این است که باید مطمئن شوید که افزونه مرورگر آن را نصب نکنید، که معمولا برای افراد غیرفنی سخت است.

آنتی‌ویروس کافی نیست: از Malwarebytes هم استفاده کنید

آنتی‌ویروس مهم است، اما امروزه مهمتر از آنتی‌ویروس این است که شما از یک برنامه خوب برای محافظت از مرورگر وب خود و افزونه‌های آن، مهمترین اهداف حمله کنندگان، استفاده کنید. آنتی‌بدافزار Malwarebytes برنامه‌ای است که ما توصیه می‌کنیم.

بر خلاف آنتی‌ویروس‌های متداول، Malwarebytes در پیدا کردن برنامه‌های ناخواسته» (PUPs) و دیگر نرم‌افزارهای تلف کننده منابع سیستم خوب است. از نسخه ۳ به بعد، شامل یک ویژگی ضد نفوذ هم است که هدف آن بلاک کردن سوء استفاده‌های معمول در برنامه‌ها است، حتی اگر آن‌ها حملات zero-day باشند که قبلا دیده نشده‌اند. همچنین برای جلوگیری از حملات اخاذی مانند CryptoLocker شامل آنتی باج‌افزار هم است. آخرین نسخه Malwarebytes ترکیبی از این سه ابزار در یک بسته ۴۰ دلاری سالانه است.

برنامه Malwarebytes ادعا می‌کند که می‌تواند به طور کامل جایگزین آنتی‌ویروس‌های متداول باشد، البته ما در این مورد اختلاف نظر داریم. آنتی‌بدافزار Malwarebytes از استراتژی‌های کاملا متفاوتی برای محافظت از سیستم شما استفاده می‌کند: آنتی‌ویروس برنامه‌های خطرناکی که راه خود را به کامپیوتر شما باز کرده‌اند، بلاک می‌کند، در حالی‌که Malwarebytes تلاش می‌کند نرم‌افزار مضر قادر به دسترسی به کامپیوتر شما نباشد. از آنجا که Malwarebytes با آنتی‌ویروس‌های متداول تداخل ندارد، توصیه می‌کنیم هر دو برنامه را برای حفاظت بهتر داشته باشید.

توجه داشته باشید که شما می‌توانید برخی از ویژگی‌های Malwarebytes را به صورت رایگان دریافت کنید. به عنوان مثال، نسخه رایگان برنامه Malwarebytes فقط برای نرم‌افزارهای مخرب و برنامه‌های ناخواسته در صورت تقاضای شما به جستجو می‌پردازد، و مانند نسخه پولی در پس زمینه اسکن را انجام نمی‌دهد. علاوه بر این، نسخه رایگان شامل ویژگی‌های ضد سواستفاده و ضد باج افزار نسخه پولی نیست.

شما می‌توانید تمام این سه ویژگی را در نسخه کامل Malwarebytes با پرداخت سالانه ۴۰ دلار داشته باشید، که ما توصیه می‌کنیم. اما اگر بخواهید آنتی باج‌افزاری داشته باشید که در صورت تقاضای شما به جستجو بپردازد، نسخه‌های رایگان Malwarebytes و Anti-Exploit بهتر از هیچ چیز هستند، و شما قطعا باید از آن‌ها استفاده کنید.

با ترکیبی از یک آنتی‌ویروس خوب و Malwarebytes امنیت سیستم خود را به خوبی حفظ کرده‌اید. به یاد داشته باشید که آنتی‌ویروس تنها یکی از اقدامات امنیتی رایج است که باید دنبال کنید. بهداشت و سلامت دیجیتال جایگزینی برای آنتی‌ویروس نیست، ولی لازم است که مطمئن شوید آنتی‌ویروس شما کارش را به خوبی انجام می‌دهد.

 

منبع: چطورپدیا


ردیابی موقعیت مکانی چگونه توسط گوشی هوشمند انجام می‌شود؟

همانطور که افشاسازی اخیر سابقه‌ی 

ردیابی موقعیت‌مکانی کاربران توسط 

گوگل نشان می‌دهد، حدس زدن زمانی که اپلیکیشن‌ها، شرکت‌های فناوری غول‌آسا و دستگاه‌های جیبی، موقعیت مکانی شما را رصد می‌کنند و زمانی که این کار را نمی‌کنند کار آسانی نیست. در ادامه آنچه را که باید درباره‌ی عملکرد ردیابی موقعیت مکانی در گوشی بدانید و روش غیرفعال کردن آن را خواهید دید.

اطلاعات موقعیت مکانی یکی از داده‌های اولیه‌ای است که هر شرکت ممکن است از شما دریافت کند. شاید هدف آنها شخصی‌سازی گزارش آب و هوا یا ارائه‌ی تبلیغ یک شیرینی‌فروشی در نزدیکی محل زندگی شما باشد. در نتیجه‌، اپلیکیشن‌ها و سیستم‌عامل‌های موبایل به شدت به دنبال کسب چنین داده‌هایی هستند. البته نوعی سازش دوجانبه بین شما و این شرکت‌ها وجود دارد و اگر دوست نداشته باشید که موقعیت مکانی خود را افشا سازید، چاره‌ای جز خداحافظی با برخی خدمات مبتنی بر موقعیت مکانی، مثل راهنمای مسیریابی برای رسیدن به یک پارک ندارید. آسودگی را بیشتر دوست دارید یا حفظ حریم خصوصی؟ نمی‌توانید هر دو را با هم داشته باشید؛ اما بلد بودن طرز کار آن و زمانی که می‌توانید و باید آن را فعال کنید، برای شما مفید خواهد بود.

ردیابی موقعیت مکانی توسط دستگاه

اگر نمی‌خواهید گوشی هوشمند، موقعیت شما را به هر اپلیکیشن یا هر شرکت فناوری گزارش کند؛ پس باید تنظیمات موقعیت مکانی اصلی را غیرفعال کنید. این کار اساساً باعث می‌شود گوشی دیگر نتواند جای خود را پیدا کند که اغلب با ارتباط با ماهواره‌های GPS، برج‌های سلولی و حتی شبکه‌های wifi عمومی نزدیک انجام می‌شود.

اگر گوشی اندروید دارید، به Settings بروید و سپس Security & location را انتخاب کرده و کلید Use location را خاموش کنید. اگر از گوشی آیفون استفاده می‌کنید، Settings را باز کرده و Privacy and Location Services را لمس نمایید. سپس Location Services را غیرفعال کنید. گوشی شما اساساً از نظر موقعیت مکانی پنهان خواهد شد.

انجام این کار به معنای آن است که دیگر نمی‌توانید موقعیت خود را روی نقشه مشخص نمایید، به دنبال کافه‌های محله‌ی خود بگردید یا اگر گوشی خود را گم کردید، آن را با موقعیت‌یاب پیدا کنید؛ همچنین گوگل نیز دیگر نخواهد توانست از جمع‌آوری داده استفاده کرده و به کاربران نقشه گوگل» (Google Map) بگوید مثلاً یک جاده چه مقدار ترافیک دارد. هم اندروید و هم iOS در صفحات منوی واقعی خود، اطلاعات بیشتری به شما ارائه می‌دهند تا بدانید با انجام این کار، چه امکاناتی از دست می‌دهید.

گرچه همچنان یک شرایط باقی می‌ماند که طی آن، موقعیت مکانی شما چه با اندروید یا iOS، حتی با خاموش کردن ردیابی موقعیت مکانی به اشتراک گذاشته می‌شود: زمانی که با فوریت‌ها و خدمات اورژانسی تماس بگیرید. اگر جایی باشید که اشتراک‌گذاری اضطراری موقعیت مکانی در آن فعال باشد، دیگر فرقی نمی‌کند که مکان‌یاب خود را غیرفعال کرده باشید یا خیر. در هر صورت گوشی شما موقعیت مکانی را مخابره خواهد نمود.

ردیابی موقعیت مکانی توسط اپلیکیشن

اگر ردیابی موقعیت مکانی را در دستگاه خود فعال سازید، دسترسی به این اطلاعات را در اختیار گوگل و اَپل قرار می‌دهید. این کار صرفاً بخشی از قرارداد استفاده از سیستم‌عامل‌های دارای خدمات موقعیت مکانی فعال است. حتی با وجود فعال بودن این تنظیمات، باز هم می‌توانید راه دسترسی اپلیکیشن‌ها به موقعیت مکانی گوشی خود را ببندید.

از قسمت Settings اندروید، به سراغ Security & Location و سپس Location بروید و App-level permissions را لمس کنید تا همه‌ی اپلیکیشن‌های نصب‌ شده بر روی گوشی را ببینید. دسترسی هر کدام از اپلیکیشن‌هایی که نمی‌خواهید موقعیت مکانی شما را بدانند را از این طریق غیرفعال کنید. مثلاً شاید بخواهید برنامه Airbnb محل شما را بداند؛ اما فیس‌بوک نه. در اینجا هم با غیرفعال کردن این دسترسی، شاید برخی از ویژگی‌های اپلیکیشن که نیازمند اطلاعات موقعیت مکانی باشد، مختل شود.

در بخش Settings برای iOS، Privacy را لمس و سپس Location Services را بزنید تا فهرست کاملی از اپلیکیشن‌ها را ببینید. در iOS، مدیریت دقیق‌تری به شما ارائه می‌شود: می‌توان به اپلیکیشن‌ها اجازه داد که همیشه Always» یا هنگام استفاده از اپلیکیشن While Using the App» یا هرگز Never» به موقعیت مکانی دسترسی داشته یا نداشته باشند. با استفاده از گزینه‌ی Never، ردیابی را به‌کلی مسدود نمایید؛ یا با استفاده از While Using the App، ردیابی پنهانی را مسدود کنید(تا اطلاعات موقعیت مکانی تنها زمانی ثبت شود که اپلیکیشن عملاً اجرا شده باشد.

یکی از روش‌هایی که می‌توان اپلیکیشن‌ها را از ثبت موقعیت مکانی به شکلی که در گزارش اخیر AP آمده است، باز داشت به این صورت است: هر جا که اپلیکیشن‌ها روی دستگاه اجرا شده‌اند، می‌توانید نقاط ریزی روی نقشه ببینید و سپس به‌صورت هم‌زمان موقعیت مکانی را اصلاح نمایید. البته هر اپلیکیشن با دیگری متفاوت است و برای کاری که با داده‌های مکانی شما انجام می‌دهد، ت‌های حریم خصوصی ویژه‌ی خود را خواهد داشت.

به یاد داشته باشید که برخی از این اپلیکیشن‌ها، نفوذ فراوانی دارند. حتی اگر دسترسی فیس‌بوک را به موقعیت مکانی خاموش نمایید، فیس‌بوک به عنوان یک پلتفرم، زمانی که از طریق مرورگر به سیستم آن ورود می‌کنید، با استفاده از آدرس IP که با آن به سایت وصل می‌شوید یا زمانی که یکی از دوستان، شما را در مکان خاصی تگ کند، یا زمانی که مکانی را در عکسی در اینستاگرام تگ می‌کنید، جای شما را پیدا می‌کند.

ردیابی موقعیت مکانی توسط گوگل و اَپل

حتی اگر دسترسی ردیابی موقعیت مکانی را برای همه‌ی اپلیکیشن‌های خود غیرفعال نمایید، تا زمانی که روی تلفن شما فعال باشد، بخش اول را ببینید، اَپل (در iOS) و گوگل (در اندروید) می‌توانند داده‌های موقعیت مکانی شما را به دست آورند؛ زیرا آنها مالک سیستم عاملی هستند که استفاده می‌کنید. اما به نظر می‌رسد گوگل نسبت به اَپل، بسیار مانه‌تر عمل می‌کند و شوق بیشتری برای به اشتراک‌گذاری داده‌ها در همه‌ی محصولاتش از خود نشان می‌دهد.

این ردیابی، از نوعی است که ک.شانکاری در مطلب وبلاگ خود، که در واقع آغازگر گزارش AP بود، مطرح نمود. همان مطلبی که به مسائل اندرویدی می‌پردازد که کاربران سال‌ها متوجه آن بوده‌اند. سرویس‌های Google Play  تا زمانی که دسترسی موقعیت مکانی در سطح تلفن همراه فعال باشد، همچنان مقداری داده‌ی موقعیت مکانی برای گوگل و خدمات مرتبط به آن نظیر نقشه‌ها و دستیار گوگل را گردآوری خواهد کرد.

گوگل حتی می‌تواند با کمک اپلیکیشن گوگل، این کار را بر روی iOS انجام دهد. در نظر داشته باشید که گوگل همیشه، حتی زمانی که در پس‌زمینه فعال است، درخواست ثبت اطلاعات مکانی می‌دهد. حداقل در سیستم‌عامل iOS می‌توانید بدون غیرفعال کردن کل خدمات موقعیت مکانی گوشی، دسترسی اپلیکیشن گوگل را محدود نمایید؛ اما در اندروید، حداقل در ارتباط با موقعیت مکانی، یا باید همه‌چیز را بخواهید یا هیچ‌چیز.

همه‌ی این موارد در ت‌های حریم خصوصی گوگل، که همه‌ی محصولات و خدمات آن را از جمله Google Maps و اندروید شامل می‌شود، تعریف شده است. به گفته‌ی گوگل: نوع داده‌های مکانی که ما گردآوری می‌کنیم، تا حدی به تنظیمات دستگاه و حساب کاربری شما بستگی دارد.». معنای این جمله، امکان انجام تنظیمات فراوان برای دوری از این گردآوری اطلاعات است و حتی بعد از آن تنظیمات نیز، تا حدی می‌توانید ردیابی موقعیت مکانی را کنترل کنید.

شما می‌توانید ت حریم خصوصی اَپل را نیز مطالعه نمایید. اَپل به وضوح بیان می‌کند که داده‌های به‌دست آمده از Location Services در iOS را برای اطلاع از اماکنی که زیاد به آن مراجعه می‌کنید، ارائه‌ی تبلیغات مبتنی بر مکان در Apple News و App Store و ارائه‌ی پیشنهادهای مبتنی بر موقعیت مکانی، مثل پرسش Siri درباره‌ی تمایل شما برای مراجعه به کافه‌ای در همسایگی در iOS ۱۲ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این اطلاعات با دستگاه‌های دیگری که به همان حساب‌کاربری iCloud متصل باشند نیز به اشتراک گذاشته می‌شود؛ زیرا گوگل، اطلاعات حساب کاربری را در چندین دستگاه به اشتراک می‌گذارد؛ اما اَپل شفاف بیان می‌کند که علاقه‌ای به ذخیره‌سازی این داده‌ها برای خود ندارد. این داده‌ها به‌جای انتقال به اَپل، در دستگاه شما باقی خواهد ماند. هر داده‌ای که توسط اَپل رصد می‌شود، ناشناس‌سازی شده و با داده‌هایی که از کاربران دیگر دریافت می‌شود، در یک گروه قرار می‌گیرد.

همچون استفاده از فیس‌بوک یا اتصال به wifi عمومی، در نهایت به مقدار اعتمادی که به شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی این خدمات دارید، بستگی دارد. آیا راضی هستید که در قبال مسیردهی گام به گام برای رسیدن به مقصد یا گزارش آب و هوای محل زندگی یا توصیه‌ی رستوران جدیدی که در شهر باز شده است، گوگل یا گوشی آیفون از موقعیت مکانی شما باخبر شود؟

بنابراین، اگر قصد دارید اجازه ندهید یک اپلیکیشن خاص، محل گوشی شما را بداند، می‌توانید دسترسی آن را در سطح اپلیکیشن ببندید. اگر می‌خواهید گوگل و اَپل هر گونه اطلاعات را در ارتباط با موقعیت مکانی شما از طریق دستگاه تلفن همراه ردیابی نکند، پس باید ویژگی موقعیت مکانی دستگاه را به‌طور کامل غیرفعال نمایید یا صرفاً به سراغ یک گوشی ساده و عقب‌مانده بروید.

 

منبع: چطورپدیا


بایدها و نبایدهای استخراج بیت‌کوین

استخراج بیت‌کوین

اگر می‌خواهید بدانید 

چگونه بیت‌کوین استخراج کنید، دو گام مختلف را می‌توانید در پیش بگیرید: از طریق یک شرکت اقدام کنید یا اینکه سخت‌افزار مورد نیاز را خودتان بخرید و از آن استفاده کنید. در زیر به هر دو گزینه پرداخته می‌شود تا بفهمیم چرا در حال حاضر استخراج بیت‌کوین از طریق یک شرکت بهترین روش برای کسب سود است.

به یاد داشته باشید که تحقیق مهم است! هنگام خرید بیت‌کوین یا آلت‌کوین»(Altcoin)، باید بدانید که هیچ چیز در دنیای ارزهای رمزی تضمین شده نیست. هر گونه سرمایه‌گذاری ممکن است از دست برود، بنابراین قبل از کشیدن کارت اعتباری خود مطمئن شوید که خواندنی‌های لازم را خوانده‌اید و به اندازه کافی تحقیق کرده‌اید و یک کیف پول بیت‌کوین امن دارید.

استخراج در مقایسه با سرمایه‌گذاری

هنگامی که بیت‌کوین برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ معرفی شد، استخراج اولین و مهم‌ترین ارز رمزی در دنیا نیازمند ابزاری در حد یک کامپیوتر شخصی، حتی نه از نوع سریع آن، بود. امروزه اگر شما به دنبال کسب سود باشید، موانع ورود بسیار بیشتر است. البته به این معنا نیست که غیرممکن است، اما دیگر مثل گذشته یک صنعت خانگی هم نیست.

قبل از اینکه در مورد چگونگی استخراج بیت‌کوین صحبت کنیم، مهم است توجه داشته باشید که همه چیز در مورد ارزهای رمزی غیرقطعی است. استخراج قطعاً غیرقطعی‌ترین و بی‌ثبات‌ترین است. نوسانات قیمت سخت‌افزار، تغییرات در میزان سختی استخراج بیت‌کوین و حتی عدم تضمین پرداخت در پایان این کار سخت باعث می‌شود که استخراج بیت‌کوین حتی از خرید آن هم سرمایه‌گذاری خطرناک‌تری به‌حساب آید.

به این دلایل و به دلیل نوسانات کلی بازار، تشخیص میزان سود حاصل از استخراج بیت‌کوین می‌تواند سخت باشد. در سال ۲۰۱۸، سود بازار استخراج کاهشی بوده است و زمانی که با موانع ورود مواجه شد، این کاهش شتاب بیشتری پیدا کرد. مگر اینکه تغییرات قابل توجهی در فناوری بیت‌کوین به وجود آید که احتمالاً تغییری رخ نخواهد داد.

در نهایت، خرید بیت‌کوین به‌طور مستقیم حداقل بلافاصله به ازای پولی که می‌دهید، به شما چیزی می‌دهد؛ بنابراین ارزش در نظر گرفته شدن، قبل از طی مسیر استخراج را دارد.

گام ۱: شرکت استخراج را انتخاب کنید

استخراج ابری یعنی اجاره سخت‌افزار (یک بخشی از قدرت هشینگ آن‌ها) و داشتن شخص ثالثی برای استخراج آن است. به‌طور معمول برای سرمایه‌گذاری در زمینه بیت‌کوین باید پول پرداخت کنید، حتی اگر از سخت‌افزار اجاره شده برای استخراج بیت‌کوین استفاده نشود. درست مثل سرمایه‌گذاری‌های کلی، مهم است که تحقیق خود را انجام دهید، چرا که شرکت‌های زیادی وجود دارند که معتقدند بهترین هستند و حتی بزرگ‌ترین متفکران را دارند.

شرکت Genesis Mining مسلماً بزرگ‌ترین و معتبرترین شرکت در گروه شرکت‌های استخراج است. شرکت HashFlare در یک مصاحبه اذاعن داشت که تک‌تک مشتریانش با استفاده از خدمات ارائه شده‌ توسط این شرکت به سود رسیده‌اند. همچنین گفت که بسیاری از کاربران که در زمان مناسب روی بیت‌کوین سرمایه‌گذاری کردند، ممکن است پول بیشتری هم به دست آورده باشند.

در یک محدوده وسیع‌تری از گزینه‌ها، سایت CryptoCompare لیستی از شرکت‌های استخراج بیت‌کوین همراه با نظرات و رتبه‌بندی‌های کاربران تهیه کرده است، البته آگاه باشید که تعداد زیادی از نظر دهندگان در بخش نظرات به دنبال نقد کردن کدهای ارجاع خود هستند.

 گام ۲: یک بسته استخراج انتخاب کنید

پس از این که یک ارائه دهنده سرویس استخراج ابری انتخاب و در آن ثبت‌نام کردید، باید یک بسته استخراج را انتخاب کنید. انتخاب بسته به‌طور معمول شامل انتخاب مقدار مشخصی از قدرت هشینگ و ارجاع متقابل است که متناسب با استطاعت مالی شما است. پرداخت بیشتر معمولاً سود (بازگشت سرمایه) بیشتر، بهتر و سریع‌تری را به ارمغان می‌آورد، اما همیشه این‌طور نیست.

اکثر شرکت‌های استخراج ابری با محاسبه بر اساس ارزش فعلی بازار بیت کوین، دشواری استخراج بیت کوین و ارجاع متقابل با قدرت هشینگ اجاره شده، در تصمیم‌گیری به شما کمک می‌کنند. با این حال، مهم است توجه داشته باشید که این اعداد می‌توانند تغییر کنند، بنابراین مهم است که به روند بازار نگاه کنید و قبل از بستن قرارداد، تخمین بزنید که بیت کوین ممکن است در آینده چه روندی داشته باشد. چیزی که در حال حاضر ممکن است سودآور باشد، در صورت پایین آمدن ارزش بیت کوین ممکن است دیگر سودآور نباشد.

بعضی از شرکت‌های استخراج ابری قراردادهای پیش‌فروش دارند؛ یعنی از شما درخواست می‌کنند مبلغ قرارداد را پیشاپیش پرداخت کنید در حالی‌که آماده شدن سخت‌افزار جدید ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد. در بیشتر شرایط چنین قراردادهایی توصیه نمی‌شوند، زیرا هیچ راهی برای تضمین سودآوری چنین قراردادهایی در هنگام شروع وجود ندارد و حتی مشخص نیست که سودآوری چه زمانی رخ خواهد داد.

گام ۳: یک استخر استخراج انتخاب کنید

پس از انتخاب قرارداد، اکثر شرکت‌های استخراج از شما می‌خواهند یک استخر» (Pool) استخراج انتخاب کنید. استخر استخراج جایی است که شما یک تیم استخراج سراسری برای پیوستن به آن را انتخاب می‌کنید.

این یک روش برای افزایش احتمال کسب بیت‌کوین از طریق استخراج است و یک روش استاندارد در استخراج ابری و شخصی است. استخرهای مختلف مزایا و معایبی دارند که فراتر از محدوده این مقاله هستند. با این حال، پیوستن به یک استخر خوب با هزینه پایین احتمالاً بهترین شانس شما خواهد بود.

یکی از محبوب‌ترین و قابل اعتمادترین استخرهای فعلی برای استخراج کنندگان جدید Pool Slush است؛ اما شما همیشه باید خود تحقیق کنید؛ مانند شرکت‌ها، بسیاری از استخرها هم قابل اعتماد نیستند.

گام ۴: کیف پول انتخاب کنید

پس از انجام گام‌های قبلی، استخراج ابری می‌تواند شروع شود و در عرض چند روز یا چند هفته، شما باید ببینید که حساب کاربری استخراج ابری شما در حال پر شدن با بیت‌کوین است. برداشت و قرار دادن هر دریافتی کمی در یک کیف پول امن برای خودتان، برنامه بسیار خوبی است. البته برخی از استخراج کنندگان ابری به شما اجازه می‌دهند که درآمد خود را برای دریافت قدرت هشینگ بیشتر دوباره سرمایه‌گذاری کنید.

در بلند مدت باید تصمیم بگیرید که با بیت کوین‌های خود چه کار می‌خواهید بکنید. در حالی که محصولات و خدمات بسیاری در دیگر کشورها بجز ایران قابل خرید با بیت‌کوین است، قیمت‌ها می‌توانند نوسان داشته باشند و شما ممکن است مجبور شوید تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام دهید تا ببینید آیا این معامله خوبی است یا خیر. ما همچنین می‌توانید بیت‌کوین خود را با سایر ارزهای رمزی معامله کنید و یا اینکه آن را به‌طور مستقیم با پول نقد معاوضه کنید.

اگر بخواهم با سخت‌افزار خودم استخراج کنم، چطور؟

با توجه به هزینه‌های بالا، استخراج بیت کوین به‌صورت شخصی تنها در صورتی توصیه می‌شود که شما به مقدار زیاد و مهم‌تر از همه ارزانی برق و یک اتصال شبکه قدرتمند در دسترس داشته باشید. قبل از سرمایه‌گذاری در زمینه هر نوع تنظیمات سخت‌افزاری یا استخراج، ضروری است که از یک ماشین حساب استخراج بیت‌کوین استفاده کنید تا ببینید آیا با در نظر گرفتن تمام هزینه‌ها، سودی به دست خواهید آورد.

اگر شرایط استخراج شخصی را داشته باشید، باید یک ASIC miner درست انتخاب کنید و با آن کار کنید. در حالی که دستگاه استخراجAntminer  مدل S۹i و  S۹j از بهترین استخراج کنندگان هستند، محصولات قابل رقابت زیادی وجود دارد که ارزش بررسی دارند. دستگاه‌های GMO Miner B۳ و Innosilicon T۲ Turbo (با قیمت کمتر) از سپتامبر ۲۰۱۸ به‌عنوان کاراترین ASIC miner شناخته می‌شوند.

 

منبع: چطورپدیا


چطور برنامه‌ها و فایل‌ها را به Startup ویندوز اضافه کنیم؟

برخی از برنامه‌ها در سیستم‌عامل ویندوز طوری تنظیم شده‌اند که به‌صورت خودکار با بالا آمدن سیستم‌عامل شروع به کار می‌کنند. با این حال، شما می‌توانید چنین تنظیماتی را برای هر برنامه، فایل یا پوشه‌ای انجام دهید تا همزمان با بالا آمدن ویندوز شروع به کار نماید. این کار با 

اضافه کردن آن برنامه، فایل یا پوشه به پوشه Startup ویندوز انجام می‌شود.

بعضی از برنامه‌ها دارای تنظیمات داخلی برای این کار هستند، اما اگر برنامه مورد نظر شما دارای چنین تنظیماتی نیست، روش زیر کاری است که شما باید انجام دهید. شما می‌توانید علاوه بر برنامه‌ها، همزمان با بالا آمدن ویندوز، هر فایل یا پوشه‌ای را نیز باز کنید، به عنوان مثال هر فایل یا پوشه‌ای که شما به‌صورت منظم از آن استفاده می‌کنید. کاری که شما باید انجام دهید این است که در پوشه Startup (یکی از پوشه‌های سیستمی پنهان ویندوز) یک میانبر برای آن برنامه، فایل یا پوشه ایجاد کنید. روش زیر در هر نسخه‌ای از ویندوز از ویستا تا ویندوز ۷، ۸ و ۱۰ کار می‌کند.

  •  برای باز کردن پنجره محاوره‌ای Run همزمان کلید لوگوی ویندوز و کلید R را فشار دهید.
  •  shell:startup را تایپ کنید و سپس کلید اینتر را بزنید تا پوشه Startup باز شود.
  • یک میانبر در پوشه Startup برای فایل، پوشه یا برنامه قابل اجرای مورد نظرتان ایجاد کنید. با این کار آن فایل، پوشه یا برنامه قابل اجرا دفعه بعد در هنگام بالا آمدن سیستم‌عامل باز خواهد شد.

البته توجه داشته باشید که هر چه برنامه‌های بیشتری در هنگام بالا آمدن سیستم‌عامل قرار باشد شروع به کار کنند، زمان بالا آمدن سیستم‌عامل طولانی‌تر خواهد شد؛ بنابراین اگر نمی‌خواهید برنامه‌ای همزمان با بالا آمدن سیستم‌عامل شروع به کار کند، می‌توانید آغاز به کار برخی از این برنامه‌ها همزمان با بالا آمدن سیستم‌عامل را غیرفعال کنید.

افزودن برنامه‌ها و فایل‌ها به پوشه Startup در سیستم‌عامل ویندوز

مرحله اول: پوشه Startup ویندوز را باز کنید.

پوشه Startup یک پوشه سیستمی پنهان است که می‌توانید آن را در پنجره مرورگر فایل (البته اگر گزینه دیدن فایل‌های پنهان فعال باشد) باز کنید. این پوشه در مسیر %APPDATA%\Microsoft\Windows\Start Menu\Programs\Startup قرار دارد، با این حال نیازی به پیدا کردن آن از این مسیر و از طریق پنجره مرورگر فایل نیست. راه بسیار ساده‌ای برای دسترسی به این پوشه وجود دارد.

بسیاری از پوشه‌های سیستمی پنهان را می‌توان به صورت مستقیم و با استفاده از دستور shell باز کرد، البته در صورتی که نام پوشه‌ها را بدانید. می‌توانید دستور shell را از پنجره محاوره‌ای Run اجرا کنید.

همزمان کلید لوگوی ویندوز و کلید R را فشار دهید تا پنجره محاوره‌ای Run باز شود.

عبارت shell:startup را تایپ کنید و سپس کلید اینتر را بزنید تا پوشه Startup باز شود. با این کار، پوشه Startup در یک پنجره مرورگر فایل باز خواهد شد. بگذارید پنجره باز شده، باز بماند. چون در مرحله بعد با آن کار داریم.

مرحله دوم: ایجاد میانبر در پوشه Startup

برای اینکه یک برنامه، فایل یا پوشه همزمان با بارگذاری ویندوز شروع به کار کند، کاری که باید انجام دهید این است که یک میانبر از آن در پوشه Startup ایجاد کنید. در اینجا ما قصد داریم برای برنامه Sizer یک میانبر ایجاد کنیم. شما این روش را برای هر برنامه دیگری می‌توانید به کار ببرید.

اول، برنامه، فایل یا پوشه‌ای که می‌خواهید میانبر آن را ایجاد کنید، مشخص و آن را بیابید. روش‌های مختلفی برای ایجاد میانبر در ویندوز وجود دارد، اما یک روش سریع این است که کلید راست ماوس را نگه دارید و فایلی که می‌خواهید میانبر آم را ایجاد کنید، درون پوشه Startup بکشید. هنگامی که کلید راست ماوس را رها کنید، یک منو با چند گزینه ظاهر می‌شود که شما باید روی گزینه Create shortcut here کلیک کنید.

این تمام کاری است که شما باید انجام دهید. سپس شما یک میانبر در پوشه Startup خواهید دید.

دفعه بعدی که ویندوز شما بالا می‌آید، برنامه‌ها، فایل‌ها یا پوشه‌های شما نیز همزمان با آن باز می‌شوند.

 

منبع:چطورپدیا


۸ کاری که گوشی هوشمند باید به ‌صورت خودکار انجام دهد

خودکارسازی گوشی هوشمند

پیام‌های متنی را خودکار کنید

چه قصد داشته باشید رانندگی کنید، چه پاسخ دادن به دوستان، زحمت زیادی برای شما داشته باشد، با خودکارسازی پیام‌های متنی یا حداقل پاسخ‌هایی که باید به پیامک‌های رسیده بدهید، می‌توانید کمی از مقدار تایپ با انگشت بکاهید.

در سیستم‌عامل iOS باید گزینه‌ی Do Not Disturb (که بعداً بیشتر درباره‌اش خواهم نوشت) را فعال کنید تا پاسخگوی خودکار پیامک‌ها روشن شود. از قسمت Settings، گزینه‌ی Do Not Disturb را انتخاب نمایید و صفحه را بالا برید تا به گزینه‌های Auto-Reply برسید: می‌توانید مخاطبانی را که پاسخ خودکار دریافت می‌کنند و متن دقیق پیام را انتخاب نمایید. بعد از این، هرگاه Do Not Disturb به صورت دستی یا خودکار روی دستگاه فعال شود، این تنظیمات نیز روشن خواهند بود.

پاسخ خودکار پیامک، زیرمجموعه‌ای از حالت رانندگی در سیستم‌عامل اندروید نیز هست؛ اما همچنان برای ارسال شدن پیامک پاسخ، باید دکمه‌ی تأیید را بزنید. برای داشتن فرایندی واقعاً خودکار، نسخه‌ی رایگان اپلیکیشن Auto Reply Text Message را نصب نمایید. این برنامه درست شبیه پیام خارج از ساعت اداری» در ایمیل است و برای آن می‌توانید پروفایل‌های مختلفی را تنظیم نمایید (یک پاسخ برای جلسات، یکی برای تعطیلات، یکی برای رانندگی و غیره).

پشتیبان‌گیری از عکس و فیلم را خودکار کنید

پشتیبان‌گیری از عکس و فیلم یکی از کارهای اساسی است که برای حفظ خاطرات دیجیتالی باارزش باید انجام دهیم تا حتی اگر گوشی گم و نابود شود، این عکس‌ها و فیلم‌ها را از دست ندهیم. خوشبختانه انجام این کار از همیشه آسان‌تر است. به سرعت می‌توانید گوشی را به گونه‌ای تنظیم کنید که هرگاه به اینترنت wifi متصل شدید، گوشی به‌صورت خودکار، عکس و فیلم‌ها را در فضای ابری ذخیره نماید.

برنامه Google Photos هم بر روی اندروید و هم iOS موجود است: ۱۵ گیگابایت رایگان (برای همه‌ی خدمات گوگل) دریافت خواهید کرد و برای داشتن فضای بیشتر نیز می‌توانید ماهی ۲ دلار پرداخت نمایید. اگر با تغییر ابعاد عکس‌ها به ۱۶ مگاپیکسل، و فیلم‌ها به ۱۰۸۰ مشکلی نداشته باشید، یا گوشی پیکسل داشته باشید، گوگل به شما حافظه‌ی نامحدود رایگان می‌دهد. اپلیکیشن را نصب کرده و سپس Settings و بعد از آن Backup & sync را بررسی کنید تا مطمئن شوید همه‌چیز در فضای ابری کپی می‌شود.

گزینه‌ی گوشی‌های اپل، iCloud Photo Library است که ۵ گیگابایت فضای ابری رایگان در اختیار شما قرار می‌دهد و برای فضای بیشتر، یک دلار در ماه یا بیشتر از شما دریافت خواهد کرد. از قسمت Settings در دستگاه iOS، نام Apple ID و پس از آن iCloud، و سپس Photos را لمس نمایید تا پشتیبان‌گیری خودکار را فعال کنید. در این قسمت، چندین گزینه‌ی دیگر نیز نظیر Dropbox و OneDrive در اختیار خواهید داشت.

تایپ کردن را خودکار کنید

شاید از اینکه بدانید چه مقدار زمان در روز برای تایپ کردن صرف می‌کنید، شگفت‌زده شوید. تنظیمات خودکارسازی را برای صفحه‌کلید گوشی فعال کنید تا عباراتی را که زیاد استفاده می‌کنید، مثلاً آدرس منزل، معذرت‌خواهی بابت دیر رسیدن، تنها با تایپ چند حرف، به متن خود اضافه نمایید.

با گوشی iOS، تنها کافی است Settings را باز نموده و سپس از قسمت General، Keyboard و سپس Text Replacement را انتخاب نمایید. در صفحه‌ای که پیش روی شما باز می‌شود، می‌توانید نویسه‌های جدیدی اضافه نمایید (دو نمونه برای شما قرار داده شده است)، آی + را لمس کرده و سپس عبارت یا میان‌بر مد نظر خود را وارد نمایید. هنگام تایپ کردن از میان‌بر معرفی ‌شده استفاده می‌کنید و عبارت مدنظر به صورت پیشنهاد در فهرست متن‌های پیش‌بینی‌شده ظاهر می‌گردد.

کسانی که از اندروید استفاده می‌کنند، به سراغ Settings رفته و به ترتیب مسیر System-> Languages & input-> Virtual keyboard-> Gboard-> Dictionary و در نهایت Personal dictionary را طی نمایند. زبان خود را انتخاب و سپس با استفاده از آی +، عبارت و میان‌بر را اضافه کنید. دفعه‌ی بعدی که تایپ می‌کنید، میان‌بر و سپس عبارت را انتخاب نمایید.

زمان‌های سکوت را خودکار کنید

مشکلی که وجود دارد این است که بیشتر مواقع، به‌شکلی غیرقابل‌ کنترل، فراموش می‌کنیم گوشی خود را در حالت سکوت قرار دهیم. این مسئله باعث می‌شود در بسیاری از جلسات مهم، سر کلاس درس یا هنگام نماز جماعت در مسجد، زنگ گوشی سکوت را بشکند و ما را خجالت‌زده کند. اجازه دهید گوشی شما طبق برنامه‌ای مشخص، در زمان لازم در حالت سکوت فرو رود.

در سیستم‌عامل iOS، می‌توانید Settings را باز کرده، Do Not Disturb را انتخاب نموده و سپس Scheduled را فعال نمایید تا زمان‌های سکوت را تعیین کنید. متأسفانه در این قسمت، هر روز فقط یک بازه‌ی زمانی را می‌توانید مشخص نمایید. اگر Do Not Disturb را در Control Center به مدت طولانی لمس کنید، می‌توانید حالت سکوت را به مدت یک ساعت، تا عصر، یا تا زمانی که از موقعیت مکانی کنونی خارج شوید، تنظیم نمایید.

در اندروید، Sound را انتخاب نموده و سپس از قسمت Settings، گزینه Do not disturb را بزنید. گزینه‌ی Turn on automatically را انتخاب کنید تا زمان‌هایی که Do Not Disturb یعنی بدون دخالت شما فعال می‌شود را تنظیم نمایید. این بازه‌های زمانی را می‌توانید با توجه به ساعات روز یا وقایع موجود در تقویم گوگل مشخص نموده و اگر لازم باشد در هر ۲۴ ساعت، چند بازه‌ی زمانی تعیین کنید.

به‌صورت خودکار، پخش موسیقی را متوقف نمایید

اگر دوست دارید با گوش دادن به موسیقی مورد علاقه‌ی خود یا چند کانال صوتی آنلاین به خواب بروید، می‌توانید گوشی را به‌گونه‌ای تنظیم نمایید که پس از گذشت مدت‌زمان مشخصی، پخش موسیقی را متوقف کند. برخی اپلیکیشن‌ها، مثلاً Pocket Casts، خودشان زمان‌سنج دارند (البته Spotify هنوز این قابلیت را اضافه نکرده است…).

اگر از گوشی iOS استفاده می‌کنید، می‌توانید این کار را به اپلیکیشن Clock بسپرید. برگه‌ی Timer را باز نموده و مدت زمان دلخواه خود را انتخاب نمایید. سپس When Timer Ends را لمس نمایید. در انتهای فهرست، Stop Playing را بزنید. زمانی که زمان‌سنج متوقف شود، هر نوع فایل صوتی اجراشده روی گوشی، خاموش می‌شود.

شرم‌آور است که برنامه‌ی پیش‌فرض Clock روی اندروید چنین کارکردی ندارد؛ اما شما می‌توانید با استفاده از اپلیکیشن‌های فرعی، این نقیصه را برطرف نمایید. تعداد قابل‌توجهی اپلیکیشن زمان‌سنج خواب در Google Play و کافه‌بازار موجود است. کافی است یک جستجوی ساده انجام دهید و ببینید کدام یک را بیشتر دوست دارید؛ اما سادگی و کارآمدی Sleep Timer قابل ستایش است.

 زمانی که از منزل خارج می‌شوید، به‌صورت خودکار، wifi را غیرفعال کرده و گوشی را در حالت سکوت قرار دهید.

اگر گوشی اندروید دارید، از IFTTT (اگر … آنگاه…) استفاده نمایید تا بر اساس رویدادهای گوشی یا موقعیت مکانی آن، انواع مختلف کارهای خودکار را انجام دهد. این سرویس همه‌ی اپلیکیشن‌ها و پلتفرم‌ها را به هم متصل می‌کند. استفاده از آن رایگان است.

مثلاً شاید برای امنیت بیشتر، حفظ عمر باتری و آرامش خاطر، بخواهید زمانی که IFTTT خروج شما را از منزل یا رسیدن به اداره را تشخیص داد، wifi را بسته و گوشی را در حالت سکوت قرار دهید. عصر، وقتی برمی‌گردید، IFTTT می‌تواند به‌صورت خودکار، گوشی را از حالت سکوت درآورده و دوباره wifi را روشن کند.

این فقط گوشه‌ای از کارهایی است که IFTTT می‌تواند انجام دهد: آگاهی‌رسانی‌ها و پیام‌ها را در صفحات گسترده وارد نماید، چراغ‌های هوشمند را هم‌زمان با زنگ ساعت روشن کند، به‌صورت خودکار، مسیر رفتن به یک رویداد را در تقویم نشان دهد، زمانی که دستگاه بلوتوث‌داری شناسایی شد، پخش موسیقی را آغاز کند، در رسانه‌های اجتماعی مطلب بفرستد، و بسیاری موارد دیگر.

 زمان رسیدن خود را به دیگران اطلاع دهید

برنامه Shortcuts را از طریق اپل (قبلاً به نام Workflow) روی دستگاه iOS خود نصب کنید تا بتوانید چند وظیفه را خودکارسازی نمایید. بهتر بگویم، مجموعه‌ای از اقدامات را که تنها با یک لمس یا دستور به Siri انجام‌پذیر است، با هم ترکیب کنید.

در این مورد بخصوص، قصد داریم میان‌بری را معرفی کنیم که به شما اجازه می‌دهد زمان تخمینی رسیدن را با فردی دیگر به اشتراک بگذارید. کافی است به ترتیب، Street Address (آدرس منزل را وارد نمایید)، Get Travel Time و Send Message را پیمایش کنید. در بلوک آخر، دکمه‌ی Travel Time را لمس کرده تا زمان تخمینی رسیدن خود را به متن پیامک اضافه کنید. مخاطبین مد نظر را در فیلد Recipients انتخاب کنید و سپس کار تمام است.

روی دکمه‌ی Gallery در Shortcuts کلیک کنید تا روش‌های دیگری برای خودکارسازی زندگی خود در این اپلیکیشن، ملاحظه نمایید. می‌توانید ترانه‌ای را که به آن گوش می‌دهید، در فضای مجازی به اشتراک بگذارید، چند ردیف عکس اینستاگرام بسازید، محتوای آخرین مطلب کپی‌شده را به Dropbox بفرستید، Live Photos را به GIF تبدیل کنید، در آخرین خبرها بگردید و کارهای بسیار زیاد دیگری انجام دهید.

حرفه‌ای‌تر، خودکارسازی کنید

اگر تصمیم جدی مبنی بر خودکارسازی زندگی خود و یک گوشی اندروید دارید (iOS حقیقتاً ابزار اساسی لازم را در اختیار اپلیکیشن‌های فرعی قرار نمی‌دهد)؛ اپلیکیشن Tasker مدت‌ها است که گزینه‌ای طلایی در میان اپلیکیشن‌های خودکارسازی به شمار می‌رود. استفاده از آن، آسان‌تر از دیگر اپلیکیشن‌ها نیست (البته در حال پیشرفت است)؛ اما نمی‌توانید قابلیت‌های آن را نادیده بگیرید.

اپلیکیشن Tasker می‌تواند با انواع اپلیکیشن‌ها و تنظیمات سیستمی روی گوشی ارتباط برقرار کند. اگر لازم باشد، چراغ‌قوه را روشن کنید، پخش موسیقی را کنترل نمایید، حالت پرواز را تغییر دهید، پیامک بفرستید، باقیمانده‌ی شارژ باطری را ببینید یا نقشه را باز کنید. وظیفه‌های خودکار را می‌توان با یک لمس، یا بر اساس زمان‌بندی، رویداد یا موقعیت مکانی انجام داد.

مثلاً زمانی که به محل خاصی رسیدید، می‌توانید به‌صورت خودکار به Foursquare وارد شوید یا رمز wifi خود را با کلمه‌ی wifi به هر پیامکی که به شما ارسال می‌شود، بفرستید.

 

منبع: چطورپدیا


چطور از تلفن موبایل بک‌آپ بگیریم؟

روش اول: استفاده از آیتونز برای آیفون

 

۱ – آیفون را به رایانه خود متصل کنید. سریع‌‌ترین راه برای بک‌‌آپ گرفتن از آیفون استفاده از آیتونز بر روی کامپیوتر است. آیفون را با استفاده از کابل USB به کامپیوتر متصل کنید.

 

 

۲ – نرم‌افزار آیتونز را بر روی کامپیوتر اجرا کنید. ممکن است هنگامی‌که آیفون را وصل می‌کنید، برنامه به‌صورت خودکار اجرا شود.

 

  • اگر آیتونز را بر روی کامپیوتر خود نصب نکرده‌اید، می‌توانید آن را به‌صورت رایگان از آدرس com/itunes/download دانلود کنید.

 

۳ – آیفون خود را در iTunes انتخاب کنید. می‌توانید ببینید که یک دکمه برای آیفون شما در ردیف بالای پنجره iTunes ظاهر می‌شود.

  • درصورتی‌که برای اولین بار آیفون خود را به کامپیوتر متصل می‌کنید، وارد یک پروسه راه‌اندازی کوتاه خواهید شد. این فرایند هیچ تغییری در اطلاعات آیفون شما ایجاد نخواهد کرد.
  • ممکن است لازم شود برای پیغامی که روی صفحه آیفون ظاهر می‌شود، گزینه اعتماد trust» را انتخاب کنید.

۴ – خریدهای خود را انتقال دهید. شما می‌توانید تمام محتویات و برنامه‌های خریداری شده را به کتابخانه آیتونز iTunes library» انتقال دهید. قبل از بک‌‌آپ گرفتن حتماً این کار را انجام دهید.

  • بر روی منوی File کلیک کنید. اگر منوی File را نمی‌بینید، دکمه Alt را فشار دهید.
  • گزینه Devices و سپس Transfer Purchased Content from iPhone که به معنی انتقال محتویات خریداری شده از آیفون را انتخاب کنید.

  • منتظر شوید تا انتقال داده‌ها کامل شود. اگر محتویات زیادی را از آیتونز بر روی آیفون خود خریداری و دانلود کرده‌اید، این پروسه ممکن است مدتی به طول بیانجامد.

۵ – در صفحه ظاهر شده گزینه Back Up Now را انتخاب کنید. این قسمت به‌صورت خودکار هنگامی‌که آیفون خود را در آیتونز انتخاب می‌کنید، ظاهر می‌شود.

 

۶ – صبر کنید تا از اطلاعات آیفون بک‌‌آپ گرفته شود. فرآیند بک‌‌آپ گرفتن به احتمال زیاد مدتی طول خواهد کشید. شما می‌توانید چگونگی انجام کار را در قسمت بالای پنجره آیتونز مشاهده کنید. ضمناً حواستان باشد که در طول انجام فرآیند بک‌‌آپ، اتصال تلفن خود را از کامپیوتر جدا نکنید.

  • بک‌‌آپ گرفتن از طریق آیتونز شامل پشتیبانی از تمام اطلاعات شما می‌شود. البته اطلاعاتی که از طریق خود آیتونز وارد دستگاه شما شده، دوباره ذخیره‌سازی نخواهند شد چراکه شما می‌توانید بار دیگر به‌راحتی آن‌ها را از طریق آیتونز به تلفن خود انتقال دهید.

۷ – بازیابی بک‌‌آپ با استفاده از آیتونز. شما می‌توانید از طریق آیتونز هر بک‌‌آپی را که قبلاً تهیه کرده‌اید، به گوشی خود بازگردانید.

  • با اتصال آیفون خود به کامپیوتر، بر روی دکمه بازیابی بک‌‌آپ Restore Backup» در صفحه Summary کلیک کنید.
  • برای انتخاب بک‌‌آپ مورد نظر خود، می‌توانید تاریخ‌ها را چک کنید.
  • صبر کنید تا آیفون فرایند بازیابی و هماهنگ‌سازی را انجام دهد. پس از بازگرداندن اطلاعات، آیفون خاموش و روشن می‌شود و سپس هماهنگ‌سازی با آیتونز آغاز خواهد شد. تا پایان این فرآیند تلفن خود را از کامپیوتر جدا نکنید.

روش دوم: استفاده آیفون از iCloud

۱ – آیفون خود را به یک منبع برق وصل کنید. فرایند بک‌‌آپ گرفتن ممکن است مدتی طول بکشد، پس بهتر است قبل از آغاز کار، آیفون خود را به یک منبع برق وصل کنید.

۲ – آیفون را به اینترنت وای فای Wi-Fi»متصل کنید. حجم بک‌‌آپ ممکن است بسیار زیاد باشد و در یک چشم بهم زدن، تمام داده اینترنت تلفن همراه شما را مصرف کند، بنابراین بهتر است که قبل از شروع روند بک‌‌آپ‌گیری، تلفن خود را به یک شبکه وای فای متصل کنید.

  • به تنظیمات تلفن و قسمت Wi-Fi بروید، در آنجا شبکه اینترنت مورد نظر خود را پیدا و رمز عبور را وارد نمایید.

۳ – دوباره به تنظیمات و این بار به قسمت iCloud بروید. در اینجا تنظیمات iCloud آیفون خود را می‌بینید.

  • اگر از طریق اپل آی‌دی Apple ID» خود وارد نشده‌اید، بر روی گزینه ثبت‌نام کلیک کنید و وارد شوید. برای استفاده از ظرفیت iCloud خود و بک‌‌آپ گرفتن از اطلاعات در آنجا، لازم است که با اپل آیدی خود وارد شوید.

۴ – گزینه Backup در تنظیمات iCloud را انتخاب کنید. این گزینه در پایین منوی تنظیمات دیده می‌شود.

۵ – گزینه Backup در iCloud را فعال کنید. این گزینه برای شروع بک‌‌‌‌آپ گرفتن خودکار در iCloud باید فعال باشد.

۶ – گزینه Back Up Now را انتخاب کنید و تا پایان فرایند بک‌‌آپ گیری صبر کنید. زمان این فرایند با توجه به حجم اطلاعاتی که می‌خواهید از آن بک‌‌آپ بگیرید، تعیین می‌شود و هرچه حجم بالاتر باشد، این روند بیشتر طول می‌کشد.

  • فرآیند بک‌‌آپ iCloud از اطلاعاتی که قبلاً در iCloud ذخیره شده است، اطلاعاتی مانند لیست مخاطبین، تقویم‌ها و آلبوم‌های عکس، دوباره بک‌‌آپ نمی‌گیرد.
  • اگر در iCloud ظرفیت و حجم کافی وجود نداشته باشد، شما قادر به ایجاد بک‌‌آپ نخواهید بود.

۷ – محتوای بک‌آپ را مشاهده کنید. از آنجایی که حافظه iCloud محدود است، شما می‌توانید محتوای قابل ذخیره را کنترل کرده و بک‌آپ‌های قبلی را در صورت تمایل پاک کنید.

  • بخش تنظیمات را باز کرده و گزینه iCloud را انتخاب نمایید.
  • بر روی گزینه Storage کلیک کرده و سپس Manage Storage را انتخاب کنید.
  • برای بک‌آپ مورد نظرتان کلیک کنید.
  • تیک برنامه‌هایی که نمی‌خواهید از آنها بک‌آپ گرفته شود را غیرفعال کنید. از شما خواسته می‌شود که غیرفعال بودن این برنامه‌ها را تأیید کنید، پس از آن، این برنامه‌ها از فرآیند بک‌آپ‌گیری حذف می‌شوند.
  • برای حذف کامل بک‌آپ از iCloud بر روی گزینه Delete Backup کلیک کنید.

۸ – بازیابی بک‌‌آپ از iCloud. برای بازیابی بک‌‌آپ از iCloud باید مانند یک آیفون جدید تمام اطلاعات موجود بر روی تلفن خود را پاک کرده و آنگاه اقدام به بازگرداندن اطلاعات بک‌‌آپ کنید.

  • به بخش تنظیمات و قسمت General بروید.
  • به پایین صفحه بروید و در آنجا قسمت Reset را انتخاب کنید.
  • گزینه Erase All Content and Settings به معنی پاک کردن تمام اطلاعات را انتخاب و تائید کنید.
  • منتظر بمانید تا اطلاعات تلفن پاک و سپس دستگاه خاموش و روشن شود.
  • مراحل راه‌اندازی ابتدایی را طی کنید و هنگام مشاهده پیغام مورد نظر گزینه Restore from and iCloud Backup به معنی بازگرداندن بک‌‌آپ از iCloud را انتخاب کنید.

روش سوم: اندروید

۱ – به بخش تنظیمات اندروید بروید. فرایند 

بک‌‌آپ گرفتن در سیستم‌عامل اندروید، به‌طور قابل توجهی به این نکته بستگی دارد که شما از چه نوع دستگاهی استفاده می‌کنید. با این حال بسیاری از دستگاه‌ها این قابلیت را به شما می‌دهند که اطلاعات ضروری را در حساب گوگل خود ذخیره کنید.

۲ – گزینه Backup & reset به معنی بک‌‌آپ و بازنشانی را انتخاب کنید. این کلمات ممکن است در دستگاه‌های مختلف اندکی متفاوت باشد.

۳ – اطمینان حاصل کنید که گزینه Back up my data به معنی بک‌‌آپ گرفتن از اطلاعات من در قسمت Google Backup فعال باشد. این گزینه تنظیمات دلخواه شما روی دستگاه را در حساب گوگل ذخیره می‌کند. این بک‌‌آپ حجم و فضای گوگل درایو شما را اشغال نمی‌کند.

  • بک‌‌آپ حساب گوگل لیست مخاطبین، تقویم‌ها، اطلاعات نرم‌افزار، رمز عبور وای‌فای و بعضی از تنظیمات اساسی تلفن را ذخیره می‌کند. این بک‌‌آپ شامل ذخیره‌سازی پیام‌ها و عکس‌ها نمی‌شود.
  • چنانچه حساب گوگل شما شامل فرآیند بک‌‌آپ نشده است، می‌توانید یک حساب را اضافه کنید و یا به‌طور رایگان حسابی جدید بسازید.

۴ – از خدمات پشتیبانی شرکت سازنده دستگاه خود استفاده کنید. جدا از خدمات پشتیبانی و بک‌‌آپ گوگل، شرکت‌های سازنده دستگاه شما مانند ال‌جی و سامسونگ هم ممکن است خدماتی برای بک‌‌آپ گرفتن از اطلاعات در نظر گرفته باشند. این خدمات معمولاً در بالای همان منوی Backup & reset دیده می‌شوند.

  • فرایند ذخیره‌سازی با توجه به شرکت سازنده ممکن است در هر دستگاه متفاوت باشد. برای بک‌‌آپ گرفتن روی دستگاه و یا ابر Cloud»، دستورالعمل‌ها را دنبال کنید.

۵ – از اپلیکیشن Google Photos برای ذخیره‌سازی عکس‌های خود استفاده کنید. نرم‌افزار Google Photos به شما این اجازه را می‌دهد که تمامی عکس‌های خود را به‌طور رایگان و با کیفیت بالا در حساب گوگل خود ذخیره کنید. شما همچنین می‌توانید با استفاده از گوگل درایو خود، عکس‌هایتان را با کیفیت اصلی در آنجا ذخیره کنید. تمامی حساب‌های گوگل دارای ۱۵ گیگابایت حجم ذخیره‌سازی رایگان هستند.

  • اگر نرم‌افزار Google Photos را ندارید، می‌توانید آن را به‌طور رایگان دانلود کنید. برنامه را اجرا کرده، وارد منو شوید و Settings را انتخاب کنید.
  • گزینه Back up & sync به معنی بک‌‌آپ و هماهنگ‌سازی را انتخاب و فعال کنید و اگر هنوز وارد حساب گوگل خود نشده‌اید، این کار را انجام دهید.
  • وارد قسمت Upload size شوید تا کیفیت مورد نظر برای بارگذاری عکس‌ها را انتخاب کنید. ممکن است کیفیت عکس‌ها مقداری پایین بیاید اما هیچ محدودیتی برای بارگذاری عکس‌‌ها و تعداد آن‌ها وجود ندارد. عکس‌های باکیفیت اصلی تغییر نمی‌کنند اما از حجم گوگل درایو شما کاسته خواهد شد.
  • گزینه Back up all را انتخاب کنید تا فرآیند بک‌‌آپ گرفتن از عکس‌ها آغاز شود. شما می‌توانید تمام عکس‌های پوشه دوربین خود را در حساب گوگل خود ذخیره کنید.

 

۶ – دستگاه خود را به یک کامپیوتر متصل کنید تا یک بک‌‌آپ بر روی آن ایجاد کنید. یک راه معمول برای پشتیبانی از اطلاعات اندروید، اتصال دستگاه به کامپیوتر و کپی‌برداری از تمام اطلاعات دستگاه درون کامپیوتر است.

  • دستگاه اندروید خود را از طریق یک کابل USB به ویندوز و یا کامپیوتر مک خود متصل کنید. اگر از یک کامپیوتر مک استفاده می‌کنید، ممکن است لازم شود نرم‌افزار تبادل اطلاعات اندروید را نصب کنید. (android.com/filetransfer/).
  • اندروید را در جستجوگر خود اجرا کنید. برای ویندوز می‌توانید کلیدهای . Win+E را فشار دهید.
  • تمام اطلاعات و پوشه‌های موجود در اندروید را در یک پوشه جدید در کامپیوتر خود ذخیره کنید. این روند از تمام اطلاعات موجود در دستگاه اندروید از جمله عکس‌ها، ویدیوها، اطلاعات نرم‌افزار و غیره در کامپیوتر نسخه‌برداری می‌کند. دستگاه را در طول روند کپی‌برداری از کامپیوتر جدا نکنید.

۷ – از یک نرم‌افزار پشتیبانی ثانویه استفاده کنید. نرم‌افزارهای ثانویه زیادی وجود دارند که می‌توانند از دستگاه اندروید شما بک‌‌آپ بگیرند. این نرم‌افزارها برای گوشی‌های به‌اصطلاح روت شده کارایی بیشتری دارند، هنگامی‌که می‌خواهید از رام (ROM) بک‌‌آپ بگیرید. البته این نرم‌افزارها می‌توانند برای گوشی‌های روت نشده هم کارایی داشته باشند. نرم‌افزار بک‌‌آپ ممکن است برای بسیاری از کاربران کارایی نداشته باشد چراکه Google Backup، پشتیبانی سازنده و Google Photos تقریباً تمام اطلاعات تلفن همراه شما را ذخیره‌سازی می‌کنند.

  • برخی از برنامه‌های معروف بین نرم‌افزارهای بک‌‌آپ شامل Helium، Ultimate Backup، Titanium Backup، EasyBackup و Restore هستند.

منبع: چطورپدیا


۷ مورد از بهترین آنتی‌ویروس های لینوکس

در حالی که برنامه‌های آنتی‌ویروس ویندوز نسبتاً شناخته شده و مشهور هستند، ممکن است برنامه‌های لینوکس چندان مشهور نباشند. خوشبختانه برای کاربران لینوکس، برنامه‌های آنتی‌ویروس فراوانی وجود دارد که بسیاری از آن‌ها برای استفاده رایگان هستند. در اینجا ۷ مورد از 

بهترین برنامه‌های آنتی‌ویروس برای لینوکس را بررسی می‌کنیم:

آنتی‌ویروس ClamAV

۱- آنتی‌ویروس ClamAV

نرم‌افزار ClamAV یک آنتی‌ویروس برای لینوکس است که مراحل نصب خیلی ساده دارد و استفاده از آن نیز بسیار راحت است. این نرم‌افزار از طریق مخزن اصلی اوبونتو در دسترس است. هیچ رابط کاربری گرافیکی» (GUI) وجود ندارد، اما رابط گرافیکیClamTK  برای دانلود، در اینجا و در مرکز نرم‌افزار وجود دارد.

شما می‌توانید ClamAV را از طریق خط فرمان زیر نصب کنید

sudo apt-install clamav

سپس به‌سادگی ClamTK را برای رابط کاربری گرافیکی انتخابی نصب کنید.

مجموعه جامع آنتی‌ویروس یک اسکنر خط فرمان، به‌روزرسانی پایگاه داده و به‌طور مرتب به‌روزرسانی تعاریف ویروس را فراهم می‌کند. نرم‌افزار ClamAV طیف وسیعی از انواع سند، از PDF و فایل‌های Office گرفته تا فایل‌های فشرده با فرمت‌های RAR و Zip را پشتیبانی می‌کند.

امکانات آنتی‌ویروس ClamAV

  • متن‌باز
  • رابط خط فرمان
  • رایگان
  • رابط کاربری گرافیکی (GUI) در دسترس

آنتی‌ویروس Sophos

۲- آنتی‌ویروس Sophos

آنتی‌ویروس Sophos برای لینوکس یک راه‌حل رایگان بسیار جذاب است. این آنتی‌ویروس برای ردیابی ویروس، تروجان و کرم‌ها قابلیت تشخیص قوی مبتنی بر خاصیت اکتشافی را دارد. هر دو قابلیت اسکن دستی و خودکار را دارا است. این آنتی‌ویروس شامل یک برنامه برای جلوگیری و حذف نرم‌افزارهای مخرب اندروید، ویندوز و مک نیز است. این خاصیت به سیستم لینوکس شما کمک می‌کند تا از تهدیدات دیگر سیستم‌ها محفوظ بماند.

چیزی که باعث می‌شود Sophos یک انتخاب عالی باشد، تأکید آن بر کارایی است. برنامه آنتی‌ویروس رایگان بسیار کم‌حجم که حتی به‌روزرسانی‌های نسبتاً کم‌حجمی هم دارد. معمولاً، در حدود ۵۰ کیلوبایت است.

امکانات آنتی‌ویروس Sophos

  • کم‌حجم
  • رایگان
  • کارایی بالا
  • سازگاری با انواع پلتفرم‌ها
  • بلاک و حذف نرم‌افزارهای مخرب غیر لینوکسی

آنتی‌ویروس Comodo

۳- آنتی‌ویروس Comodo

نرم‌افزار Comodo، یک نرم‌افزار رایگان عالی برای لینوکس ارائه می‌دهد. جای تعجب نیست که Comodo ابزار نمایش متقابل عالی، از جمله دیواره آتش ویندوز را شامل می‌شود. در هر دو نسخه ۳۲ و ۶۴ بیتی موجود است و یک انتخاب عالی برای سیستم‌های قدیمی‌ و جدید است. آنتی‌ویروس Comoto برای لینوکس (CAVL) با گستره‌ی عظیمی از سیستم‌عامل‌ها از جمله: Ubuntu, Mint, Debian, Fedora, CentOS, Red Hat Enterprise Linux Server, OpenSUSE و SUSE Linux Enterprise Server سازگار است. همراه با ویژگی‌های اولیه آنتی‌ویروس، CAVL با امکان فیلترینگ ایمیل و اسکن خودکار و دستی عرضه می‌شود.

امکانات آنتی‌ویروس Comodo

  • رایگان
  • اسکنر دستی
  • اسکنر خودکار
  • به‌روزرسانی منظم

آنتی‌ویروس Chkrootkit

۴- آنتی‌ویروس Chkrootkit

همان‌طور که از نام این برنامه پیداست، Chkrootkit برای رؤیت کیت‌ها اسکن می‌کند. این برنامه رایگان متن‌باز از طریق رابط خط فرمان عمل می‌کند. بسیار کم‌حجم است و آنچه که واقعاً قابل توجه است، قابلیت استفاده آن از روی CD است؛ بنابراین، اگر یک CD حاوی این نرم‌افزار را داشته باشید، می‌توانید Chkrootkit را مستقیماً از روی آن اجرا کنید.

آخرین نسخه این نرم‌افزارها امکاناتی نظیر تشخیص کنترل سیستم رایانه‌ای backdoor و botnet، تشخیص عوامل مخرب TinyNDS و اسکن بدافزارهای Linux.Xor.DDoS را شامل می‌شود.

امکانات آنتی‌ویروس Chkrootkit

  • تشخیص برنامه‌های کنترل رایانه (Rootkit)
  • کم‌حجم
  • امکان اجرا از روی CD
  • رابط خط فرمان

 آنتی‌ویروس F-PROT

۵- آنتی‌ویروس F-PROT

آنتی‌ویروس F-PROT استفاده هم به‌صورت خانگی و هم سازمانی را فراهم می‌کند. برای کاربران خانگی، F-PROT کاملاً رایگان است و می‌توانید آن را از اینجا دانلود کنید. برنامه آنتی‌ویروس لینوکس بیش از ۲۱ میلیون تهدید را هم به‌صورت دستی و هم به‌صورت خودکار و برنامه‌ریزی‌شده اسکن می‌کند. این آنتی‌ویروس می‌تواند ویروس‌های ماکرو، تروجان‌ها و حتی ویروس‌های بوت را شناسایی کند. آنتی‌ویروس F-PROT با ترکیبی از امکانات اسکن فوق‌العاده، پایگاه داده عظیم و رایگان بودن، یک گزینه بسیار عالی است. رابط کاربری آن ممکن است به اندازه CAVL عالی نباشد، اما قدرتمند و سبک است.

امکانات آنتی‌ویروس F-PROT

  • رایگان
  • تشخیص بیش از ۲۱ میلیون تهدید
  • سازگار با محیط‌های ۳۲ و ۶۴ بیتی

آنتی‌ویرس Rootkit Hunter

۶- آنتی‌ویرس Rootkit Hunter

آنتی‌ویروس Rootkit Hunter، یک انتخاب عالی برای شناسایی Rootkit لینوکس است. RKH از خط فرمان (command-line)، بدافزارهای backdoors و ویروس‌های exploit مختلف استفاده می‌کند. این ابزار از مقایسه هش SHA-۱ برای شناسایی ورودی‌های مخرب استفاده می‌کند.

از آنجا که Rootkit Hunter در پوسته Bourne نوشته شده است، قابل ‌حمل بوده و سازگار با اکثر سیستم‌های مبتنی بر یونیکس است.

امکانات Rootkit Hunter

  • رابط خط فرمان
  • تشخیص نرم‌افزارهای Rootkit
  • قابل حمل
  • کم‌حجم

آنتی‌ویروس BitDefender

۷- آنتی‌ویروس BitDefender

آنتی‌ویروس BitDefender یک برنامه عالی برای لینوکس ایجاد می‌کند؛ اما دسترسی به آن در وب‌سایت BitDefender دشوار است. شرکت ارائه‌ دهنده BitDefender یک نسخه آزمایشی رایگان ارائه می‌کند و شما می‌توانید یک لایسنس رایگان درخواست کنید. متأسفانه، چندی پیش خبری حاکی بر اینکه این آنتی‌ویروس دیگر ارائه نمی‌شود، منتشر شده بود اما دانلود آن هنوز هم در دسترس است. این آنتی‌ویروس قابل نصب بر روی Samba (Solaris, Linux, FreeBSD) و Unices (Linux and FreeBSD) است. در حالی که پشتیبانی این ابزار به پایان رسیده است، اما هنوز هم استفاده از آن خالی از لطف نیست؛ اما برای یک راه‌حل بلندمدت، مطمئناً استفاده از یک ابزار آنتی‌ویروس برای لینوکس که دارای پشتیبانی است، توصیه می‌شود.

امکانات آنتی‌ویروس BitDefender

  • رایگان
  • نصب برای Samba و Unices
  • پایان پشتیبانی (پشتیبانی نمی‌شود، هر چند هنوز هم در دسترس است)

آنتی‌ویروس لینوکس غیررایگان

اگر شما بخواهید از نرم‌افزارهای غیررایگان استفاده کنید، چندین مجموعه عالی آنتی‌ویروس لینوکس موجود است. از جمله این آنتی‌ویروس‌ها می‌توان به: ESET، F-Secure، Dr.Web، Avast و Panda اشاره نمود.

به هر حال هر یک از آنتی‌ویروس‌های رایگان می‌توانند حداقل برای مصارف خانگی مناسب باشند.

نظرات نهایی

همان‌طور که کمبودی از نظر انواع ویروس‌ها وجود ندارد! از نظر برنامه‌های 

آنتی‌ویروس لینوکس نیز کمبودی وجود ندارد؛ اما اینکه کدام آنتی‌ویروس را انتخاب می‌کنید دقیقا بستگی به نوع مصارف شما شامل مصارف خانگی یا سازمانی و همچنین موارد استفاده خاص دارد.

اگر می‌خواهید امنیت جامع را فراهم کنید، باید از مجموعه‌های کامل آنتی‌ویروس استفاده کنید؛ اما اگر صرفاً به یک چک کننده rootkit نیاز دارید، می‌توانید از گزینه‌های موجود استفاده کنید.

آیا شما از نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس برای لینوکس استفاده می‌کنید؟ کدام نرم‌افزار مورد علاقه شما است؟

 

منبع: چطورپدیا


همه چیز درباره ردیابی کاربر توسط تلفن‌های هوشمند و برنامه‌ها

اَبررایانه‌های کوچک جیبی که همه‌ی ما همواره با خود این طرف و آن طرف می‌بریم، فقط در حال عرضه‌ی اطلاعات مفید به ما نیستند؛ بلکه شبانه‌روز، مقدار زیادی داده نیز درباره‌ی ما و عادت‌های ما گردآوری می‌کنند. در این راهنما خواهید دید که تلفن هوشمند و برنامه‌های فعال آن، چه چیزی را گردآوری می‌کنند و 

حسگرها در اندروید و iOS

گوشی هوشمند پر از حسگرهایی است که موقعیت مکانی شما را در دنیا، سرعت حرکت در فضا، جهت قرارگیری گوشی و غیره را زیر نظر دارند. همه‌ی این داده‌ها توسط برنامه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد تا تجربه‌ی کاربر را بهبود بخشند؛ به طوری‌که، کاربران بتوانند صفحه‌ی گوشی را از حالت عمود به افقی و بالعکس تغییر دهند و برای رفت و آمد نیز، شما را در مسیر صحیح راهنمایی کنند؛ اما حجم و مقدار داده‌ای که ذخیره می‌شود تا حد زیادی به سلیقه‌ی تولیدکننده‌ی گوشی بستگی دارد.

در ماه‌های اخیر، OnePlus در مرکز تعت درباره‌ی حفظ حریم خصوصی قرار گرفته است و روش برداشت اطلاعات شخصی قابل شناسایی (نظیر IDهای دستگاه) و ارسال آن به پایگاه مرکزی OnePlus، ظاهراً برای بهبود کیفیت تجربه‌ی کاربر دستگاه، بسیار مورد بحث قرار گرفت. از آن زمان به بعد، OnePlus مقداری از فعالیت گردآوری داده‌ی خود عقب‌نشینی کرد و قول داد که از داده‌ها فقط در داخل دستگاه استفاده نماید؛ اما این مسئله نشان‌دهنده‌ی قدرت بالای تلفن هوشمند در آشکارسازی اطلاعات و دشواری تمییز دادن اطلاعاتی است که جمع‌آوری می‌شود از آنهایی که جمع‌آوری نمی‌شود.

طبق ت حفظ حریم خصوصی گوگل که اندروید یکی از مجموعه‌های تحت تأثیر آن است، به محض ورود به اندروید با حساب کاربری گوگل، دستگاه به اعتبارنامه‌های گوگل متصل می‌شود و گوگل شروع به ثبت داده‌هایی نظیر مدت‌زمان و نوع تماس، موقعیت مکانی تلفن، اطلاعات دستگاه مورد استفاده و غیره می‌کند.

همچنین می‌توانید ت حفظ حریم خصوصی اَپل را به‌صورت آنلاین مشاهده نمایید. درست است که بسیاری از داده‌های گردآوری ‌شده، یکسان هستند؛ اما اَپل به دلیل ناشناسی‌سازی بخش بزرگی از این داده‌ها یا نگهداری آن در iPhone (به جای ارسال آن به اَپل)، با گوگل متفاوت است؛ بنابراین، درست است که مثلاً iOS می‌تواند موقعیت مکانی شما را ردیابی نماید؛ اما خود شرکت اَپل نمی‌داند کجا هستید. فقط تلفن همراه این اطلاعات را می‌داند.

یکی دیگر از مثال‌های واضحی که نشان می‌دهد اپل خود را از نظر حریم خصوصی از دیگران متمایز نموده، شناساگر چهره» (Face ID) است. حسگرهای Face ID همه‌ی جزئیات صورت شما را ترسیم کرده و می‌دانند؛ اما این اطلاعات به‌شکل خصوصی و ایمن در تلفن همراه ذخیره می‌گردد. اطلاعات صورت کاربر اَپل یا iCloud مخابره نمی‌شود و هیچ‌کس نمی‌تواند به راحتی، تصویر صورت شما را به‌دست آورد.

اما برخی از این داده‌ها با اپلیکیشن‌های فرعی به اشتراک گذاشته می‌شود. مثلاً شاید برخی اپلیکیشن‌ها یک فیلتر AR روی صورت شما انجام دهند. اَپل شرط گذاشته است که چنین برنامه‌های اسکن صورت باید ت حفظ حریم خصوصی خود را به کاربر ارائه دهند.

اپلیکیشن‌های تلفن هوشمند

علاوه بر اطلاعات پایه‌ای که توسط گوشی هوشمند شما جمع‌آوری شده و به شرکت سازنده‌ی گوشی ارسال می‌شود (یا نمی‌شود)، اطلاعاتی را که اپلیکیشن‌های اجرایی جمع می‌کنند نیز فراموش نکنید. داده‌هایی که ثبت و ذخیره می‌شوند، به ت‌های حفظ حریم خصوصی و دسترسی‌هایی که به آن می‌دهید، بستگی دارد.

اگر می‌خواهید بدانید هر برنامه دقیقاً به ردیابی چه چیزی در گوشی اندروید شما دسترسی دارد، Settings را باز کرده و به قسمت Apps & notifications بروید. یکی از اپلیکیشن‌ها را انتخاب نموده و گزینه‌ی Permissions را بزنید. برای گوشی‌های iOS، Settings را باز کرده و سپس یک اپلیکیشن انتخاب کنید تا دسترسی‌ها و اجازه‌های آن را ببینید. بیشتر این دسترسی‌ها را می‌توان با یک دکمه باز و بسته، به راحتی روی اندروید و iOS لغو کرد.

این قسمت، جزئیات داده‌هایی را که یک اپلیکیشن می‌تواند در گوشی شما ردیابی کند، نشان می‌دهد؛ اما برای آنکه بدانید دقیقاً چه استفاده‌ای از این داده‌ها می‌شود، باید متن شرایط و قوانین استفاده و ت حفظ حریم خصوصی برنامه را در صورت موجود بودن، مطالعه کنید. گوگل اخیراً گفته است که تصمیم دارد برنامه‌هایی که ت‌های حفظ حریم خصوصی کاربر ندارند را تنبیه نماید؛ اما حتی با این شرایط هم، کاربران از نظر مقدار داده‌ای که از آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد، تا حد زیادی در اختیار توسعه‌دهندگان اپلیکیشن هستند.

مثلاً می‌توانید ت‌های حفظ حریم خصوصی برنامه گردشگری Airbnb را به‌صورت آنلاین مطالعه کنید. از این اپلیکیشن در گوشی خود استفاده می‌کنید؟ برنامه Airbnb می‌تواند موقعیت مکانی شما را ردیابی نماید، اطلاعاتی از دستگاه مورد استفاده‌ کسب کرده و زمان استفاده از اپلیکیشن را ثبت کند. سپس از این داده‌ها برای همه ‌چیز، از نشان ‌دادن مراکز Airbnb نزدیک به موقعیت مکانی کنونی شما گرفته تا ارائه‌ی فهرست‌های بهتر به شما استفاده می‌نماید.

حتی زمانی که فکر می‌کنید می‌دانید چه اطلاعاتی از شما ردیابی می‌شود، باز هم این داده‌ها شفاف نیست: فلیکس کروس، توسعه‌دهنده‌ی برنامه عکاسی اخیراً افشا کرده است که اگر به اپلیکیشن اجازه دهید عکس‌های روی دستگاه شما را مشاهده نماید، در عین حال اجازه خواهد داد موقعیت مکانی شما را نیز رصد کند؛ زیرا همه‌ی عکس‌های موجود در گوشی به‌طور پیش‌فرض دارای یک برچسب جغرافیایی هستند. حتی اگر به یک برنامه اجازه ندهید که موقعیت مکانی شما را ردیابی نماید، احتمالاً باز هم می‌تواند محل زندگی و مقصد 

درست همان زمانی که فکر می‌کنید یک اپلیکیشن را شناخته‌اید و مطمئن شده‌اید که شما را ردیابی نمی‌کند، متوجه می‌شوید که برنامه تشخیص مسیر Uber، ظاهراً با هدف بهبود عملکرد اپلیکیشن ساعت‌مچی اَپل، به‌شکل مخفیانه در حال ضبط فعالیت صفحه‌نمایش بوده‌ است. اگر قرار باشد ادعای Uber را باور کنید، این ویژگی برای رندر نقشه‌ بر گوشی و سپس انتقال آن به دستگاه پوشیدنی مورد استفاده قرار گرفته است؛ اما این نمونه‌ی دیگری است که اثبات می‌کند کاربران تا چه حد نسبت بی‌اطلاع هستند.

با مرورگر دلخواه خود در گوشی به اینترنت سری بزنید تا ببینید همه‌ی داده‌هایی که تا پیش از این درباره‌اش صحبت کردیم که به‌صورت آنلاین گردآوری می‌شود، دوباره در اینجا نیز نقش ایفا می‌کند. جستجوهایی که انجام داده‌اید، دستگاه مورد استفاده، موقعیت مکانی در جهان و غیره، همه گردآوری می‌شود. دو لایه ردیابی وجود دارد: داده‌هایی که توسط اپلیکیشن مرورگر و داده‌هایی که توسط وب‌سایت‌های بازدید شده رصد می‌شود.

در اینجا هم مقدار اطلاعات جمع‌آوری شده، به اپلیکیشن‌ها و خدماتی بستگی دارد که برای استفاده انتخاب می‌کنید. شاید تعجب نکنید که گوگل کروم هزاران داده، شامل تاریخچه و ریزعکس‌های سایت‌های بازدید شده و البته ورود یا عدم ورود شما به گوگل را ثبت می‌نماید و سپس همه‌ی این فعالیت‌ها به‌صورت پیش‌فرض در پروفایل گوگل شما ذخیره می‌گردد. سافاری نیز مقدار زیادی از داده‌های مشابه را ردیابی می‌کند؛ اما با پیروی از ت‌های اَپل، بخش بزرگی از داده‌ها را فقط داخل گوشی ذخیره‌سازی می‌کند و اکنون نیز ابزاری برای مسدودسازی ردیابی در اختیار دارد تا اجازه ندهد تبلیغ‌کنندگان، گشت‌وگذار شما را در اینترنت رصد کنند.

بازپس‌گیری کنترل

همانطور که احتمالاً می‌توانید حدس بزنید، فهمیدن اینکه دقیقاً چه داده‌هایی گردآوری می‌شود و سپس در چه راهی مورد استفاده یا در اختیار چه گروه دیگری قرار می‌گیرد، کار آسانی نیست. این ت‌ها به‌قدری ابهام دارند که راه‌های گریز فراوانی در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌دهند. مثلاً سامسونگ، طبق ت‌های خود، احتمالاً اطلاعات GPS را از گوشی شما گردآوری می‌کند، شاید جستجوی صوتی شما را در اختیار برنامه‌های فرعی قرار می‌دهد تا صوت را به متن تبدیل نمایند و ممکن است همه‌ی این داده‌ها را در اختیار شرکای تجاری خود قرار دهد تا از آن برای نشان دادن تبلیغات به شما استفاده نمایند.

در نهایت اگر از این قضیه دل خوشی ندارید، می‌توانید دیگر از گوشی استفاده نکنید؛ اما تنظیمات خاصی در گوشی شما وجود دارد که با استفاده از آن می‌توانید دست دستگاه‌ها و اپلیکیشن‌ها را از گردآوری هر مقدار داده‌ای که دوست دارند، کوتاه نمایید.

ردیابی موقعیت مکانی یکی از موارد مهم به‌شمار می‌رود. هم برای کاربران و هم تبلیغ‌کنندگان بسیار ارزشمند است. در اندروید (موجود)، با باز کردن Settings و سپس لمس Security & Location و Location و سپس خاموش کردن ردیابی، می‌توانید به‌طور کلی ردیابی موقعیت مکانی را در گوشی غیرفعال نمایید. در iOS، بخش Settings را باز کرده و سپس به Privacy and Location services بروید و این ویژگی را غیرفعال کنید. از همان منوها می‌توانید ردیابی موقعیت مکانی را در هر اپلیکیشنی که بخواهید به‌صورت جداگانه غیرفعال یا محدود نمایید.

قبلاً هم درباره‌ی ویرایش دسترسی‌های هر اپلیکیشن به صورت مجزا از طریق منوی Apps & permissions در تنظیمات اندروید یا لمس نام اپلیکیشن در تنظیمات iOS صحبت کرده‌ایم. تعریف بیشتر این دسترسی‌ها از قبل واضح است. مثلاً دسترسی به تقویم و مخاطبین؛ اما شما می‌توانید تعیین نمایید که اپلیکیشن بتواند از حسگرهای حرکتی گوشی، برای شمردن تعداد گام‌ها یا غیره، داده برداشت کند یا خیر. در اندروید، این قابلیت با برچسب Body sensors و در iOS با برچسب Motion & Fitness مشخص شده است.

تا جایی که به گوگل مربوط می‌شود، گزینه‌های فراوانی برای مدیریت دسترسی‌ها وجود دارد که اپلیکیشن‌های گوگل را بر روی اندروید، iOS و دیگر سیستم‌عامل‌ها تحت پوشش قرار می‌دهند. اگر صفحه‌ی حساب کاربری گوگل خود را در اینترنت باز کرده و سپس Personal info & privacy را انتخاب نمایید، می‌توانید روش جمع‌آوری داده را (از طریق Go to Activity Controls) تغییر دهید یا برخی داده‌هایی که پیش از این از گوشی شما در اختیار گوگل قرار گرفته است را از طریق Go to My Activity، پاک کنید. مثلاً می‌توانید همه‌ی جستجوهای صوتی که با استفاده از دستیار گوگل در گوشی انجام داده‌اید را ببینید و پاک کنید.

هر اپلیکیشن مجزا ممکن است تنظیمات و گزینه‌های حریم خصوصی خاص خود را داشته باشد و بتوانید از آن استفاده کنید؛ اما بیشتر آنها چنین تنظیماتی ندارند و برخی توسعه‌دهندگان نیز به اندازه‌ی گوگل به جمع‌آوری داده از شما علاقمند هستند. فیس‌بوک استثناء است و قبلاً درباره‌ی اینکه چطور فیس‌بوک در همه‌ی دستگاه‌ها شما را دنبال می‌کند و چطور می‌توانید تا حدی آن را محدود نمایید، مطلب نوشته بودیم.

در نهایت، استفاده‌ی از تلفن هوشمند به خلق تصویر شما و نوع تبلیغاتی که به آن علاقمند هستید، به شرکت‌هایی نظیر گوگل، فیس‌بوک و غیره کمک می‌کند. حتی اگر یک اپلیکیشن، زیرمجموعه‌ی شبکه‌ی بزرگ تبلیغات نباشد، ممکن است این داده‌ها را به یکی از این شبکه‌ها بفروشد. اَپل از این نظر جایگاهی مجزا دارد و اطلاعاتی را که ردیابی می‌کند، برای استفاده‌ی خود و بیشتر در همان دستگاه نگه می‌دارد؛ اما البته باید بدانید که اپلیکیشن‌های اجرایی روی iOS آزادی عمل بیشتری برای انجام کارهایی که می‌خواهند، در اختیار دارند.

حتی اگر به‌شکلی منطقی با مقداری نظارت و ردیابی در اندروید و iOS کنار بیایید، باز هم باید بدانید هر بار که گوشی هوشمند خود را روشن می‌کنید، چه نوع داده‌هایی از شما برداشت می‌شود. چه لازم باشد چند مورد از ابزار رسانه‌های اجتماعی را حذف نمایید یا ردیابی موقعیت مکانی چند اپلیکیشن را غیرفعال کنید، مقداری کنترل ظاهری بر حریم خصوصی خود به دست خواهید آورد.

 

منبع: چطورپدیا


روش استفاده از گوشی‌های بزرگ با یک دست

خبر بد برای افرادی که دست یا جیب کوچک (یا هر دو) دارند این است: به نظر می‌رسد حالا حالاها قرار است ابعاد گوشی‌ها بزرگ باشد؛ اما داشتن گوشی با صفحه‌ی بزرگ به معنای آن نیست که نمی‌توانید اگر لازم باشد فقط با یک دست آن را در دست بگیرید. حقه‌های نرم‌افزاری و اپلیکیشن‌هایی وجود دارد که باید با آن آشنا شوید.

حالت دست‌یابی را فعال نمایید

اَپل نوعی ویژگی به نام Reachability را در سال ۲۰۱۴ به iOS اضافه نمود و از آن زمان تاکنون، کاربران با استفاده از آن می‌توانند منوها و آی‌ها را در بالای صفحه‌نمایش لمس کنند. در iOS ۱۲ این ویژگی به‌صورت پیش‌فرض غیرفعال است؛ اما با انتخاب General و سپس Accessibility در Settings و روشن کردن دکمه‌ی Reachability، می‌توان آن را فعال کرد.

بعد از انجام این کار، کافی است به‌سرعت قسمت پایین صفحه‌نمایش را بالا یا پایین بکشید تا نیمه‌ی بالایی صفحه را پایین بکشید و با یک دست، سریع‌تر کاری را که می‌خواهید انجام دهید. در گوشی‌های آیفون قدیمی‌تر، به‌جای این کار، دو بار آرام دکمه‌ی Home را فشار دهید.

اندروید هیچ حالت رسمی نظیر Reachability پیش‌ساخت در خود ندارد؛ اما برخی تولیدکنندگان اندروید به انتخاب خود این گزینه را اضافه نموده‌اند. مثلاً در مورد دستگاه‌های سامسونگ، باید از ویژگی‌های پیشرفته Advanced» در Settings، One-handed mode را انتخاب نمایید. روش‌های مختلفی نیز برای اجرای این حالت قابل انتخاب است یا با کشیدن انگشت از گوشه‌ی پایین صفحه رو به بالا یا سه فشار بر دکمه‌ی Home.

شرکت HTC دیگر شرکتی است که یک حالت تک‌دستی کاربردی و آسان، مستقیم در نرم‌افزار اندروید خود گنجانده است. در این مورد، باید قسمت Display & gestures و One-handed mode را از Settings سیستم انتخاب نمایید تا این ویژگی فعال شود. سپس سه بار روی دکمه‌ی Home فشار دهید تا اجرا گردد.

صفحه‌کلید را دستکاری کنید

هم اندروید و هم iOS شامل یک حالت تک‌دستی» برای صفحه‌کلیدهای پیش‌فرض خود هستند. در اندروید، کلید ویرگول (پایین سمت راست) را لمس کرده و نگاه دارید؛ سپس کلید تغییر حالت را (کلید سمت راست) انتخاب کرده و رها کنید.

صفحه‌کلید به یک سوی صفحه می‌رود. می‌توانید از دکمه‌ی پیکان برای عوض کردن سمتی که صفحه‌کلید در آن نمایان می‌شود، از کلید پرش (در پایین) برای حرکت دادن صفحه‌کلید و بردن آن به هر جایی از صفحه‌نمایش که دوست دارید و از کلید بسط دادن (در بالا) برای بازگشت به حالت استاندارد استفاده نمایید.

در استفاده از iOS، حالت تک‌دستی معادل، شباهت بسیاری به اندروید دارد. در اینجا کافی است کلید شکلک‌ها را لمس کرده و نگاه دارید (قسمت پایین سمت چپ، زیر صفحه‌کلید) و سپس یکی از حالت‌های تک‌دستی را در سمت چپ یا راست انتخاب نمایید.

در اینجا هم صفحه‌کلید به یک سوی صفحه‌نمایش خواهد رفت و می‌توانید از کلید پیکان برای بردن آن به دیگر سوی صفحه و بالعکس یا برگشت به منوی انتخاب حالت، استفاده نمایید. اگر بخواهید صفحه‌کلید را به اندازه‌ی کامل خود برگردانید، دوباره کلید شکلک‌ها را لمس کرده و نگاه دارید و سپس صفحه‌کلید کامل را انتخاب نمایید.

صفحه‌ی اصلی را سازگار کنید

یکی از روش‌های آسان کردن استفاده از گوشی‌های بزرگ با فقط یک دست، این است که هر آنچه که لازم دارید را در یکی از گوشه‌های سمت راست صفحه‌نمایش قرار دهید. مثلاً در مورد صفحه‌ی اصلی، می‌توانید همه‌ی اپلیکیشن‌ها و میان‌برهای مورد علاقه‌ی خود را در دسترس انگشت شست خود قرار دهید.

انجام این کار در اندروید بسیار ساده و راحت است. کافی است یکی از میان‌برها را لمس کرده و انگشت را روی آن نگاه دارید و سپس به هر کجای صفحه که می‌خواهید ببرید. آی مدنظر را بکشید و به داخل نوار موارد مورد علاقه بیاندازید تا بتوانید از پایین صفحه‌نمایش به آن دسترسی داشته باشید. شاید لازم باشد ابتدا یک آی دیگر را از این نوار خارج کنید.

سیستم‌عامل iOS از این نظر که مجبور هستید یک قفسه‌ی یکپارچه از آی‌ها تنظیم ‌کنید، محدودیت بیشتری ایجاد کرده است. می‌توانید پرکاربردترین اپلیکیشن‌ها و میان‌برها را به گوشه‌ها ببرید؛ اما مجبورید برای بر هم نخوردن نظم و ترتیب آی‌ها، جای خالی بقیه‌ی صفحه را با اپلیکیشن‌های دیگر پر کنید.

به‌جای این کار، می‌توانید از Makeovr به‌عنوان راه‌حل استفاده کنید (سایت آن را روی گوشی آیفون خود باز کنید): با استفاده از چند حقه‌ی آی نامرئی هوشمند، تصویری از فضای خالی در صفحه‌ی اصلی گوشی به رخ می‌کشد، به این معنا که می‌توانید آزادانه آی‌های واقعی خود را به دلخواه بچینید.

اپلیکیشن‌ها را با دقت انتخاب کنید

بررسی کنید و ببینید آیا اپلیکیشن‌هایی که زیاد اجرا می‌کنید، گزینه‌ای برای تطبیق رابط کاربری برای استفاده‌ی آسان‌تر با یک دست دارند یا خیر؛ اما ممکن است ناامید شوید. تعداد اپلیکیشن‌های اندکی وجود دارد که اجازه دهند طرح‌بندی را به معنای واقعی تغییر دهید.

برنامه Opera Touch یک استثناء است که هم در اندروید و هم در iOS رایگان قابل ‌نصب است. این مرورگر، متناسب با کنترل ساده و مستقیم با یک دست طراحی و ساخته شده است. در پایین رابط کاربری، گزینه‌ای وجود دارد که Opera نام آن را Fast Action Button گذاشته است. می‌توانید آن را فشرده و نگاه دارید تا جستجو انجام دهید، در برگه‌های باز جابجا شوید و به ویژگی‌های مختلف دیگر دسترسی پیدا کنید.

اگر اندروید دارید، می‌توانید از اپلیکیشن آزمایشی One-Handed Mode از XDA استفاده کنید که تلاش می‌کند کارکردهای Reachability در iOS را با کوچک کردن صفحه‌نمایش برای دسترسی آسان با یک دست، در اندروید اجرایی کند. با همه‌ی اپلیکیشن‌ها کارکردی عالی ندارد، اما ارزش دارد نگاهی به آن بیاندازید.

برنامه‌ی Reachability Cursor نیز برای اندروید وجود دارد و مثل برنامه‌ی قبل، نسخه‌ی بتای آن به شکل پایه و رایگان است؛ اما نسخه‌ی پرمیوم نیز دارد. در این برنامه، یک مکان‌نما روی صفحه در اختیار شما قرار گرفته است که با انگشت شست خود به راحتی قابل‌دسترس است و با کشیدن مکان‌نما، به شما اجازه می‌دهد تقریباً همه‌چیز گوشی خود را، از وارد کردن متن گرفته تا انتخاب گزینه‌های روی منوها، کنترل کنید.

از دستورهای صوتی استفاده کنید

قبول است. این کار نوعی تقلب محسوب می‌شود. در واقع بدون استفاده از دست از گوشی خود استفاده می‌کنید و اگر در کتابخانه‌ای ساکت یا اتوبوسی پرسروصدا و شلوغ باشید، دیگر به کار نمی‌آید؛ اما شما را قادر می‌سازد تا بدون بغل گرفتن گوشی در دو دست، از آن استفاده کنید؛ بنابراین شاید به درد شما بخورد.

ایده‌ی اصلی دستورهای صوتی این است که بتوانید به کمک Siri یا دستیار گوگل، هر کاری که لازم دارید را انجام دهید: این اپلیکیشن‌ها کاری بیش از جستجو در اینترنت و گرفتن اطلاعات آب و هوا از اینترنت و یا شاید حتی بیش از آنچه که فکر کنید، می‌توانند به شما کمک کنند.

قصد نداریم فهرست جامعی از دستورهای Siri و دستیار گوگل را در اینجا ارائه دهیم؛ اما می‌توانید به صورت آنلاین، از اَپل یا گوگل چند راهنمایی دریافت کنید. هر دو اپلیکیشن به شما اجازه می‌دهند با استفاده از صدای خود، مثلاً سایت باز کنید، بلوتوث و wifi را فعال یا غیرفعال نمایید، یادآور تنظیم کنید و تقویم‌ها را اجرا نمایید.

هر دو اپلیکیشن شما را قادر به ارسال پیامک و ایمیل و ارسال و دریافت تماس نیز می‌کنند و دیگر نیازی نیست برای انتخاب مخاطب، با صفحه‌نمایش کلنجار روید و متنی تایپ کنید. دستیار گوگل و Siri همچنین قادر هستند برای شما عکس‌برداری کنند. قبل از آنکه تلاش کنید با دست کاری انجام دهید، ببینید آیا می‌توانید با دستور صوتی کار را تمام کنید یا خیر.

 

منبع: چطورپدیا


چطور برنامه‌های قدیمی را در ویندوز ۱۰ اجرا کنیم؟

ترفندهای زیر انواع برنامه‌های کاربردی را شامل می‌شوند، از برنامه‌های ویندوز XP و بازی‌های کامپیوتری قدیمی گرفته تا برنامه‌های تحت DOS و ویندوز ۳٫۱٫

اجرا به عنوان مدیر سیستم

بسیاری از برنامه‌های کاربردی که برای 

ویندوز XP ساخته شده‌اند، به جز برخی مشکلات جزیی، به درستی بر روی نسخه‌های مدرن ویندوز کار می‌کنند. در دوران ویندوز XP، کاربران ویندوز معمولا یک حساب کاربری با دسترسی مدیر سیستم از کامپیوتر خود استفاده می‌کردند. بنابراین، برنامه‌های کاربردی با این فرض که دسترسی در حد مدیر سیستم دارند، نوشته می‌شدند و اگر این فرض درست نباشد، اجرای ناموفقی خواهند داشت. ویژگی کنترل حساب کاربری» (UAC) معمولا این مشکل را حل خواهد کرد، اما در ابتدا مشکلاتی وجود دارد.

اگر یک برنامه قدیمی به درستی کار نکرد، با کلیک راست بر روی میانبر یا فایل اجرایی آن و سپس انتخاب Run as administrator اجازه دهید که با دسترسی مدیر سیستم اجرا شود.

برنامه‌های قدیمی در ویندوز 10

اگر متوجه شدید که یک برنامه نیازمند دسترسی‌هایی در حد مدیر سیستم است، می‌توانید با استفاده از تنظیمات سازگارسازی که در بخش بعدی در مورد آن بحث خواهیم کرد، برنامه را طوری تنظیم کنید که همیشه به عنوان مدیر سیستم اجرا شود.

تنظیمات سازگاری را تنظیم کنید

ویندوز دارای تنظیمات سازگاری است که برنامه‌های کاربردی قدیمی از این طریق می‌توانند اجرا شوند. در منوی شروع ویندوز ۱۰، بر روی میانبر برنامه مورد نظرتان راست کلیک کنید، گزینه Open file location را انتخاب نمایید.

هنگامی که محل فایل را مشاهده کردید، بر روی میانبر برنامه یا فایل اجرایی آن کلیک راست کرده و سپس Properties را انتخاب کنید.

در برگه Compatibility از پنجره ویژگی‌های برنامه، می‌توانید بر روی دکمه Use the compatibility troubleshooter کلیک کنید تا واسط رفع مشکل اجرا شود یا اینکه خودتان گزینه‌های موجود را تنظیم نمایید.

به عنوان مثال، اگر یک برنامه در ویندوز ۱۰ به درستی اجرا نشده اما در ویندوز XP به درستی اجرا می‌شود، گزینه Run this program in compatibility mode for را انتخاب کنید و سپس Windows XP (Service Pack ۳) را از منوی کشویی برگزینید.

سایر تنظیمات موجود در برگه Compatibility را هم می‌توانید امتحان کنید. به عنوان مثال، بازی‌های بسیار قدیمی ممکن است پس از انتخاب Reduced color mode درست کار کنند. در نمایشگرهایی با DPI بالا، برای اینکه یک برنامه نرمال به نظر برسد، ممکن است مجبور شوید Disable display scaling on high DPI settings را انتخاب کنید. هیچ کدام از گزینه‌های این برگه به برنامه یا کامپیوتر شما آسیب نمی‌رساند، بنابراین انتخاب کنید و اگر انتخاب این گزینه‌ها به شما کمکی نکرد، می‌توانید آن‌ها را به حالت قبلی برگردانید.

درایورهای بدون امضا یا درایورهای ۳۲ بیتی نصب کنید

نسخه ۶۴ بیتی ویندوز ۱۰ از نسخه امضا شده درایورها استفاده می‌کند و نیاز دارد که تمام درایورها یک امضای معتبر داشته باشند تا بتوان آن‌ها را نصب کرد. نسخه‌های ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ به طور معمول نیازی به نسخه امضا شده درایورها ندارند. البته نسخه‌های ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ که بر روی رایانه‌های جدیدتر با UEFI (به جای بایوس معمولی) اجرا می‌شوند، نیز اغلب نیاز به نسخه امضا شده درایورها دارند. اجرای درایورهای امضا شده باعث بهبود امنیت سیستم شده و از این طریق از سیستم شما در برابر درایورهای مخرب محفاظت می‌شود. فقط درایورهای بدون امضایی را نصب کنید که می‌دانید امن هستند و دلیل خوبی برای انجام این کار دارید.

اگر نرم‌افزار قدیمی که می‌خواهید نصب کنید به درایور بدون امضایی نیاز دارد، برای نصب آن درایور باید از یک گزینه بوت خاص استفاده کنید. اگر فقط درایورهای ۳۲ بیتی در دسترس هستند، باید نسخه ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ را به‌کار ببرید، نسخه ۶۴ بیتی ویندوز ۱۰ نیاز به درایور ۶۴ بیتی دارد. اگر به نسخه ۳۲ بیتی ویندوز احتیاج دارید، به جای نسخه ۶۴ بیتی نسخه ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ را دانلود کنید.

بازی‌هایی که نیازمند SafeDisc و SecuROM DRM هستند را اجرا کنید

ویندوز ۱۰ بازی‌های قدیمی که از SafeDisc یا SecuROM DRM استفاده می‌کنند را اجرا نمی‌کند. این برنامه مدیریت حقوق دیجیتال می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. اما به طور کلی، این‌که ویندوز ۱۰ به این برنامه‌های کهنه اجازه نصب نمی‌دهد، کار خوبی است و متاسفانه، این به معنی است که برخی از بازی‌های قدیمی که بر روی CD یا DVD قرار دارند، به درستی نصب و اجرا نمی‌شوند.

گزینه‌های دیگری برای اجرای این بازی‌ها وجود دارد، از جمله جستجو برای یک نسخه بدون سی دی، که البته این روش بسیار ناامن است، خرید بازی از یک سرویس توزیع دیجیتال مانند GOG یا Steam، بررسی وب‌سایت توسعه دهنده بازی برای اینکه ببینید هیچ فایل patch پیشنهادی برای حذف DRM دارد یا خیر.

ترفندهای پیشرفته‌تری هم وجود دارد، مانند نصب نسخه‌های قدیمی ویندوز با قابلیت اجرای بازی در کنار ویندوز ۱۰ و یا تلاش برای اجرای بازی در یک ماشین مجازی که سیستم‌عامل آن یک نسخه قدیمی از ویندوز است. استفاده از ماشین مجازی به احتمال زیاد کافی است، زیرا حتی یک ماشین مجازی هم به احتمال زیاد می‌تواند گرافیک مورد نیاز بازی‌های قدیمی را پردازش کند.

برای نرم افزارهای قدیمی، از ماشین‌های مجازی استفاده کنید

ویندوز ۷ دارای یک ویژگی خاص به نام Windows XP Mode است که در واقع فقط یک ماشین مجازی با مجوز (لایسنس) رایگان ویندوز XP است. ویندوز ۱۰ شامل این ویژگی نیست. با این حال، شما خودتان می‌توانید از یک ماشین مجازی برای اجرای برنامه‌های قدیمی استفاده کنید.

چیزی که نیاز دارید یک ماشین مجازی مانند VirtualBox و یک مجوز (لایسنس) ویندوز XP است. این کپی از ویندوز را در ماشین مجازی نصب کنید و سپس می‌توانید برنامه قدیمی مورد نظرتان را در نسخه قدیمی ویندوز در پنجره‌ای ماشین مجازی بر روی صفحه دسکتاپ ویندوز ۱۰ اجرا کنید.

استفاده از یک ماشین مجازی، دردسرهای خاص خودش را دارد، اما راه‌حل خوبی است، مگر اینکه برنامه نیاز به ارتباط مستقیم با سخت افزار داشته باشد. ماشین‌های مجازی پشتیبانی محدودی از لوازم جانبی سخت افزاری دارند.

برای برنامه‌های تحت DOS و ویندوز ۳٫۱ از شبیه‌سازها استفاده کنید

برنامه DOSBox به شما اجازه می‌دهد تا برنامه‌های قدیمی تحت DOS (DOS-primarily) را در پنجره شبیه‌ساز روی دسکتاپ خود اجرا کنید. به جای استفاده از Command Prompt، از DOSBox برای اجرای برنامه‌های قدیمی DOS استفاده کنید زیرا بسیار بهتر کار خواهد کرد.

از آنجا که ویندوز ۳٫۱ خود اساساً یک برنامه تحت DOS است، می‌توانید ویندوز ۳٫۱ را در DOSBox نصب کنید و برنامه‌های قدیمی ۱۶ بیتی ویندوز ۳٫۱ را نیز اجرا کنید.

از ویندوز ۳۲ بیتی برای نرم افزار ۱۶ بیتی استفاده کنید

برنامه‌های ۱۶ بیتی دیگر در نسخه‌های ۶۴ بیتی ویندوز کار نمی‌کنند. نسخه ۶۴ بیتی ویندوز دیگر شامل لایه سازگاری WOW۱۶ برای اجرای برنامه‌های ۱۶ بیتی نیست. تلاش برای اجرای یک برنامه ۱۶ بیتی روی یک نسخه ۶۴ بیتی ویندوز منجر به مشاهده پیام این برنامه قابل اجرا روی کامپیوتر شخصی شما نیست» می‌شود.

اگر به اجرای برنامه‌های ۱۶ بیتی نیازمندید، باید به جای نسخه ۶۴ بیتی، نسخه ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ را نصب کنید. البته مجبور نیستید تمام سیستم عامل خود را دوباره نصب کنید. در عوض، می‌توانید نسخه ۳۲ بیتی ویندوز را درون یک ماشین مجازی نصب کرده و برنامه را در آنجا اجرا نمایید. حتی می‌توانید ویندوز ۳٫۱ را در DOSBox نصب کنید.

برای وب سایت‌هایی که نیازمند Java، Silverlight، ActiveX یا Internet Explorerهستند، از مرورگرهای خاص استفاده کنید

در ویندوز ۱۰ مرورگر پیش‌فرض Microsoft Edge نام دارد که از جاوا، اکتیو ایکس» (ActiveX)، سیلورلایت» (Silverlight) و سایر 

برای استفاده از برنامه‌های قدیمی که نیاز به این فناوری‌ها دارند، از مرورگر اینترنت اکسپلورر استفاده کنید. اینترنت اکسپلورر هنوز از محتوای اکتیو ایکس پشتیبانی می‌کند. مرورگر موزیلا فایرفاکس نیز از جاوا و سیلورلایت پشتیبانی می‌کند.

می‌توانید اینترنت اکسپلورر را از منوی شروع اجرا کنید. اگر در حال استفاده از Microsoft Edge هستید، در منوی تنظیمات Open with Internet Explorer را انتخاب کنید تا صفحه وب فعلی به طور مستقیم در اینترنت اکسپلورر باز شود.

به طور کلی، اگر یک برنامه قدیمی در ویندوز ۱۰ کار نکرد، تلاش کنید یک جایگزین جدیدتر که روی ویندوز ۱۰ به درستی کار می کند، برای آن پیدا کنید. ولی برنامه‌هایی وجود دارد، به خصوص بازی‌های قدیمی و برنامه‌های تجاری، که ممکن است قادر به جایگزینی آن‌ها نباشید. امیدوارم این ترفندها کمک کند بتوانید این برنامه‌ها را اجرا کنید.

 

منبع: چطورپدیا


چطور عبارت Hello World» را در پایتون چاپ کنیم؟

مراحل نوشتن برنامه

پایتون

۱ – وارد سایت رسمی پایتون در آدرس 

python.org شوید.

۲ – آخرین نسخه پایتون را برای سیستم‌عامل خود دانلود کنید.

  • اکنون شما باید یک فایل با نام python .mse داشته باشید (» نشان ‌دهنده نسخه برنامه شماست).

۳ – روند نصب برنامه را دنبال کرده تا به طور کامل بر روی سیستم شما نصب شود.

  • پس از نصب کامل برنامه پایتون می‌توانید آن را با رفتن به command prompt (برنامه DOS در محیط ویندوز) اجرا کنید.

۴ – وارد دایرکتوری نصب پایتون در command prompt شوید.

۵ – به خاطر داشته باشید که نحو برنامه پایتون بسته به نسخه‌ای که دانلود کرده‌اید، مقداری متفاوت است.

۶ – در خط فرمان یا command line عبارت (!Hello, world”) را تایپ کرده و کلید Enter را فشار دهید.

منبع :‌ چطورپدیا


چطور یک زبان برنامه‌نویسی را یاد بگیریم؟

قسمت اول: انتخاب زبان مورد نظر

۱ – حوزه‌ی علاقه‌مندی خود را مشخص کنید. شما می‌توانید یادگیری را با هر زبانی آغاز کنید، هرچند فراگیری بعضی از زبان‌ها بسیار آسان‌تر است، پس باید از خود بپرسید که از یاد گرفتن این زبان چه هدفی دارید؟ جواب این سؤال نقطه‌ی شروع خوبی است زیرا به شما کمک می‌کند تا مشخص کنید که برنامه‌نویسی را در چه زمینه‌ای می‌خواهید دنبال کنید.

  • در صورتی که می‌خواهید بر روی وب کار کنید، زبان‌هایی که می‌بایست فرا‌ بگیرید متفاوت از زبان‌های مورد نیاز برای برنامه‌نویسی کامپیوتر هستند. همان‌گونه که برای برنامه‌نویسی موبایل به مهارت‌های متفاوتی نیاز دارید. تمامی این تصمیمات برای انتخاب مسیر درست، مهم هستند.

۲ – با یادگیری زبانی ساده‌تر شروع کنید. جدا از تصمیمی که پیش‌تر گرفته‌اید، شاید بهتر باشد که کار خود را با یادگیری زبانی قوی اما ساده‌تر آغاز کنید. زبان‌های ساده‌ برای برنامه‌نویسان تازه‌کار مناسب هستند، چراکه مفاهیم اساسی و مهارت‌های ذهنی که برای فراگیری هر زبان دیگری نیز مورد نیاز است را آموزش می‌دهند.

  • دو مورد از مطرح‌ترین زبان‌ها در این زمینه پایتون و روبی می‌باشند. این دو مورد، زبان‌هایی شی‌ءگرا و تحت وب هستند که دستورالعمل‌های واضحی نیز دارند.
  • شی‌ءگرایی Object-oriented» به این معناست که زبان بر اساس مفاهیم اشیاء شده و جمع داده‌ها یا ترکیب آن‌ها ایجاد شده است؛ این مفهومی در بسیاری از زبان‌های پیشرفته‌ی برنامه‌نویسی مثل C++, Java, Objective-V و PHP به کار می‌رود.

 

۳ – آموزش‌های ابتدایی مرتبط با زبان‌های مختلف را بررسی کنید. اگر همچنان در انتخاب زبان مورد نظر تردید دارید، آموزش‌های موجود برای زبان‌های مختلف را کمی مطالعه کنید. هرکدام از این زبان‌ها که بیشتر برای شما قابل ‌فهم بود را امتحان و تمرین کنید تا ببینید آیا از آن خوشتان می‌آید یا خیر. برای هر زبانی آموزش‌های آنلاین فراوانی در اینترنت، ازجمله در پایگاه 

  • پایتون: زبانی فوق‌العاده برای شروع است و پس از آشنایی با این زبان متوجه خواهید شد که زبانی بسیار قوی نیز هست. این زبان برای بسیاری از نرم‌افزارهای وب و ساخت چندین بازی به‌کار رفته است.
  • جاوا: از زبان جاوا در برنامه‌های بی‌شماری، از بازی گرفته تا نرم‌افزارهای وب و همچنین برنامه‌ی دستگاه‌های خود‌پرداز، استفاده شده است.
  • HTML: برای کسانی که می‌خواهد کار در وب را دنبال کند، یادگیری این زبان ضروری است و تسلط به این زبان، قبل از یادگیری هر نوع مهارت دیگری در شبکه بسیار مهم است.
  • C: یکی از قدیمی‌ترین زبان‌هاست که همچنان به‌عنوان ابزاری قدرتمند شناخته می‌شود و برنامه‌های جدیدتر مثل C++, C# و Objective-C از روی این برنامه نوشته ‌شده‌اند.

قسمت دوم: با گام‌های کوچک شروع کنید.

۱ – مفاهیم اصلی زبان مورد نظر را یاد بگیرید. باوجود اینکه قسمت‌هایی از کار شما باتوجه به زبانی که انتخاب کرده‌اید، متفاوت است، تمامی زبان‌ها مفاهیمی ابتدایی دارند که برای برنامه‌نویسی مهم هستند. یادگیری و تسلط کامل بر این مفاهیم در ابتدای کار، حل مسائل و ایجاد کدهای قدرتمند و مؤثر را ساده‌تر می‌کند. در زیر برخی از مفاهیم اصلی مشترک میان زبان‌های مختلف آورده شده است:

  • متغیرها: هر متغیر روشی‌ برای ذخیره‌سازی و ارجاع به داده‌های قابل‌ تغییر است. متغیرها همانطور که از نام‌ آن‌ها برداشت می‌شود، می‌توانند تغییر داده شوند و معمولاً انواع مشخصی از اعداد صحیح، کاراکترها و غیره دارند که نوع داده‌‌ی قابل ذخیره را مشخص می‌کنند. در زمان کدنویسی، متغیرها معمولاً اسم‌هایی دارند که برای خواننده کد قابل ‌تشخیص باشند و بدین ترتیب فهم چگونگی ارتباط متغیر با دیگر کدها آسان می‌شود.
  • گزاره‌های شرطی: گزاره‌ی شرطی بر مبنای صحیح یا غلط بودن گزاره عمل می‌کند. مطرح‌ترین نوع گزاره‌ی شرطی، گزاره‌ی اگر- آنگاه» است. درصورتی‌که گزاره صحیح بود (برای مثال، x=۵)، عمل مشخصی اتفاق می‌افتد و درصورتی‌که گزاره غلط بود (x!=۵)، به عملی دیگر منجر می‌شود.
  • توابع یا زیر‌برنامه‌ها: این مفهوم بسته به زبان مورد استفاده، ممکن است نام دیگری (روال، متد و یا شی‌ء قابل فراخوانی) داشته باشد. هر تابع در واقع برنامه‌ای کوچک‌تر و زیرمجموعه برنامه‌ای بزرگ‌تر است. توابع می‌توانند چندین بار توسط برنامه فراخوانی شوند و به برنامه‌نویس این اجازه را می‌دهند که برنامه‌ پیچیده‌تر و قوی‌تری ایجاد کند.
  • ورود داده: مفهومی گسترده که تقریباً در همه‌ی زبان‌ها استفاده می‌شود. علاوه بر اطلاعات ذخیره‌ شده و وارد شده توسط کاربر، نحوه‌ی جمع‌آوری اطلاعات ب نوع برنامه و ورودی‌های موجود برای کاربر (کیبورد، فایل و غیره) سر‌و‌کار دارد. همچنین داده‌های ورودی با داده‌های خروجی که در واقع نحوه‌ی تحویل نتایج به کاربر می‌باشند، ارتباط مستقیم دارند؛ برای مثال، نتایج روی صفحه‌ی نمایشگر ظاهر شوند و یا در قالب فایل.

۲ – تمامی برنامه‌های مورد نیاز را نصب کنید. بسیاری از زبان‌های برنامه‌نویسی نیازمند کامپایلر هستند. کامپایلرها برنامه‌هایی‌ هستند که برای ترجمه‌ی کدها به زبانی قابل‌ فهم برای ماشین طراحی شده‌اند. سایر زبان‌ها، مانند پایتون، از مفسری استفاده می‌کنند که بدون نیاز به کامپایلر برنامه‌ها را اجرا می‌کند.

  • بعضی از زبان‌های برنامه‌نویسی، محیطی یکپارچه برای توسعه‌ی نرم‌افزار دارند که معمولاً شامل امکاناتی از قبیل ویرایش کدها، کامپایل یا تفسیر و عیب‌یابی است. این شرایط به برنامه‌نویس این امکان را می‌دهد که هر تابع مورد نیازی را در حین کار اجرا کند. همچنین محیط یکپارچه‌ی توسعه‌ی نرم‌افزار امکان نمایش بصری سلسله مراتب و دایرکتوری اشیاء را فراهم می‌سازد.
  • ویرایشگرهای کد بسیاری در فضای آنلاین موجود است که روش‌های مختلفی برای برجسته‌سازی دستورات (نحو) پیشنهاد می‌کنند و همچنین دارای ابزارهای ساده کاربرپسند دیگری هستند.

قسمت سوم: ایجاد اولین برنامه

۱ – هر بار بر روی یکی از مفاهیم تمرکز کنید. یکی از اولین برنامه‌هایی که برای هر زبانی آموزش داده می‌شود، برنامه‌ی Hello, World!» است. این برنامه بسیار ساده است و متن سلام، دنیا!» را بر روی نمایشگر نشان می‌دهد. این برنامه به افرادی که برای اولین بار برنامه‌نویسی می‌کنند، دستورات لازم برای ایجاد برنامه‌ای اساسی و کاربردی و همچنین طریقه‌ی ایجاد یک خروجی نمایشی را آموزش می‌دهد. با تغییر دادن متن، کاربر یاد می‌گیرد که اطلاعات اولیه چگونه توسط برنامه به‌کار گرفته می‌شوند.در لینک‌های زیر راهنمایی برای تمرین برنامه‌ی Hello, World!» به زبان‌های مختلف توسط 

  • چطور عبارت Hello World» را در پایتون چاپ کنیم؟

     

۲ – برای یادگیری می‌‌توان از بازسازی مثال‌های آنلاین موجود استفاده کرد. هزاران نمونه کد در فضای مجازی برای تمامی زبان‌های برنامه‌نویسی در دسترس است. برای این‌که متوجه شوید هر زبان از جنبه‌های مختلف چطور عمل می‌کند و قسمت‌های مختلف به چه صورت با یکدیگر در ارتباط هستند، می‌توانید از این مثال‌ها استفاده کنید و برای ایجاد برنامه‌ی خود قسمت‌هایی از کدهای ذکر شده در آنها را به کار ببرید.

۴ – نحو Syntax» زبان برنامه‌نویسی مورد نظر را بررسی کنید. نحو یک زبان، روش نوشتن دستورات آن زبان است، به طوری که کامپایلر یا مفسر آن را بفهمد. هر زبان طبق دستورالعمل منحصربه‌فردی نوشته شده است، اگرچه ممکن است بعضی از موارد بین زبان‌های مختلف مشترک باشند. یادگیری نحو زبان جهت یادگیری برنامه‌نویسی به آن زبان مشخص امری ضروری‌ است و معمولاً همان چیزی است که زمانی که شخصی به برنامه‌نویسی کامپیوتر فکر می‌کند، به نظرش می‌آید. درواقع دستورالعمل‌ها بستر پایه‌ای هستند که مفاهیم پیچیده‌تر بر مبنای آن‌ها ایجاد می‌شوند.

۵ – با تغییر کدها، تجربه کسب کنید. بر روی برنامه‌ی نمونه‌ تغییراتی اعمال کنید و سپس نتیجه را بررسی کنید. با انجام این کار، شما در مقایسه با مطالعه راهنما یا کتابی درباره آن زبان، سریع‌تر یاد می‌گیرید که چه روشی بهتر جواب می‌دهد. از این نترسید ‌که ممکن است برنامه‌ای که نوشته‌اید را خراب کنید چراکه یادگیری با آزمون و خطا قسمت بزرگی از پیشرفت است و معمولاً هر چیز جدیدی که اولین بار امتحان می‌شود، کار نمی‌کند و جواب نمی‌دهد.

۶ – تمرین عیب‌یابی و عیب‌زدایی را جدی بگیرید. زمانی که برنامه‌نویسی می‌کنید، بدون شک با خطاها سر‌و‌کار خواهید داشت. خطاهای برنامه می‌توانند در قسمت‌های مختلفی ظاهر شوند. باگ‌ها ممکن است برای برنامه بی‌ضرر باشند و یا خطاهایی اساسی باشند که مانع از اجرای برنامه می‌شوند. پیدا کردن و اصلاح این خطاها قسمت مهمی از پیشرفت نرم‌افزار شماست، بنابراین خود را به انجام این کار عادت دهید.

  • همچنان‌که با تغییر برنامه‌ها سعی در کسب تجربه دارید، با بخش‌هایی که به درستی کار نمی‌کنند، آشنا خواهید شد. یافتن روش‌‌های متفاوت انجام برنامه و استفاده از دستورالعمل‌ها، یکی از ارزشمندترین مهارت‌هایی است که می‌توانید به‌عنوان یک برنامه‌نویس کسب کنید.

۷ – برای تمامی کدگذاری‌های خود توضیحات در نظر بگیرید. تقریباً تمامی زبان‌های برنامه‌نویسی قابلیت درج توضیحات دارند، این امکان به شما اجازه می‌دهد، اطلاعات متنی که توسط مفسر یا کامپایلر بررسی نمی‌شوند را در آنجا وارد کنید؛ بنابراین شما این امکان را دارید که توضیحی کوتاه و شفاف به زبان غیر ماشینی در مورد کد نوشته شده ارائه دهید. این ویژگی به شما کمک می‌کند در برنامه‌ای طولانی، عملکرد آنچه کدنویسی کرده‌اید را به یادآورید و همچنین موجب می‌شود که دیگران نیز متوجه شوند، کد‌هایی که نوشته‌اید، چه‌کاری انجام می‌دهند.

قسمت چهارم: تمرین مداوم

۱ – هر روز تمرین برنامه‌نویسی کنید. تسلط پیدا کردن بر یک زبان برنامه‌نویسی، بیشتر از هر چیز دیگر نیازمند اختصاص زمان است. حتی برای حرفه‌ای شدن در زبانی ساده مثل پایتون که ممکن است تنها یک الی دو روز جهت فهم دستورالعمل‌های اصلی‌ زمان ببرد، نیز نیازمند زمان بسیاری برای حرفه‌ای شدن است. مثل هر مهارت دیگری، تمرین در برنامه‌نویسی، کلید کسب تسلط است. سعی کنید که روزانه زمانی را به برنامه‌نویسی اختصاص دهید، حتی اگر برای یک ساعت بین زمان کار و زمان شام خوردن‌تان باشد.

۲ – برای برنامه‌هایتان اهدافی در نظر گیرید. با در نظر داشتن اهداف قابل ‌دسترس اما چالش‌برانگیز، شما پس از مدتی قادر به حل مسائل و ارائه راه‌‌حل‌ خواهید بود. سعی کنید، با نرم‌افزار‌های ابتدایی مثل ماشین‌ حساب شروع کنید و برای ساخت آن روشی پیدا نمایید. از دستورالعمل‌ها و مفاهیمی که یاد گرفته‌اید، استفاده کنید و آن‌ها را تمرین کنید.

۳ – با دیگران صحبت کرده و برنامه‌های آنها را بخوانید. انجمن‌های زیادی مختص برنامه‌نویسان وجود دارد که در زمینه‌ی زبانی معین و روش‌های مشخص فعالیت دارند. با پیدا کردن این انجمن‌ها و عضویت در آن‌ها، نمونه‌ها و ابزارهای زیادی پیش روی شما قرار می‌گیرد که می‌تواند به یادگیری شما بسیار کمک کند. بررسی کد‌های نوشته شده توسط دیگران به شما برای کار و یادگیری مفاهیمی که هنوز بر آن‌ها مسلط نشده‌اید، انگیزه می‌دهد.

  • پس از این‌که زبانی را انتخاب کردید به دنبال تالار گفتمان‌های مختص برنامه‌نویسی و انجمن‌های آنلاین مرتبط با زبان مورد نظر خود بگردید. سعی کنید که در گروه مشارکت داشته باشید و تنها سؤال نپرسید. این انجمن‌ها معمولاً محلی برای همکاری و مباحثه هستند و صرفاً در پرسش و پاسخ خلاصه نمی‌شوند. هر زمان نیاز داشتید از دیگران کمک بخواهید و آمادگی این را داشته باشید که برنامه‌ای که نوشته‌اید را به دیگران نشان دهید. همچنین در امتحان کردن روش‌های مختلف مشتاق باشید.

  • زمانی که کمی تجربه کسب کردید در گردهمایی‌های مرتبط با برنامه‌نویسی شرکت کنید. در این مناسبات که معمولاً دارای تم مشخصی هستند، برنامه‌نویسان در قالب فرد و یا گروه در مدت ‌زمانی معین برای ساخت برنامه‌ای کاربردی با یکدیگر رقابت می‌کند و جدا از این فرصت مناسبی است که برنامه نویسان با یکدیگر ملاقات داشته باشند.

۴ – از به چالش کشیدن خود لذت ببرید. به دنبال راه‌حل و روش‌های ممکن برای انجام کار‌هایی باشید که دقیقاً نمی‌دانید چطور انجام می‌شوند و سپس سعی کنید در برنامه‌ی خود آن‌ها را به کار ببرید. به برنامه‌ای که صرفاً کار می‌کند کفایت نکنید و تمام تلاش خود را بکنید تا مطمئن شوید برنامه از هر نظر درست کار می‌کند.

قسمت پنجم: افزایش آموخته‌های خود

۱ – در چند دوره‌ آموزشی ثبت‌نام کنید. بسیاری از دانشگاه‌ها و انجمن‌ها، کلاس‌های برنامه‌نویسی و کارگاه‌های آموزشی برگزار می‌کنند که بدون ثبت‌نام در آن آموزشگاه می‌توانید از آن‌ها بهره ببرید. این فرصت‌ها برای برنامه‌نویسان تازه‌کار بسیار مناسب هستند چراکه می‌توانند از کمک افراد متخصص بهره ببرند و با برنامه‌نویسان اطراف خود ارتباط برقرار کنند.

۲ – کتاب‌های خوب تهیه کرده یا قرض بگیرید. هزاران کتاب راهنما برای زبان‌های مختلف برنامه‌نویسی موجود است. هرچند که تنها منبع اطلاعات و دانش شما نباید صرفاً کتاب‌ها باشند. کتاب‌ها همچنان منابع بسیار خوبی هستند و مثال‌ها و نمونه‌های خوبی ارائه می‌دهند.

۳ – ریاضی و منطق بیاموزید. بسیاری از برنامه‌نویسی‌ها محاسبه و ریاضیات را نیز شامل می‌شوند اما ممکن است نیاز داشته باشید که مفاهیم پیچیده‌تری را نیز بیاموزید. این موارد، به‌ویژه در شرایطی که شبیه‌سازی پیشرفته‌ و یا برنامه‌ای با الگوریتم پیچیده طراحی کرده‌اید، ضروری است؛ اما برای برنامه‌نویسی‌های معمولی نیاز به ریاضیات پیشرفته ندارید. آموختن منطق، به خصوص منطق کامپیوتر می‌تواند بهترین روش مواجهه با حل مسئله‌ای پیچیده باشد و برای مسائل دشوار‌تر به کمک‌تان می‌آید.

۴ – هیچ‌گاه برنامه‌نویسی را کنار نگذارید. دیدگاه مطرحی وجود دارد که ادعا می‌کند متخصص شدن در هر زمینه‌ای دست‌کم نیازمند ده هزار ساعت تمرین در آن حوزه است. جدا از این‌که جزئیات چنین ادعایی جای بحث دارد، توصیه‌ی اصلی آن همواره واقعیت دارد: تسلط بر هر زمینه نیازمند زمان و تمرین زیاد است. نباید انتظار داشته باشید که همه‌ چیز را در یک مدت کوتاه فرابگیرید. اگر روی کار خود تمرکز داشته باشید و به یادگیری ادامه دهید، پس از مدتی بدون شک در زمینه‌ی کاری خود تخصص لازم را به دست خواهید آورد.

۵ – یادگیری زبان برنامه‌نویسی جدیدی را آغاز کنید. در حالی که با متخصص شدن در یک زبان نیز می‌توانید موفق شوید، توجه داشته باشید که بسیاری از برنامه نویسان شانس موفقیت خود را با یادگیری چند زبان بیشتر می‌کنند. زبان دوم یا سوم آن‌ها معمولاً کامل‌کننده‌ی زبان اول است و به آن‌ها فرصتی می‌دهد تا برنامه‌های پیچیده‌تر و جالب‌تری بسازند. زمانی که بر یک روش برنامه‌نویسی تسلط کافی پیدا کردید، زمان خوبی است که یادگیری برنامه‌ی جدیدی را آغاز کنید. از آنجا که بسیاری از مفاهیم اصلی برنامه‌نویسی بین زبان‌های مختلف مشترک است، بخصوص اگر زبان‌ها باهم در ارتباط باشند، احتمال می‌رود که مدت‌زمان یادگیری زبان دوم نسبت به زبان اول کمتر باشد.

قسمت ششم: به کار گرفتن مهارت‌ها

۱ – در یک دوره آموزشی چهار ساله، مثلاً دوره‌ی کارشناسی، ثبت‌نام کنید. اگرچه ممکن است در ابتدا این‌گونه به نظر برسد که گذراندن دوره‌ای چهار ساله در موسسه یا دانشگاه ضرورت چندانی ندارد؛ دانشگاه به شما این فرصت را می‌دهد که با زبان‌های متنوعی آشنا شوید و همچنین فرصتی است که بتوانید با متخصصان و دانشجویان دیگر ارتباط بگیرید. این روش برای همگان اامی نیست و برنامه نویسان موفق بسیاری هستند که هیچ‌گاه دوره‌ای را در موسسه‌ای نگذرانده‌اند.

۲ – پرونده‌ای از اطلاعات شخصی و نمونه کارها برای خود بسازید. در حین نوشتن برنامه‌های مختلف و افزایش اطلاعات‌تان، از بهترین کار‌های خود، پرونده‌ی نمونه کار تشکیل دهید تا از این پرونده در هنگام استخدام و 

۳ – در پروژه‌های دورکاری مشارکت کنید. فضای کار زیادی برای برنامه‌نویسان، به‌خصوص برای برنامه‌نویسی نرم‌افزار‌های موبایل، در صورت تمایل به دور‌کاری وجود دارد. چند پروژه‌ دور‌کاری کوچک قبول کنید تا متوجه شوید که فرآیند کار برنامه‌نویسی تجاری چگونه است. معمولاً از پروژه‌هایی که انجام و تحویل داده‌اید، می‌توانید در پرونده‌ی نمونه کارهایتان استفاده کنید.

۴ – نرم‌افزار‌های رایگان یا برنامه‌های تجاری خود را توسعه دهید. شما برای کسب درآمد از طریق برنامه‌نویسی مجبور نیستید که وماً برای شرکتی کار کنید. درصورتی‌که مهارت و تخصص کافی داشته باشید می‌توانید خودتان برنامه‌ای بنویسید و آن را از طریق وب‌سایت خود و یا از طریق سایر مراکز به فروش بگذارید. آمادگی پشتیبانی از نرم‌افزاری که برای فروش ارائه می‌کنید را داشته باشید، چراکه خریداران انتظار دارند، آنچه بابتش پول داده‌اند، به‌خوبی کار کند.

  • ساخت نرم‌افزار‌های رایگان روشی معمول برای ارائه برنامه‌های ساده است و با وجود این‌که برنامه‌نویس پولی از این کار دریافت نمی‌کند، روشی مناسب برای شناخته شدن و دیده شدن وی در این حوزه‌ی کاری‌ خواهد بود.

روش شما برای 

یادگیری برنامه نویسی چیست ؟

منبع : چطورپدیا


چطور ویدئوهای یوتیوب را با موبایل دانلود کنیم؟

روش اول: مخصوص گوشی آیفون

دانلود ویدئوهای یوتیوب با ایفون

۱- برنامه‌ی Document ۶ را دانلود کنید. برنامه‌ی Documents یا Documents ۶ که در برنامه‌ی فروشگاهی App Store نیز در دسترس قرار دارد، برنامه‌ای برای مدیریت فایل گوشی آیفون بوده که توسط کمپانی Readdle ارائه شده است.
برای دانلود آن طبق مراحل زیر عمل کنید:

  • فروشگاه App Store را باز کنید.
  • بر روی قسمت جستجو کلیک کنید.
  • نوار جستجو را لمس کنید.
  • Documents ۶ را تایپ کنید.
  • بر روی گزینه‌ی Search کلیک کنید.
  • از میان نتایج موجود Documents by Read را انتخاب کنید.
  • گزینه GET را انتخاب کنید.
  • شناسه‌ی عبور و یا شناساگر اثر انگشت (Touch ID) خود را وارد کنید.

۲- لینک ویدئو‌ی یوتیوب مورد نظر را کپی کنید. با اینکه گاهی دانلود برخی از موزیک ویدئو‌ها امکان‌پذیر نیست؛ اما همچنان بسیاری از ویدئوهای دیگر را با استفاده از این نرم‌افزار می‌توان دانلود کرد. در ابتدا لازم است طبق روش زیر، آدرس ویدئوی یوتیوب مورد نظر را پیدا کنید:

  • وارد یوتیوب شوید.
  • ویدئوی که می‌خواهید دانلود کنید را انتخاب نمایید.
  • در قسمت پایین ویدئو گزینه‌ی share را انتخاب کنید.
  • گزینه‌ی Copy Link را انتخاب نمایید.

۳- مرورگر وب Documents ۶ را باز کنید. دکمه‌ی Home آیفون را لمس کنید تا نرم‌افزار یوتیوب مینیمایز شود، سپس آی برنامه‌ی Documents ۶ را که حرف D با رنگ‌های مشکی، سبز و زرد بوده، لمس کنید.

۴- جستجوگر Documents ۶ را باز کنید. برای این کار آی قطب‌نما در انتهای گوشه‌ی راست نمایشگر را لمس کنید. اگر جستجوگر باز نشد، آی قطب‌نما را به سمت راست بکشید.

۵- به آدرس 

https://www.vidpaw.com مراجعه نمایید. نوار آدرس واقع در بالای صفحه‌ی نمایشگر را لمس کرده و عبارت vidpaw.com را تایپ کنید. سپس در قسمت صفحه کلید، روی دکمه‌ی آبی‌رنگ Go کلیک نمایید.

۶ آدرس ویدئوی مورد نظر را الصاق کنید. بر روی کادر متنی واقع در مرکز صفحه کلیک کنید. پس از ظاهر شدن صفحه‌کلید انگشت را روی فضای متن نگه داشته و از منوی ظاهر شده گزینه‌ی الصاق را لمس کنید.

۷- دکمه‌ی آبی‌رنگ Start که در پایین کادر متنی قرار گرفته را لمس کنید.

۸- گزینه‌ی Download را انتخاب کنید. این گزینه در بالاترین قسمت صفحه و در سمت راست واقع شده است.

۹- پس از ظاهر شدن دکمه‌ی  Done، روی آن کلیک کنید. این گزینه در سمت راست صفحه قسمت بالا واقع شده است. با این کار دانلود ویدئو‌ی یوتیوب مورد آغاز می‌شود.

۱۰- Documents  را باز کنید. آیی به شکل پوشه که در گوشه‌ی پایین و در سمت چپ صفحه قرار گرفته را لمس کنید. با این کار فهرستی از پوشه‌ها بر روی صفحه ظاهر می‌شود.

۱۱- گزینه‌ی Downloads را لمس کنید. این پوشه در وسط صفحه‌ی Documents قرار گرفته و با لمس آن فهرستی از فایل‌هایی که تاکنون دانلود کرده‌اید، ظاهر می‌شود.

۱۲- ویدئوی مورد نظر را اجرا کنید. عنوان و لینک ویدئو را یافته و آن را لمس کنید تا در برنامه‌ی Documents اجرا شود. با این کار، ویدئوی مورد نظر با پخش کننده‌ی ویدئوی این برنامه اجرا خواهد شد

۱۳- ویدئو را به Camera Roll آیفون منتقل کنید. در سیستم‌عامل iOS ورژن ۱۱، علاوه بر آن‌که می‌توان ویدئوها را هر زمان دلخواه در برنامه‌ی Documents اجرا کرد، همچنین می‌توان ویدئو را حین اجرا به بخش تصاویر آیفون نیز منتقل کرد.

  • در گوشه‌ی دموی‌ تصویر ویدئو بر روی علامت …” ضربه بزنید.
  • گزینه‌ی Share و سپس گزینه‌‌ی Save to Files را لمس کنید. این گزینه تنها بر روی سیستم‌عامل‌های iOS ۱۱ موجود بوده و در نسخه‌های پایین‌تر، قادر به انتقال ویدئو نخواهید بود.
  • بر روی On My iPhone کلیک کنید، پوشه دلخواه را لمس کرده و سپس گزینه‌ی Add را لمس کنید.
  • برنامه‌ی Files آیفون را باز کنید.
  • گزینه‌ی Browse واقع در گوشه‌ی پایین، سمت راست را لمس کنید.
  • گزینه‌ی On My iPhone را انتخاب کرده و سپس پوشه‌ای که ویدئو در آن ذخیره شده را لمس کنید.
  • برای باز شدن ویدئو روی آن کلیک کنید.
  • بر روی آی  Share کلیک کرده و سپس گزینه‌ی Save Video را انتخاب نمایید.

روش دوم: مخصوص سیستم‌عامل اندروید

دانلود ویدیوهای یوتیوب سیستم‌عامل اندروید

۱- ES File Explorer را دانلود کنید. این برنامه به شما اجازه می‌دهد فایل‌های دانلود شده را نمایش دهید و آن‌ها را به جا‌به‌جا کنید. به هنگام انتقال ویدئوی دانلود شده به بخش تصاویر اندروید به این امکان نیاز پیدا می‌کنید. برای این کار طبق مراحل زیر اقدام کنید:

  • Google Player Store را باز کنید.
  • روی نوار جستجو ضربه بزنید.
  • ES File Explorer را تایپ کنید. در بین نتایج یافت شده‌ی پایین نوار جستجو، ES File Explorer را لمس کنید.
  • INSTALL را انتخاب کنید.
  • پس از ظاهر شدن صفحه، گزینه‌ی ACCEPT را انتخاب کنید.

۲- لینک ویدئوی مورد نظر را کپی کنید. هرچند نمی‌توان ویدئوهایی مثل موزیک ویدئوها را دانلود کرد، همچنان با استفاده از برنامه‌ی Documents بسیاری از دیگر ویدئوها را می‌توان دانلود کرد. در ابتدا لازم است  آدرس ویدئوی مورد نظر را طبق مراحل زیر به دست آورید:

  • یوتیوب را باز کنید.
  • ویدئوی مورد نظر را بیابید.
  • بر روی گزینه‌ی Share واقع‌ در پایین ویدئو کلیک کنید.
  • Copy Link  را انتخاب کنید.

۳- گوگل کروم را باز کنید. برنامه‌ی یوتیوب را بسته و آی برنامه‌ی Chrome را که به شکل گویی قرمز، زرد، سبز و آبی است، لمس کنید.

۴- نوار جستجو واقع در بالای صفحه را لمس کنید.

۵- به سایت VidPaw مراجعه کنید. نوار آدرس واقع در بالای صفحه‌ی نمایش را لمس کرده و سپس عبارت Vidpaw.com را تایپ نمایید. بر روی صفحه‌کلید اندروید دکمه‌ی Enter یا Go را لمس کنید.

۶- آدرس ویدئو‌ی موردنظر را الصاق کنید. کادر متنی وسط صفحه را لمس کنید و زمانی که صفحه‌کلید اندروید ظاهر شد، انگشت خود را روی آن نگه دارید. در منوی ظاهر‌شده گزینه‌ی الصاق را انتخاب کنید

۷- دکمه‌ای آبی‌رنگ Start  که به در پایین کادر متنی قرار گرفته را لمس کنید.

۸- روی گزینه‌ی دانلود که در سمت راست بالای صفحه واقع شده، کلیک کنید.

۹- پس از نمایش دکمه‌ی Done آن را انتخاب نمایید. این گزینه در گوشه‌ی بالا و سمت راست صفحه واقع شده است. پس از انتخاب این گزینه، دانلود ویدئو‌ی موردنظر آغاز خواهد شد.

۱۰- برنامه مدیریت فایل ES File Explorer را باز کنید. گوگل کروم را بسته و برای باز کردن برنامه‌ی ES File Explorer بر روی آی آن کلیک نمایید.

  • اگر برای اولین بار این برنامه را باز می‌کنید، احتمالاً برای رسیدن به صفحه‌ی اصلی می‌بایست چند صفحه اطلاعات راجع به برنامه را رد کنید.

۱۱- محل ذخیره‌سازی را انتخاب کنید. طبق محل ذخیره پیش‌فرض، از بین حافظه‌ جانبی (SD Card) یا حافظه داخلی گوشی (Internal) یک مورد را انتخاب کنید.

۱۲- پوشه Download را انتخاب کنید. این پوشه عموماً در وسط صفحه است؛ اما شاید لازم باشد برای پیدا کردن آن کمی به سمت پایین اسکرول کنید.

۱۳- ویدئو را تماشا کنید. اسم و ‌تصویر ویدئوی مورد‌ نظر را یافته و سپس برای اجرای آن، بر روی گزینه‌ی پخش‌کننده ویدئو اندروید کلیک کنید.

۱۴- ویدئو را به گالری اندروید منتقل کنید. اگر قصد دارید به جای استفاده از ES File Explorer، ویدئوی دانلود شده را در گالری نمایش دهید، طبق مراحل زیر عمل کنید:

  • آی مربوط به ویدئو را لمس کرده و روی آن نگه دارید.
  • در گوشه‌ی صفحه علامت ⋮ را لمس نمایید.
  • گزینه‌ی Move To را انتخاب کنید.
  • پوشه‌ی Pictures را انتخاب نمایید.
  • بر روی گزینه‌ی OK کلیک کنید.

روش سوم: استفاده از YouTube Red

۱- برنامه Youtube را باز کنید. بر روی آی Youtube که به شکل مثلثی سفید با پس‌زمینه‌ای قرمز‌رنگ است، ضربه بزنید. با این کار درصورتی‌که قبلاً وارد سایت شده باشید، صفحه‌ی اصلی یوتیوب باز می‌شود.

  • در غیر این صورت، برای ورود به سایت، پروفایل خود را انتخاب کرده و یا پس از کلیک بر روی Sign In، آدرس ایمیل و/یا رمز عبور خود را وارد کنید.

۲- بر روی آی پروفایل خود کلیک کنید. این آی در گوشه‌ی بالای سمت راست صفحه قرار گرفته و منوی حساب‌ کاربری را باز می‌کند.

۳- گزینه Get YouTube Red را لمس کنید. این گزینه حدوداً در بخش مرکزی منو قرار گرفته است.

۴- گزینه Try It Free را که به شکل دکمه‌ای آبی‌رنگ در سمت راست صفحه و بر قسمت بالا قرار گرفته را لمس کنید.

  • بر روی دستگاه‌های آیفون روی GET YOUTUBE RED ضربه بزنید و پس از ظاهر شدن قسمت مربوطه، شناساگر اپل (Apple ID) را وارد کنید. اکنون به مرحله‌ای که باید ویدئو را انتخاب کنید، منتقل خواهید شد.

۵- اطلاعات پرداخت خود را وارد کنید. پس از بالا آمدن صفحه، نحوه پرداخت مورد ‌نظر را انتخاب کرده و یا با کلیک بر روی Add a method، جزئیات روش پرداختی را وارد نمایید.

۶- رمز عبور یوتیوب را وارد کنید. فیلد ‌متنی مربوطه جهت تائید رمز عبور را لمس کرده و سپس رمز عبور حساب کاربری گوگل خود را وارد نمایید.

راهنمای ساخت حساب کاربری اینستاگرام

ایجاد یک حساب کاربری اینستاگرام بر روی گوشی موبایل

روش اول: ایجاد یک حساب کاربری بر روی گوشی موبایل

برای 

ساختن یک حساب اینستاگرام در اپلیکیشن طبق موارد زیر عمل کنید:

۱- برای گوشی‌های آیفون، از طریق App Store و برای گوشی‌های اندروید از Google Play Store، اپلیکیشن 

اینستاگرام را دانلود کنید.

۲- زمانی که اپلیکیشن نصب شد، آی  را لمس کنید تا باز شود.

۳- در گوشی‌های اندروید، قسمت ثبت‌نام با ایمیل یا شماره تلفن را (Sign Up With Email or Phone Number) انتخاب نمایید.

 

۴- در گوشی‌های آیفون، وارد بخش ایجاد حساب جدید (Create New Account) شوید. سپس آدرس ایمیل یا شماره تلفن خود را وارد کنید، این مرحله نیازمند یک رمز تأییدیه دارد و سپس گزینه بعدی (Next) را بزنید.

  • همچنین می‌توانید گزینه‌ی ورود با فیس‌بوک (Log in with Facebook) را انتخاب کنید تا با حساب فیس‌بوک خود ثبت‌نام کنید.

۵- اگر با ایمیل یا شماره تلفن خود ثبت‌نام می‌کنید، یک نام کاربری و رمز عبور ایجاد کنید، اطلاعات حساب خودتان را ویرایش کنید و سپس گزینه انجام شد» (Done) را انتخاب کنید.

  • اگر با حساب فیس‌بوک خود ثبت‌نام کرده و از حساب فیس‌بوک خود خارج شده باشید، فوراً به صفحه ورود هدایت خواهید شد.

روش دوم: نحوه ایجاد حساب در کامپیوتر

 

۱- به سایت Instagram.com بروید.

۲- آدرس ایمیل خود را وارد کنید، یک نام کاربری و رمز عبور ایجاد کنید، یا بر روی Log in with Facebook کلیک کنید تا با حساب فیس‌بوک خود ثبت‌نام کنید.

۳- اگر با ایمیل ثبت‌نام می‌کنید، روی Sign Up کلیک کنید. اگر با فیس‌بوک ثبت‌نام می‌کنید، در صورتی که از حساب فیس‌بوک خود خارج شده باشید، فوراً به صفحه ورود هدایت خواهید شد.

  • اگر با یک ایمیل ثبت‌نام می‌کنید، مطمئن شوید که آدرس ایمیل‌تان را به‌صورت صحیح وارد می‌کنید و آدرس ایمیلی را انتخاب کنید که تنها خود شما به آن دسترسی داشته باشید. اگر از حساب خود خارج شدید و رمز خود را فراموش کردید، می‌بایست به ایمیل خود دسترسی داشته باشید تا بتوانید به حساب کاربری خود در اینستاگرام باز گردید.

چطور اطلاعات حساب خود مانند نام، نام کاربری و ایمیل خود را به‌روزرسانی کنم؟

ممکن است قبل از اینکه بتوانید اطلاعات حساب‌تان را ویرایش کنید، نیاز به ورود به حساب کاربری‌تان داشته باشید. در این قسمت می‌آموزید که در صورتی که رمز عبور خود را فراموش کردید یا نتوانستید وارد حساب خود شوید چگونه باید عمل کنید.

نحوه ویرایش اطلاعات حساب، شامل نام کاربری و ایمیل مربوط به حساب کاربری:

۱- وارد پروفایل خود شوید.

۲- به بخش Edit Profile وارد شوید.

۳- اطلاعات خود را وارد کرده، در آیفون گزینه Done و در اندروید تیک بالا سمت راست  را بزنید.

همچنین می‌توانید اطلاعت حساب خود را از طریق وب‌سایت ویرایش کنید. اگر فکر می‌کنید که به حساب شما نفوذ شده (هک شده)، در دیگر مقالات 

ت اینستاگرام در قبال نام‌های کاربری غیرفعال چیست؟

زمانی که اشخاص یک حساب کاربری ایجاد می‌کنند، اینستاگرام آن‌ها را ترغیب می‌کند که وارد حساب خود شوند و از آن استفاده کنند. برای فعال نگه‌ داشتن حسابتان حتماً وارد حساب خود شده و عکس به اشتراک بگذارید و نظرات خود را در مورد عکس‌ها عنوان کنید و آن‌ها را لایک کنید. اخیراً اینستاگرام حساب‌های کاربری غیرفعال را حذف می‌کند.

در صورتی که حساب دیگری نام تجاری من را به‌عنوان نام کاربری‌اش استفاده می‌کند، چه کاری می‌بایست انجام دهم؟

تخلف در حوزه نام و نشان تجاری ممکن است این موارد را شامل شود:

  • استفاده‌ از نام یک شرکت یا نام تجاری آن
  • استفاده‌ از لوگوی شرکت
  • استفاده‌ از موارد دیگری که مربوط به نام و نشان تجاری یک شرکت هستند

 

این موارد در صورت گمراهی و به اشتباه انداختن دیگران در مورد برند و پیوستگی تجاری آن، تخلف محسوب می‌شود.

چه چیزی تخلف محسوب نمی‌شود؟

استفاده از نام تجاری دیگری به طریقی که ارتباطی به آن محصول و خدمات آن (خدماتی که بابت آن نام تجاری دریافت شده است) نداشته باشد، تخلفی در زمینه‌ی ت‌های نام و نشان تجاری اینستاگرام نیست. توجه داشته باشید که نام‌های کاربری اینستاگرام بر پایه‌ی انتخاب نفر اول است و قابلیت محفوظ نگه داشتن (رزرو) یک نام کاربری وجود ندارد.

ایمیلی با این مضمون دریافت کردم که یک حساب کاربری جدید ایجاد کرده‌ام، اما من حساب کاربری دیگری ایجاد نکرده‌ام.

به احتمال زیاد شخص دیگری برای ایجاد حساب اینستاگرام به اشتباه از ایمیل شما استفاده کرده است.

نحوه پاک کردن ایمیل خود از حساب کاربری

۱- اگر حساب اینستاگرام دارید، از آن خارج شوید. البته قبل از خارج شدن از حساب خود، مطمئن شوید که به ایمیلی که از طریق آن، حساب کاربری خود را ایجاد کرده‌اید، دسترسی دارید. در سایر مقالات بیاموزید که 

۲- در قسمت انتهایی بخش Welcome to Instagram Email بر روی Let Us Know کلیک کنید تا به ما خبر دهید که این ورود از سمت شما نبوده است.

سپس قادر خواهید بود که از این آدرس ایمیل استفاده کرده و یک حساب اینستاگرام ایجاد کنید یا این ایمیل را به حساب کاربری فعلی‌تان اضافه کنید.

نمی‌توانم حساب کاربری ایجاد کنم، چون حساب کاربری‌ دیگری با آدرس ایمیل من یا شماره تلفن من از قبل وجود دارد.

در صورتی که در اینستاگرام از طریق ایمیل یا شماره تلفن ثبت‌نام کردید، اما رمز عبورتان را به یاد ندارید، می‌توانید از این قسمت رمز عبور خود را مجدداً بسازید و وارد حساب خود شوید.

در صورتی که آدرس ایمیل یا شماره تلفنی که وارد کرده‌اید صحیح است و با این پیام مواجه می‌شوید که یک حساب کاربری‌ با ایمیل یا شماره تلفن شما از قبل وجود دارد، از قسمت Let Us know به اینستاگرام خبر دهید.

توجه داشته باشید که هر آدرس ایمیل می‌تواند برای ایجاد تنها یک حساب کاربری در اینستاگرام استفاده شود.

 

منبع: چطورپدیا


راهنمای مدیریت دنبال کنندگان در اینستاگرام

چطور درخواست دنبال کردن را تأیید یا رد کنیم؟

اگر حساب کاربری فرد در حالت خصوصی (set to private) تنظیم شده باشد، هر شخصی که بخواهد تصاویر و فیلم‌های او را ببیند، می‌بایست برای او درخواست دنبال کردن ارسال نماید. این درخواست در قسمت فعالیت‌ها ظاهر می‌شود.

برای تأیید یا رد درخواست، گزینه‌های Confirm یا Delete را انتخاب کنید.

اگر به صورت تصادفی درخواست دنبال کردن شخصی را پاک کرده‌اید، می‌توانید از شخص مورد نظر بخواهید تا مجدداً برای شما درخواست ارسال کند.

مدیریت دنبال کنندگان در اینستاگرام

چگونه فردی را که دنبال می‌کنم، حذف کنم و دیگر او را دنبال نکنم؟

نحوه انجام این کار:

۱- به پروفایل شخص مورد نظر بروید.

۲- آی  را انتخاب کرده و گزینه‌ی Unfollow را انتخاب کرده، سپس تأیید کنید.

زمانی که کاربری را از حالت دنبال کردن خارج می‌کنید، در پروفایل آن‌ها به جای Following کلمه Follow ظاهر می‌شود و آن‌ها از این امر باخبر نمی‌شوند.

توجه: تنها راه پاک کردن شخصی از فهرست دنبال کنندگان خود این است که آن‌ها را مسدود (Block) کنید، زمانی که شخصی را مسدود می‌نمایید، آن کاربر دیگر نمی‌تواند تصاویر و فیلم‌های شما را تماشا کند یا حساب کاربریتان را جستجو کند. شخصی که مسدود شده از این امر اطلاع پیدا نخواهد کرد.

مدیریت دنبال کنندگان در اینستاگرام

چگونه تصاویر و فیلم‌های خود را روی حالت خصوصی قرار دهیم، به طوری که تنها دنبال کنندگان تأیید شده بتوانند آن‌ها را تماشا کنند؟

در حالت پیش‌فرض، هر شخصی می‌تواند پروفایل و تصاویر یک کاربر را تماشا کند. شما می‌توانید پست‌های خود را به صورت خصوصی قرار دهید تا تنها دنبال کنندگان تأیید شده بتوانند آن‌ها را ببینند. اگر پست‌ها در این حالت قرار بگیرند، تنها دنبال کنندگان تأیید شده‌ قادر به دیدن آن پست در هشتگ‌ها و صفحات مربوطه خواهند بود.

نحوه خصوصی‌سازی پست‌ها در اینستاگرام

۱- وارد پروفایل خود شوید و سپس گزینه‌ی بیشتر را انتخاب کنید.

۲- روی آی Settings کلیک کنید.

۳- گزینه Account Privacy را انتخاب کرده و سپس Private Account را روی On قرار دهید.

مدیریت دنبال کنندگان در اینستاگرام

این نکات را برای پست‌های خصوصی در ذهن داشته باشید

پست‌های خصوصی‌ که در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارید، بسته به تنظیمات خصوصی‌سازی شما برای آن شبکه‌ها، ممکن است برای عموم قابل مشاهده باشد. به عنوان مثال، پستی که در توییتر به اشتراک می‌گذارید اگر در اینستاگرام به‌صورت خصوصی تنظیم شده باشد، ممکن است برای افرادی که پست‌های توییتر شما را مشاهده می‌کنند، قابل مشاهده باشد.

  • زمانی که یک فرد حساب کاربری خود را خصوصی می‌کند، کاربران دیگر برای مشاهده‌ی پست‌ها، فهرست دنبال کنندگان و فهرست دنبال کردن‌های او، مجبور به ارسال درخواست دنبال سازی هستند.
  • درخواست دنبال سازی در قسمت فعالیت‌ها ظاهر می‌شود که می‌توانید از همین قسمت آن‌ها را تأیید یا رد کنید.
  • اگر شخصی از پیش جزو دنبال کنندگان شما بوده و شما پست خود را به صورت خصوصی قرار داده‌اید و نمی‌خواهید آن شخص این پست را مشاهده کند، می‌توانید او را مسدود کنید.
  • افراد حتی اگر جزو دنبال کنندگان یک کاربر نیز نباشند، می‌توانند در بخش دایرکت برای او فیلم یا تصویر ارسال کنند.

چگونه شخصی را مسدود کنم یا او را از حالت مسدود خارج کنم؟

۱- نام کاربری او را نوشته و وارد پروفایل وی شوید.

۲- آی بیشتر را در قسمت بالا سمت راست انتخاب کنید.

۳- گزینه Block یا Unblock را انتخاب کنید.

توجه: پس از اینکه شما شخصی را مسدود می‌کنید، لایک‌ها و نظرات آن‌ها از عکس‌ها و فیلم‌های شما پاک نمی‌شوند. خودتان می‌توانید شخصاً آن‌ها را از زیر پست‌های خود حذف نمایید.

شخصی که مسدود شده از این امر اطلاع پیدا نخواهد کرد.

 

منبع: چطورپدیا


راهنمای استفاده از برنامه اینستاگرام

صفحه‌ی ورود (Log In)

صفحه‌ی ورود به شما اجازه ساخت حسابی جدید یا ورود به یک حساب که در حال حاضر موجود است را می‌دهد. همچنین می‌توانید با انتخاب 

Log In و سپس Forgot رمز عبور خود را بازیابی کنید.

این را هم در ذهن داشته باشید که زمانی که به یک حساب کاربری که در حال حاضر موجود است، وارد می‌شوید، می‌بایست از آن نام کاربری و رمز عبور استفاده کنید.

راهنمای استفاده از برنامه اینستاگرام

پروفایل (Profile)

پروفایل شما، زندگی‌نامه و پست‌های 

اینستاگرام شما را نمایش می‌دهد. همچنین قسمتی است که می‌توانید در آن اطلاعات حسابتان را ویرایش کنید و تنظیمات آن را انجام دهید.

برای ورود به بخش پروفایل، روی مورد نظر کلیک کنید. 

در این قسمت در مورد پروفایل اطلاعات بیشتری بیاموزید.

پروفایل وب‌سایت

شما می‌توانید از طریق وب‌سایت اینستاگرام از طریق نام کاربری و رمز عبور، به حساب کاربری خود دسترسی داشته باشید. 

در این قسمت در مورد پروفایل وب‌سایت اطلاعات بیشتری بیاموزید.

دوربین

دوربین  به شما اجازه می‌دهد تا در برنامه‌ی اینستاگرام عکس و ویدیو بگیرید و در Feed به اشتراک بگذارید. 

در این قسمت در مورد به اشتراک‌گذاری عکس و فیلم اطلاعات بیشتری بیاموزید.

جستجو و مرور صفحات

در قسمت  جستجو و مرور صفحات می‌توانید تصاویر و فیلم‌هایی از حساب‌های کاربری‌ که هم‌اکنون آن‌ها دنبال نمی‌کنید را بیابید. همچنین می‌توانید موضوعاتی که ما فکر می‌کنیم در اینستاگرام از آن لذت خواهید برد را ببینید. 

در این قسمت در مورد جستجو و مرور صفحات اطلاعات بیشتری بیاموزید.

خانه (صفحه اصلی یا Home)

خانه  یا صفحه‌ی اول تصاویری که توسط شما و دوستانتان ارسال شده را نشان می‌دهد. می‌توانید تصاویر را لایک کرده و برای آن‌ها نظر بگذارید.

فعالیت

قسمت فعالیت ، نشان‌دهنده‌ی لایک ها و نظراتی است که برای پست‌های شما ثبت شده است و به شما اجازه می‌دهد تا عکس‌ها و فیلم‌هایی که دوستانتان آن‌ها را لایک می‌کنند و در آن‌ها نظر می‌گذارند را ببینید.

 

منبع: چطورپدیا


افزودن جلوه و فیلتر به عکس‌ها در اینستاگرام

چطور به عکس‌ها و فیلم‌های خود فیلتر و جلوه (افکت) اضافه کنیم؟

طی مراحل زیر می‌توانید 

برای عکس‌ها و فیلم‌های خود فیلتر قرار دهید:

۱- بر روی گزینه next کلیک کرده و فیلتر مورد نظر را انتخاب کنید.

۲- برای ایجاد تغییرات در یک فیلتر خاص، آن را انتخاب نمایید، تغییرات خود را ایجاد کرده و بر روی گزینه‌ی done کلیک کنید تا ذخیره گردد.

۳- بر روی گزینه‌ی next کلیک کنید تا به صفحه‌ی انتخاب کپشن و موقعیت مکانی هدایت شوید، در صورت تمایل این بخش‌ها را پر کرده و پست را منتشر نمایید.

چطور بر روی عکس‌های خود افکت بگذاریم؟

شما می‌توانید عکس‌هایی که در لحظه گرفته‌اید و یا از گالری انتخاب کرده‌اید را ویرایش کنید. برای این کار پس از گرفتن عکس یا بارگزاری آن، بر روی گزینه next کلیک کرده و سپس گزینه‌ی edit را انتخاب نمایید.

در این بخش، ساخت دستی افکت‌های مورد نظر آموزش داده می‌شود:

  • برای تغییر حالت عمودی یا افقی عکس، بر روی گزینه adjust کلیک نمایید.
  • برای تغییر درجه‌ی روشنایی عکس، گزینه brightness را انتخاب کنید.
  • کاربرد گزینه contrast، در تاریک‌تر کردن قسمت‌های تاریک عکس و روشن‌تر کردن قسمت‌های روشن عکس است.
  • برای نشان دادن جزئیات و بافت‌ عکس، روی گزینه structure کلیک کنید.
  • برای تغییر رنگ عکس به سمت رنگ‌های گرم یا سرد، گزینه warmth را انتخاب نمایید.
  • جهت افزایش یا کاهش شدت رنگ عکس، گزینه saturation را انتخاب کنید، با این کار به عنوان مثال رنگ قرمز موجود در عکس قرمزتر خواهد شد.
  • برای اضافه کردن یک رنگ (قرمز، سبز، آبی و …) به سایه‌ها و هایلایت‌ها، بر روی گزینه color کلیک کنید. برای مطابقت شدت، روی رنگ مورد نظر دو بار ضربه بزنید.
  • امکان fade برای قدیمی‌تر ساختن ظاهر عکس‌ است.
  • برای مطابقت قسمت‌های روشن‌تر عکس، از امکان highlights استفاده کنید.
  • برای مطابقت قسمت‌های تاریک‌تر عکس، روی گزینه shadows کلیک کنید.
  • برای تاریک کردن گوشه‌های عکس، گزینه vignette را بزنید. با این کار می‌توانید توجه بیننده را از گوشه‌ها به سمت بخش مرکزی تصویر جلب نمایید.
  • برای واضح‌تر کردن عکس، از امکان sharpen استفاده کنید.
  • برای ایجاد یک میدان دید کم‌عمق، یا تغییر تمرکز تصویر بر قسمت خاصی از آن، به نحوی که دیگر بخش‌های تصویر تار به نظر برسند، گزینه tilt shift را انتخاب نمایید.

چطور پس از افزودن افکت به عکس، آن را با تصویر اصلی مقایسه کنیم؟

قبل از ارسال عکس می‌توانید آن را انتخاب کرده و نگه دارید تا ببینید که نسخه اصلی به چه صورت است.

چطور متوجه شویم که از چه افکت‌هایی در عکس استفاده کرده‌ایم؟

در بخشی که عکس خود را می‌بینید، یک نقطه‌ی خاکستری زیر هر افکتی که به عکس اضافه شده، به چشم می‌خورد. به عنوان مثال، نقطه خاکستری زیر  brightness به این معنی است که از این جلوه در عکس استفاده شده است.

چطور گوشه‌های عکس را برش دهم؟

۱- به مسیر edit > adjust  بروید.

۲- صفحه را لمس کرده و بزرگنمایی کنید، سپس با توجه به قابی که روی صفحه ظاهر می‌شود، قالب تصویر مورد نظر خود را تنظیم کنید.

۳- برای لغو تغییرات گزینه‌ی cancel و برای ذخیره done را انتخاب نمایید.

چطور یک عکس را صاف کنیم؟

زمانی که توسط دوربین خود برنامه عکسی می‌گیریم و یا تصویری از گالری آپلود می‌نماییم، به کمک ابزار Adjust می‌توانیم آن را صاف کنیم.

نحوه انجام این کار:

۱- عکسی بگیرید یا بارگذاری کنید؛ سپس در پایین صفحه گزینه Edit را انتخاب کنید.

۲- گزینه  Adjust را انتخاب کرده و سپس آن را به چپ و راست بکشید تا عکس را صاف کنید، با توجه به قابی که روی صفحه ظاهر می‌شود، قالب تصویر مورد نظر خود را تنظیم کنید.

۳- برای لغو تغییرات ایجاد شده گزینه‌ی Cancel و برای ذخیره تغییرات، Done را انتخاب نمایید.

چطور عکسی را در اینستاگرام بچرخانیم؟

شما می‌توانید عکس‌هایتان را بچرخانید، برای انجام این کار گام‌های زیر را دنبال کنید:

۱- در پایین صفحه گزینه Edit و سپس گزینه Adjust را انتخاب کنید.

۲- برای چرخش عکس روی گزینه چرخش کلیک نمایید.

۳- برای لغو تغییرات ایجاد شده گزینه‌ی Cancel و برای ذخیره تغییرات، Done را انتخاب کنید.

نکاتی پیرامون بارگذاری، ضبط و ویرایش Story

زمانی که در استوری اینستاگرام (story) فیلم یا عکسی به اشتراک می‌گذاریم، می‌توانیم به کمک ابزارهای خلاقانه‌، آن را ویرایش کنیم.

ثبت عکس و فیلم:

  • بر روی گوشی‌های آیفون، زمانی که دوربین متوجه تاریکی فضا می‌شود، یک آی به صورت خودکار نمایش داده خواهد شد. آن را انتخاب کنید تا در تاریکی و عکس‌ها و فیلم‌های بهتری بگیرید.

  • برای ثبت یک عکس یا فیلم با یک فیلتر، روی آی صورتک کلیک کنید، سپس فیلتر مورد نظر را در پایین صفحه انتخاب نمایید. به این ترتیب فیلتر مورد نظر حین عکس برداری یا ضبط فیلم ظاهر می‌شود. در نظر داشته باشید که این ویژگی در برخی از نسخه‌های قدیمی‌تر وجود ندارد.
  • حین ضبط فیلم برای بزرگنمایی تصویر، با انگشت خود ضربه‌ای بر روی تصویر زده و نگه دارید تا فیلم‌برداری آغاز شود. سپس همان انگشت خود را به سمت بالای تصویر و پایین آن برده تا میزان بزرگنمایی مورد نظر تنظیم شود.
  • در پایین تصویر گزینه music را زده و یک آهنگ انتخاب کنید، می‌توانید آن را ویرایش کنید تا قسمت خاصی از آن در story شما پخش شود. در بالای آی موزیک می‌توان از میان افکت‌های متعدد، موردی را انتخاب کرد که با سبک آهنگ همخوانی داشته باشند. از جلوه‌های موجود یکی را انتخاب کرده و فیلم خود ضبط کنید.
  • در پایین صفحه، با کلیک بر روی گزینه focus، تصویر مورد نظر را در حالت متمرکز ثبت نمایید. زمانی که از این ویژگی استفاده می‌کنید، شخص مورد نظر واضح بوده و باقی تصویر حالت مات به خود می‌گیرد. این حالت تنها زمانی ممکن است که شخصی در تصویر حضور داشته باشد.
  • گزینه boomerang را در بالای صفحه انتخاب کنید، سپس در پایین صفحه با کلیم بر روی شکل دایره، عکس‌های پشت سرهم بگیرید؛ به طوری که این عکس‌ها در یک حلقه به سمت عقب و جلو چرخش داشته باشند.
  • برای ضبط یک فیلم بدون نیاز به نگه داشتن انگشت خود روی صفحه، پایین صفحه را به سمت چپ بکشید و گزینه handsfree را انتخاب کنید، با انگشت یک بار روی صفحه بزنید تا ضبط فیلم شروع شده و یا انگشت خود را روی صفحه نگه دارید تا شمارش مع پیش از شروع ضبط فیلم آغاز شود.
  • برای ضبط فیلمی که به صورت مع پخش شود، پایین صفحه گزینه rewind را بزنید و فیلم خود را ضبط کنید.
  • با انتخاب گزینه superzoom به صورت خودکار روی یک شیء بزرگنمایی شده و یک صدای جالب پخش می‌شود. در تصویر، روی هر قسمتی که تمایل دارید بزرگنمایی در آن نقطه شکل گیرد، کلیک کنید. سپس بر روی دایره‌ی پایین صفحه کلیک کرده تا ضبط آغاز شود.
  • در گوشی‌های آیفون می‌توانید حین ضبط فیلم دوربین جلو و عقب را عوض کنید.

استفاده از حالت Type

در پایین صفحه گزینه type را بزنید تا چیزی که در ذهن دارید را به همراه شکل‌های مختلف به اشتراک بگذارید، نیازی به عکس یا فیلم نیست.

  • به کمک دکمه‌ی بالای صفحه شکل متن را عوض کنید و یا بر روی دایره‌ی پایین صفحه کلیک نمایید تا رنگ پس‌زمینه تغییر کند.
  • جهت افزودن یک تصویر به عنوان پس‌زمینه، در پایین صفحه و سمت راست روی آی دوربین ضربه بزنید.
  • با کلیک بر روی آی <، گزینه‌های بیشتر مانند استیکرها در اختیارتان قرار می‌گیرد که می‌توانید در story خود به اشتراک بگذارید.

ویرایش فیلم‌ها و تصاویر

جهت افزودن یک فیلتر به فیلم‌ها یا تصاویر خود، پس از انتخاب، آن را به سمت چپ و راست بکشید.

همچنین می‌توانید از ابزارهای موجود در بالای صفحه استفاده نمایید.

با کلیک بر روی آی Aa متن خود را اضافه کنید، در این بخش امکانات زیر در اختیار کاربر قرار دارند:

  • افزودن شکلک
  • تغییر اندازه‌ی متن با کلیک بر روی آی تغییر سایز و استفاده از آن
  • چپ‌چین، راست‌چین و وسط‌چین کردن متن
  • چرخش متن و تغییر اندازه‌ی آن با استفاده از دو انگشت برای بزرگنمایی
  • انتخاب رنگ متن از بخش پایین صفحه، صفحه را حرکت دهید تا رنگ‌های بیشتری را ببینید. یا اینکه انگشت خود را روی صفحه نگه دارید تا رنگ مورد نظر خود را ایجاد و سپس انتخاب نمایید.
  • تغییر ظاهر متن با انتخاب دکمه‌ی بالای صفحه
  • افزودن رنگ به پس‌زمینه متن با ضربه بر روی آی مربوطه در بالای صفحه و انتخاب رنگ دلخواه
  • متن مورد نظر را به بخش خاصی از فیلم بچسبانید. پس از انتخاب فیلم، متن را بنویسید، آن را انتخاب کرده و نگه دارید. در پایین صفحه فیلم را عقب جلو برده و به نقطه‌ی مورد نظر برسانید؛ حال متن را در نقطه مورد نظر بچسبانید، سپس گزینه pin را بزنید.
  • به کمک آی Aa، متن دیگری اضافه کنید.
  • برای اشاره کردن (منشن) نام کاربری مورد نظر را به این شکل تایپ کنید: username@ و به جای username نام کاربری مورد نظر را بنویسید.
  • هشتگ مورد نظر خود انتخاب نمایید، کاربران با کلیک بر روی آن هشتگ، می‌توانند صفحه مربوط به آن را مرور کنند.

با کلیک بر روی آی قلم بر روی تصاویر یا فیلم مورد نظر، شکل دلخواه خود را رسم نمایید، در این قسمت قابلیت‌های زیر در دسترس قرار دارند:

  • می‌توانید قلم‌های مختلف و دیگر ابزارهای ترسیم را انتخاب کنید.
  • می‌توانید ضخامت خط را مطابقت دهید.
  • می‌توانید رنگی را انتخاب کرده و با آن شکل مورد نظر را رسم کنید، همچنین با استفاده از ابزار قطره چکان، می‌توان رنگی که در قسمتی از تصویر وجود دارد را انتخاب کرد.

استفاده از استیکر (Sticker) در اینستاگرام

اگر نمی‌توانید استیکرهای خاصی را ببینید، مطمئن شوید که آخرین نسخه‌ی برنامه را در نصب کرده‌اید.

زمانی که یک تصویر یا یک فیلم را در story خود به اشتراک می‌گذارید، می‌توانید از استیکرها برای بیان حالات خود استفاده کنید.

از قسمت story، با کلیک بر روی آی استیکر، می توانید آنها را دیده و انتخاب کنید. در این قسمت می‌توانید موارد زیر را انجام دهید:

  • استیکر شمارش مع مدت زمانی که انتخاب می‌کنید را به صورت مع می‌شمارد. پس از انتخاب این گزینه، می‌توانید اسم، تاریخ، زمان و رنگ آن را به‌دلخواه ویرایش کنید. وقتی که دوستانتان این استیکر را در story شما می‌بینند، می‌توانند بر روی فلش گوشه استیکر کلیک کنند تا به آن‌ها یادآوری شود یا شمارش مع شما را در story خود به اشتراک بگذارند. زمانی که شمارش مع به پایان می‌رسد، خود شما و تمام کسانی که یادآور آن را برای خود روشن کرده‌اند، اطلاعیه‌ای دریافت خواهید کرد.

  • استیکر پرسش قرار دهید تا افراد بتوانند از شما سؤال بپرسند و برای شما آهنگ ارسال کنند. در ابتدا استیکر سؤالی را انتخاب کرده و سپس بر روی آی Aa کلیک کنید تا افراد بتوانند از شما سؤال بپرسند و با انتخاب آی موزیک، اجازه دهید برایتان آهنگ ارسال کنند. زمانی که story خود را مشاهده می‌کنید و آن را به بالا می‌کشید، می‌توانید ببینید که چه افرادی به آن پاسخ داده‌اند. برای به اشتراک‌گذاری این پاسخ‌ها آن‌ها را انتخاب کنید. به خاطر داشته باشید، زمانی که سؤال یا آهنگ شخصی را به اشتراک می‌گذارید نام و عکس آن‌ها نمایش داده نخواهد شد.

  • به استوری خود استیکر موسیقی اضافه کرده و به دنبال یک موسیقی خوب بگردید. می‌توانید این استیکر را حرکت داده و بخش‌های خاصی از موسیقی را در story خود پخش کنید، این استیکر در حال حاضر تنها در تعدادی از کشورها فعال است.

  • با استفاده از استیکر نظرسنجی سؤال خود را پرسیده و جواب‌هایی برای آن تعیین کنید تا دیگران پاسخ مورد نظر را از بین گزینه‌ها انتخاب نمایند. زمانی که این مورد منتشر شود، دنبال کنندگان شما می‌توانند رأی دهند و همچنین در لحظه نتایج را ببینند. زمانی که استوری خود را مشاهده می‌کنید و صفحه را بالا می‌کشید، می‌توانید ببینید که هر گزینه‌ی چقدر رأی آورده است.

  • می‌توان با جستجو و استفاده از گزینه‌های موجود استیکر موقعیت مکانی اضافه کرد، وقتی ‌که افراد story شما را مشاهده می‌کنند، می‌توانند آن استیکر را ببینند و انتخاب کنند تا صفحه‌ی آن موقعیت مکانی را ببینند.

  • استیکر هشتگ اضافه کنید. زمانی که افراد story شما را می‌بینند، می‌توانند روی آن استیکر کلیک کرده و صفحه‌ی مربوط به آن موقعیت مکانی را مشاهده کنند.

  • استیکر زمان یا آب‌وهوا را به استوری خود اضافه کنید. این استیکرها به اطلاعات دستگاه و موقعیت فعلی کاربر بستگی دارند.

  • با کلیک بر روی گزینه‌ی دوربین و ثبت یک تصویر سلفی آن را به عنوان یک استیکر سلفی در استوری خود اضافه نمایید. جهت دریافت امکانات بیشتر بر روی استیکر کلیک کنید
  • استیکر را روی قسمتی از فیلم خود بچسبانید. پس از ضبط یک فیلم، استیکر را انتخاب کرده و نگه دارید. در پایین صفحه، فیلم را عقب جلو کرده و آن را در قسمت مورد نظر بچسبانید و جای آن را تنظیم کنید؛ سپس گزینه pin را انتخاب نمایید.
  • جهت یافتن استیکرهایی که اخیراً استفاده کرده‌اید، صفحه را به سمت راست بکشید.
  • اندازه‌ی استیکر را با استفاده از ۲ انگشت خود تغییر داده و آن را بچرخانید.
  • برای حذف استیکر، انگشت خود را روی آن گذاشته و در پایین صفحه روی آی سطل زباله رها کنید.

 

منبع: چطورپدیا


راهکارهای افزایش سرعت ویندوز

اگر شما هم مانند اکثر افراد هستید و نگهداری از کامپیوتر از اولویت‌هایتان نباشد، به احتمال زیاد متوجه شده‌اید که سرعت کامپیوتر، از زمان خرید تا به الان به‌صورت پیوسته کاهش یافته است. اگر زمان شروع به کار سیستم طولانی است، برنامه‌ها با تأخیر اجرا می‌شوند، یا تصاویر در صفحه‌نمایش به‌کندی و همراه با تأخیر نمایش داده می‌شوند، ما می‌خواهیم کمک کنیم مشکلتان حل شود.

برای کمک به شما در بازگرداندن کامپیوترتان به‌سرعت سابق بدون انجام یک ریست کامل، در این متن با روش‌های آسانی آشنا خواهید شد که 

سرعت ویندوز را به حالت مطلوب برمی‌گردانند. مهم نیست که ویندوز شما کدام یک از نسخه‌های ۱۰، ۸٫۱ یا ۷ است. ما گام‌های آسانی را برمی‌شماریم تا بدون در نظر گرفتن نسخه ویندوز، بتوانید سرعت سیستم خود را افزایش دهید.

یکپارچه‌سازی» (defragmentation)

دستگاه‌های ذخیره‌سازی خود را بهینه‌سازی کنید

درایوهای دیسک سخت (HDD) فایل‌ها را به‌عنوان بلوک‌های داده ذخیره می‌کنند. این بلوک‌ها ممکن است در هر جایی از صفحاتی که دیسک سخت را تشکیل داده‌اند، پراکنده شده باشند. فایل‌های بزرگ‌تر معادل بلوک‌های بیشتری هستند و هنگام کپی، انتقال و تنظیم مجدد فایل‌ها، این بلوک‌های داده گاهی اوقات به روش ناکارآمدی سازمان‌دهی می‌شوند. مثل یک دفتر کار کثیف که در آن فایل‌ها را از قفسه بیرون آورده‌اید و سپس آن‌ها را به‌صورت تصادفی اطراف دفتر کارتان قرار داده‌اید. حافظه شما خوب است و بنابراین می‌توانید تمام مقالات مورد نیاز خود را از بین فایل‌ها پیدا کنید، اما برای پیدا کردن آن‌ها باید زمان صرف کنید.

این دقیقاً همان چیزی است که در طول زمان در دیسک سخت اتفاق می‌افتد و بنابراین برای منظم نگه داشتن تمام اطلاعات و حفظ سرعت سیستم، بهتر است با استفاده منظم از قابلیت یکپارچه‌سازی» (defragmentation)، دیسک سخت را منظم و تمیز کنید. با اعمال یکپارچه‌سازی، بلوک‌های داده جابه‌جا می‌شوند، به‌طوری که بلوک‌های هر فایل کنار هم قرار گیرند و بنابراین بسیار سریع‌تر بازیابی خواهند شد.

درایوهای حالت جامد (SSD) چون از دیسک چرخان برای پیدا کردن داده‌ها استفاده نمی‌کنند، نیازی به یکپارچه‌سازی ندارند. آن‌ها با گذشت زمان فرسوده می‌شوند، یکپارچه‌سازی حتی باعث کاهش طول عمر آن‌ها خواهد شد. در عوض، SSD ها روش بهینه خود را دارند که با دستور TRIM شناخته می‌شود و یک SSD را از شر بلوک‌های داده‌ای که دیگر مورد نیاز نیستند، خلاص می‌کند و آن‌ها را در شرایط کاری اوج نگه می‌دارد. به گزینه‌های مختلف برای بهینه‌سازی هر دو نوع دیسک نگاهی بیندازید:

دیفرگمنشن

گام ۱: در ویندوز ۱۰، مکان‌نما را در قسمت جستجوی Cortana قرار دهید و Defragment را تایپ کنید. سپس Defragment and Optimize Drives را انتخاب کنید تا ابزار Optimize Drives باز شود.

Optimize Drives

گام ۲: در ستون Status، روی درایوی که می‌خواهید بهینه‌سازی کنید، کلیک کنید. ستون نوع رسانه می‌گوید که چه نوع درایوی را بهینه‌سازی می‌کنید.

گام ۳: برای تعیین اینکه آیا یک دیسک سخت به بهینه‌سازی نیاز دارد یا خیر، روی دکمه Analyse کلیک کنید. ممکن است از شما گذرواژه مدیر سیستم را بخواهد یا اینکه بخواهد انتخاب خود را تائید کنید. توجه داشته باشید که دکمه Analyse برای SSDها غیرفعال است.

گام ۴: پس از اینکه ویندوز به تجزیه و تحلیل HDD پایان داد، ستون وضعیت فعلی را بررسی کنید تا ببینید آیا نیاز به بهینه‌سازی درایو دارید یا خیر. اگر یک HDD بیش از ۱۰ درصد تکه‌تکه شده باشد، باید آن درایو را بهینه کنید. اگر یک SSD در ۳۰ روز گذشته بهینه‌سازی نشده باشد، باید آن را هم بهینه‌سازی کنید.

گام ۵: برای درایوهای دلخواه‌تان بر روی Optimize کلیک کنید. ممکن است از شما گذرواژه مدیر سیستم را بخواهد یا اینکه بخواهد که انتخاب خود را تائید کنید. توجه داشته باشید که بهینه‌سازی به معنای یکپارچه‌سازی HDDها و اجرای دستور TRIM برای SSDها است. بهینه‌سازی درایو ممکن است بسته به اندازه درایو و درجه بهینه‌سازی مورد نیاز از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد. با این حال، شما می‌توانید در طول فرآیند بهینه‌سازی از کامپیوتر خود استفاده کنید.

گام ۶: همچنین می‌توانید با کلیک کردن بر روی Change settings… در Schedule optimization، یکپارچه‌سازی را زمان‌بندی کنید. گزینه Run on a schedule (recommended) را تیک بزنید، سپس فرکانس را تنظیم کنید و مشخص کنید در صورت ناموفق بودن سه یکپارچه‌سازی زمان‌بندی شده متوالی، آیا می‌خواهید مطلع شوید یا خیر. روی دکمه Choose کلیک کنید تا درایوهای مورد نظرتان برای یکپارچه‌سازی را انتخاب کنید و اینکه آیا می‌خواهید دیسک‌های جدید را به‌صورت خودکار زمان‌بندی کنید. اگر دیدید یک SSD لیست شده است، مطمئن شوید که آن انتخاب نشده است.

گام ۷: بر روی OK کلیک کنید. ویندوز درایوهای شما را بر اساس زمان‌بندی تنظیم شده بهینه‌سازی خواهد کرد.

فضای دیسک را آزاد کنید

در طول زمان ممکن است مقدار زیادی از داده‌های غیرضروری بر روی دستگاه‌های ذخیره‌سازی شما جمع شوند. ویندوز یک ابزار پاک کردن دیسک ارائه کرده است که به‌سرعت دیسک را از داده‌های غیرضروری پاک می‌کند. از این ویژگی می‌توان برای حذف فایل‌های موقت مانند کوکی‌ها و فایل‌های نصب، خالی کردن سطل آشغال و کش مرورگر و از بین بردن انواع فایل‌های سیستمی و موارد دیگر استفاده کرد. نحوه استفاده از آن به شرح زیر است:

Disk Cleanup

گام ۱: در ویندوز ۱۰، مکان‌نما را در قسمت جستجوی Cortana قرار دهید، Disk Cleanup را تایپ کنید و سپس از لیست نتیجه Disk Cleanup را انتخاب کنید تا ابزار مورد نظر اجرا شود.

گام ۲: پس از ظاهر شدن پنجره محاوره‌ای Disk Cleanup: Drive Selection، درایوی را که می‌خواهید پاک کنید را برگزینید و سپس روی OK کلیک کنید.

گام ۳: اگر می‌خواهید فایل‌های سیستمی را هم مشاهده کنید، بر روی دکمه پاک کردن فایل‌های سیستمی کلیک کنید. این کار، فایل‌هایی را که سیستم ممکن است از آن‌ها استفاده کند مانند فایل‌های پشتیبان سرویس‌پک را نشان می‌دهد. با حذف این فایل‌ها، فضای دیسک حفظ می‌شود، اما ممکن است دوباره در آینده مجبور به استفاده و نصب آن‌ها شوید. اگر از شما گذرواژه یا تائید مدیر سیستم را درخواست کردید، گذرواژه را تایپ یا تأیید کنید.

گام ۴: روی برگه Disk Cleanup کلیک کنید و سپس فایل‌هایی که می‌خواهید حذفشان کنید را برگزینید.

گام ۵: پس از انتخاب فایل‌هایی که می‌خواهید حذفشان کنید، بر روی دکمه OK کلیک کنید، سپس روی دکمه Delete files کلیک کرده تا تصمیم خود را تائید کنید. سپس پروسه پاک کردن دیسک، اقدام به حذف همه فایل‌های غیرضروری از کامپیوتر شما می‌کند.

اطمینان حاصل کنید که کامپیوتر شما عاری از هرگونه بدافزاری است

اگر یک آنتی‌ویروس نصب شده بر روی کامپیوترتان ندارید، استفاده از یک آنتی‌ویروس رایگان و خوب برای خلاص شدن از شر بدافزارهای ناخواسته را توصیه می‌کنیم. می‌توانید از Windows Defender (مدافع ویندوز) برای پیدا کردن و حذف بدافزارها استفاده کنید.

در ویندوز ۱۰، Windows Defender را در قسمت جستجوی Cortana جستجو کنید و سپس از لیست نتیجه Windows Defender Security Center را انتخاب نمایید. این برنامه اطلاعات فراوانی در مورد سلامت کلی ویندوز ۱۰ کامپیوتر ارائه می‌دهد. مدافع ویندوز باید به‌صورت خودکار اجرا شود و البته شما می‌توانید اسکن سریع، کامل یا سفارشی را در هر زمان اجرا کنید تا مطمئن شوید که وضعیت کلی سیستم خوب است.

برای دسترسی به ویژگی‌های دیگر، به Action Center بروید، روی All Settings، سپس Update & Security، سپس Windows Defender، کلیک کنید و سپس Open Windows Defender Security Center را باز کنید. روی Virus & thread protection کلیک کنید. در این قسمت می‌توانید، کامپیوتر خود را اسکن کرده، حفاظت بلادرنگ را روشن یا خاموش کنید، حفاظت مبتنی بر ابر را فعال نموده، اجازه دهید ویندوز نمونه‌هایی از فایل‌های مشکوک را برای کمک به شناسایی بدافزارهای ویندوز ۱۰ ارسال کند و تعدادی تنظیمات دیگر.

از شر برنامه‌هایی که از آن‌ها استفاده نمی‌کنید، خلاص شوید

به‌عنوان یک قاعده کلی، یک دستگاه تمیز، یک دستگاه سریع است و بنابراین هیچ دلیل خوبی برای حفظ برنامه‌هایی که از آن‌ها استفاده نمی‌کنید، وجود ندارد. برای کارآیی مطلوب، هر نسخه آزمایشی یا نسخه محدود از نرم‌افزارها را حذف کنید، همچنین هر چیز دیگری که قصد استفاده از آن را ندارید. این تنها راه برای اطمینان از عدم اجرای برنامه‌ها در پس‌زمینه و گرفتن زمان پردازشگر، است. چگونگی حذف برنامه‌ها:

گام ۱: در ویندوز ۱۰، روی دکمه Start کلیک راست کرده و سپس روی Control Panel کلیک کنید.

گام ۲: در برنامه‌ها، بر روی Uninstall کلیک کنید. اگر برنامه مورد نظر را نمی‌بینید، نحوه نمایش را تغییر دهید، گزینه View by را در گوشه بالا سمت راست به Category تغییر دهید.

گام ۳: بر روی برنامه‌ای که می‌خواهید آن را حذف کنید، کلیک کرده و سپس روی Uninstall انتخاب نمایید.

گام ۴: دستورالعمل‌هایی را که ممکن است با توجه به برنامه انتخاب شده، متفاوت باشند، دنبال کنید.

مؤلفه‌های غیرضروری ویندوز را حذف کنید

ویندوز دارای تعدادی مؤلفه است که برای همه کاربران لازم نیستند، مانند سرویس‌های اطلاعات اینترنتی برای میزبانی وب‌سایت‌ها و Hyper-V در ویندوز ۱۰ برای اجرای ماشین‌های مجازی. هر کاربری به نصب و اجرای همه این مخلفه‌ها نیاز ندارد و بنابراین بد نیست که ببینید کدام‌ مؤلفه‌ها نصب شده‌اند و در صورت عدم نیاز آن‌ها را حذف کنید. مراقب باشید که مؤلفه‌های مورد نیاز را غیرفعال نکنید. نحوه غیرفعال کردن ویژگی‌های غیرضروری در ویندوز:

گام ۱: در ویندوز ۱۰، بر روی دکمه Start کلیک راست کرده و سپس روی Control Panel کلیک کنید.

گام ۲: در برنامه‌ها، بر روی Uninstall کلیک کنید. اگر برنامه مورد نظر را نمی‌بینید، نحوه نمایش را تغییر دهید، گزینه View by را در گوشه بالا سمت راست به Category تغییر دهید.

گام ۳: در سمت چپ پنجره Turn Windows features on and off را انتخاب کنید. اگر از شما گذرواژه یا تائید مدیر سیستم را درخواست کردید، گذرواژه را تایپ یا تأیید کنید.

گام ۴: تیک هر ویژگی غیرضروری را بردارید و OK را فشار دهید.

گام ۵: به احتمال زیاد یک پیغام با این مضمون که برای تکمیل تغییرات نیاز به راه‌اندازی مجدد (ریستارت کردن) کامپیوتر است را خواهید دید. برای راه‌اندازی مجدد بلافاصله، روی Restart now و برای راه‌اندازی مجدد بعداً، روی Don’t restart کلیک کنید.

توقف شروع به کار خودکار برنامه‌ها در هنگام بالا آمدن سیستم‌عامل

بعضی از برنامه‌های کاربردی هم‌زمان با شروع به کار سیستم و بالا آمدن ویندوز، اجرا می‌شوند، در حالیکه شما واقعاً به آن‌ها نیاز ندارید. با این حال، کنترل اینکه کدام برنامه‌ها هم‌زمان با شروع به کار ویندوز، اجرا شوند، آسان است. البته، ابتدا مطمئن شوید که مؤلفه‌های مورد نیاز را غیرفعال نکنید. پس از اینکه مطمئن شدید که می‌دانید چه چیزی را می‌خواهید غیرفعال کنید، چگونگی انجام این کار را در زیر ببینید:

با استفاده از Task Manager، شما می‌توانید عملکرد کامپیوتر خود را با جلوگیری از اجرای برنامه‌های غیرضروری به‌صورت خودکار در هنگام شروع ویندوز، بهبود ببخشید.

گام ۱: در ویندوز ۱۰، بر روی دکمه Start کلیک راست کرده و سپس روی Task Manager کلیک کنید.

گام ۲: بر روی برگه Startup کلیک کنید. اگر برگه‌ها را نمی‌بینید، روی More details کلیک کنید.

گام ۳: بر روی نام برنامه‌ای که می‌خواهید آن را غیرفعال نمایید، کلیک کرده و سپس روی disable کلیک کنید.

تنظیمات گرافیکی خود را بهینه کنید

ویندوز از تعدادی از بهبودهای گرافیکی برای مشخص کردن آنچه که سیستم‌عامل باید انجام دهد، استفاده می‌کند. چیزهایی مانند انیمیشن‌ها و flyoutها، برخی بازخوردهای بصری را اضافه می‌کنند که قدرت پردازشی پردازنده و GPU را به‌شدت مصرف می‌کنند و در این شرایط به نظر می‌رسد که تکمیل کارها طول می‌کشد. غیرفعال کردن آن‌ها می‌تواند به افزایش سرعت سیستمی که بسیار کند اجرا می‌شود، کمک کرده و به شما این امکان را می‌دهد تا کارهای خود را با کارایی بیشتری انجام دهید.

گام ۱: در ویندوز ۱۰، مکان‌نما را در قسمت جستجوی Cortana قرار دهید، Performance را بنویسید و سپس Adjust the appearance and performance of Windows را انتخاب کنید.

گام ۲: مطمئن شوید برگه Visual Effects انتخاب شده است. در اینجا می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید ویندوز خود بهترین راهکار را انتخاب کند، بهترین ظاهر تنظیم شود، یا بهترین عملکرد تنظیم شود. اگر شما به‌شدت نیازمند افزایش سرعت هستید، آخرین گزینه را انتخاب کنید.

گام ۳: برای کنترل بر روی جلوه‌های بصری فراهم شده توسط ویندوز، Custom را انتخاب کنید. سپس لیست گزینه‌ها را ببینید و هر عنصر بصری را که می‌خواهید غیرفعال کنید. برای اعمال تغییرات روی OK کلیک کنید.

اطمینان حاصل کنید که سیستم‌عامل و درایورها به‌صورت کامل به‌روزرسانی شده‌اند

مایکروسافت و شرکای آن به‌صورت منظم برای سیستم‌عامل و درایورها به‌روزرسانی ارائه می‌دهند که می‌تواند منجر به بهبود عملکرد شود. در حالی که به‌روزرسانی‌ها ممکن است به‌صورت خودکار در پس‌زمینه اجرا شوند، چک کنید و مطمئن شوید که آخرین و بهترین نرم‌افزارها نصب شده‌اند. برخی از لوازم جانبی مانند GPUها ممکن است با استفاده از سرویس‌های ارائه شده توسط تولید کننده مانند برنامه GeForce Experience به‌روز شوند. در این موارد، ابتدا به این سرویس‌ها مراجعه کنید.

در اینجا تعدادی دستورالعمل در مورد چگونگی بررسی وجود به‌روزرسانی برای سیستم‌عامل و درایورها ارائه شده است:

گام ۱: در ویندوز ۱۰، مکان‌نما را در قسمت جستجوی Cortana قرار دهید، Performance را تایپ کنید و سپس Check for updates را انتخاب کنید.

گام ۲: بر روی دکمه Check for updates کلیک کنید.

گام ۳: ویندوز به جستجوی به‌روزرسانی‌ها می‌پردازد و سپس هر آنچه را که پیدا کرده باشد، دانلود و سپس نصب می‌کند.

گام ۴: در صورت وم، بر روی دکمه Restart کلیک کنید تا کامپیوتر خود را مجدداً راه‌اندازی کنید و هرگونه به‌روزرسانی‌هایی که نیاز به راه‌اندازی مجدد دارند، نصب و اعمال شوند. سپس، دستورالعمل‌های روی صفحه را دنبال کنید.

اطمینان حاصل کنید که گزینه‌های مربوط به مصرف برق به‌درستی تنظیم شده‌اند

ویندوز قابلیت تنظیم تعادل بین کارایی سیستم در برابر چیزهایی مانند عمر باتری و میزان کارکرد سیستم خنک کننده کامپیوتر برای حفظ حرارت را دارد. خوشبختانه شما می‌توانید کنترل بیشتری بر روی تنظیمات مربوط به مصرف برق کامپیوتر خود داشته باشید تا مطمئن شوید که کارایی کامپیوتر شما بهینه شده است و اگر کارایی بالا هدف اصلی شما باشد، می‌توانید تنظیمات مرتبط با صرفه‌جویی در مصرف انرژی را به نفع عملیات سریع‌تر غیرفعال کنید.

گام ۱: در ویندوز ۱۰، روی دکمه Start کلیک کنید، روی دکمه Search کلیک کنید، power plan را در نوار جستجو تایپ کنید و Choose a power plan را انتخاب کنید.

گام ۲: بسته به سیستم شما و اینکه آیا برنامه مصرف انرژی را در گذشته تنظیم کرده باشید یا خیر، فهرستی از برنامه‌ها را در قسمت Preferred plans مشاهده خواهید کرد. شما به دنبال برنامه با کارایی بالا هستید و اگر آن را مشاهده نکردید، روی Show additional plans کلیک کنید.

گام ۳: High performance را انتخاب کنید. تنظیمات مختلفی برای تنظیم عملکرد بهتر در مقابل طول عمر باتری وجود دارد، به این معنی که اگر از یک نوت‌بوک استفاده می‌کنید، بدون اتصال به برق، طول عمر باتری مدت‌زمان کمتری خواهد بود.

گام ۴: برای کنترل بیشتر روی تنظیمات مصرف انرژی، Change plan settings را انتخاب کرده و روی Change advanced power settings کلیک کنید. پس از آن مطمئن شوید که High Performance انتخاب شده است. بر اساس کامپیوتر شما، تنظیمات متفاوتی می‌تواند وجود داشته باشد.

سیستم خود را ارتقا دهید

ما نمی‌توانیم تضمین کنیم که این روش‌ها باعث شود سیستم شما برنامه‌های کاربردی و سیستم‌عامل را به‌اندازه کافی با سرعت اجرا کند. با این حال، قبل از اینکه یک کامپیوتر جدید خریداری کنید، می‌توانید چندین ارتقا سخت‌افزاری را امتحان کنید. چند ارتقا نسبتاً آسان و کم‌هزینه که می‌تواند تا حد زیادی طول عمر کامپیوتر شما را افزایش دهند، عبارتند از:

اگر بتوانید RAM کامپیوتر خود را ارتقا دهید، این یکی از ساده‌ترین و ارزان‌ترین روش‌ها برای بهبود عملکرد سیستم شما است، به‌خصوص اگر کامپیوتر شما دارای کمتر از ۴ گیگابایت حافظه باشد. اگر سیستم شما ۴ گیگابایت حافظه اصلی داشته باشد، پس از ارتقا به ۸ گیگابایت، اگر برنامه‌های زیادی را به‌صورت هم‌زمان باز کنید، مرورگر خود را با تعداد زیادی از برگه‌های باز اجرا کنید، یا با تصاویر و فایل‌های ویدیویی بسیار بزرگ کار کنید، تغییر مثبت کارایی را مشاهده خواهید کرد. ارتقا به فراتر از ۸ گیگابایت حافظه اصلی، برای هر کسی که با فایل‌های ویدئویی فوق‌العاده بزرگ کار می‌کند، یا کارهای سه‌بعدی انجام می‌دهد، ارزشمند خواهد بود.

اگر کامپیوتر شما از یک HDD استفاده می‌کند و شما می‌توانید آن را تعویض کنید، یکی از مهم‌ترین عوامل افزایش سرعت، می‌تواند استفاده از یک SSD باشد. هم از نظر خواندن و هم از نظر نوشتن داده‌ها، SSDها به میزان قابل توجهی سریع‌تر از HDDها هستند. برخی از بسته‌های SSD دارای سخت‌افزار و نرم‌افزاری می‌باشند که می‌توانید با استفاده از آن‌ها سیستم‌عامل موجود خود را از روی HDD به SSD جدید کپی کنید. این موجب صرفه‌جویی در نصب مجدد سیستم‌عامل، برنامه‌ها و فایل‌های شما می‌شود و شما می‌توانید از HDD به‌عنوان یک درایو ذخیره‌سازی مجدداً استفاده کنید.

واحد پردازش گرافیکی (GPU) در نوت‌بوک‌ها به‌ندرت قابل ارتقا است. با این حال، GPU را در کامپیوترها می‌توان جدیدتر کرد که البته به‌صورت عمده مورد علاقه بازی‌کنندگان خواهد بود. با این حال، اگر شما در کار ویرایش تصویر یا ویدئو هستید، یک GPU جدید می‌تواند عملکرد کار شما را بهبود ببخشد. جدیدترین GPU های نشان تجاری Nvidia، سری GTX ۱۰۵۰/Ti، بسیار قدرتمند هستند و می‌توانند با سیستم‌هایی که منابع برق کوچک‌تری دارند، کار کنند.

در حالی که هیچ تضمینی وجود ندارد که شما بتوانید یک سیستم قدیمی را تمیز و دوباره پیکربندی کنید تا به اندازه کافی برای اجرای برنامه‌های امروزی مناسب شود، با دنبال کردن مراحل بالا حداقل می‌توانید تا جای ممکن سیستم خود را بهتر کنید. اگر هیچ یک از این مراحل باعث ایجاد تفاوت نشود، شاید زمان آن رسیده است که سیستم خود را با یک سیستم جدید جایگزین کنید. اگر چنین باشد، گزینه‌های زیادی برای انتخاب خواهید داشت.

راهنمای کار با عکس و تصاویر در اینستاگرام

برای بارگذاری یک عکس یا عکس گرفتن، در ابتدا در پایین صفحه آی + را انتخاب کنید:

راهنمای کار با عکس و تصاویر در اینستاگرام

  • برای

     بارگذاری عکس در اینستاگرام ، در آیفون از درون گوشی‌ Liberary را انتخاب کرده یا در اندروید Gallery را انتخاب کرده و عکسی که می‌خواهید به اشتراک بگذارید انتخاب کنید.

  • برای گرفتن عکسی جدید، Photo را در پایین صفحه بزنید، سپس آی ثیت تصویر را بزنید، می‌توانید از آی  مربوطه  برای عوض کردن دوربین جلو و عقب گوشی خود استفاده نمایید. همچنین  می‌توانید فلش دوربین خود را تنظیم کنید.

 

زمانی که عکسی گرفتید یا بارگذاری کردید، می‌توانید ویرایش‌هایی نظیر قرار دادن جلوه (افکت)، عنوان و … روی آن انجام دهید و آن را ارسال کنید. همچنین می‌توانید فیلم نیز ارسال کنید.

راهنمای کار با عکس و تصاویر در اینستاگرام

چطور پستی با چندین تصویر یا فیلم ارسال کنم؟

شما می‌توانید در یک پست حداکثر تا ۱۰ تصویر یا فیلم قرار دهید و آن را به عنوان یک پست ارسال کنید.

۱- آی + را بزنید، سپس Liberary در آیفون یا Gallery در اندروید را در پایین صفحه انتخاب کنید.

۲- آی  مالتی  را برگزینید.

۳- تا ۱۰ تصویر و فیلم از گوشی خودتان انتخاب کنید. برای ویرایش هر تصویر یا فیلم آن را انتخاب کرده و صفحه را لمس کرده تا آن را مطابق قاب ویرایش کنید. این را نیز در ذهن داشته باشید که الگویی (مربعی، مستطیل ایستاده، مستطیل خوابیده) که برای آن‌ها انتخاب می‌کنید بر روی تمامی آن‌ها اعمال می‌شود. نمی‌توانید برای هر تصویر یا فیلم الگویی متفاوت ایجاد کنید. زمانی که به انتخاب عکس یا فیلم پایان رسید، در بالا سمت راست Next را بزنید.

۴- در پایین صفحه فیلتر مورد نظر را انتخاب کنید تا روی همه‌ی تصاویر و فیلم‌ها اعمال شود یا اینکه آن‌ها را به صورت تکی انتخاب کرده و برای هرکدام یک فیلتر مجزا انتخاب کنید.

۵- برای تغییر ترتیب فیلم‌ها و تصاویر، ابتدا آن‌ها را گرفته سپس آن فایل را به نقطه‌ای که می‌خواهید ببرید و رها کنید. برای پاک کردن یک تصویر یا فیلم آن را گرفته و در بالای صفحه به داخل آی سطل زباله بیندازید. زمانی که کارتان به پایان رسید، در بالای صفحه سمت راست Next را انتخاب کنید.

راهنمای کار با عکس و تصاویر در اینستاگرام

۶- می‌توانید یک عنوان و موقعیت مکانی برای پست خود انتخاب کنید و کسی را در هر تصویری تگ کنید. Tag People را انتخاب کرده و عکسی را که می‌خواهید پیدا کرده و شخص مورد نظر را به آن تگ کنید.

۷- گزینه Share را بزنید.

در Feed، اولین تصویر یا فیلمی که در پست‌تان هست را با تعدادی نقطه به صورت افقی در زیر آن می‌بینید. افراد می‌توانند در این قسمت جستجو کرده و دیگر تصاویر و فیلم‌ها را مشاهده کنند. در پروفایل‌تان، اولین تصویر یا فیلم را مشاهده می‌کنید که در بالا سمت راست آن آی  مالتی  وجود دارد. از داخل پروفایل‌تان می‌توانید پست را انتخاب کرده و سپس آن را مرور کرده و تصاویر و فیلم‌های به اشتراک گذاشته شده را مشاهده کنید.

افراد می‌توانند در پست شما نظر بگذارند و آن را لایک کنند، درست مثل یک پست معمولی. نظرات و لایک ها برای کل پست قرار می‌گیرند و نه برای هر تصویر یا فیلم.

بعد از اینکه پستی با چندین تصویر و فیلم ارسال کردید می‌توانید، عنوان و موقعیت مکانی و حساب کاربری که در پست‌تان تگ کردید را ویرایش کنید، اما قادر به تنظیم مجدد ترتیب آن‌ها، ویرایش یا حذف بخشی از آن‌ها نخواهید بود. در این صورت می‌بایست کل پست را حذف نمایید.

این را در ذهن داشته باشید که پست‌های حاوی چندین فیلم و تصویر زمان بیشتری برای بارگذاری نیاز دارند، اگر پست شما حاوی چندین فیلم است مطمئن شوید که به یک شبکه‌ی اینترنت قابل اتکا متصل هستید.

چگونه قبل از به اشتراک‌گذاری، یک عنوان به تصاویر و فیلم‌ها اضافه کنم؟

نحوه اضافه کردن عنوان به تصاویر و فیلم‌ها:

۱- تصویر یا فیلمی تهیه کنید یا آن را از درون گوشی خود انتخاب کنید، همچنین می‌توانید به آن‌ها جلوه‌ی مورد نظر خود را اضافه کنید.

۲- به قسمت Write a caption بروید و آن را انتخاب کنید.

۳- عنوان مورد نظر خود را وارد کنید و OK در آیفون یا Share در اندروید را بسته به مدل گوشی خود بزنید.

۴- گزینه Share را انتخاب کنید.

چطور برای یک پست ارسال شده، عنوان قرار دهم یا آن را ویرایش یا حذف کنم؟

می‌توانید عنوان را به عکس یا فیلمی که قبلاً به اشتراک گذاشتید اضافه کنید، همچنین می‌توانید عنوانی را که قبلاً وارد کرده‌اید ویرایش یا حذف کنید.

نحوه اضافه کردن، ویرایش کردن یا حذف کردن عنوان:

۱- بسته به مدل گوشی در (iOS) یا (Android) گزینه ی بیشتر را انتخاب کنید.

۲- گزینه Edit را بزنید.

۳- تغییرات مورد نظر را انجام داده و با توجه به مدل گوشی خود (آیفون یا اندروید) Done را بزنید.

وقتی که در زیر یک پست آی نظرات را می‌زنید، کلمه‌ی Edited ممکن است بالای عنوانی که ویرایش شده قرار بگیرد.

چگونه قسمتی از عکسم را برش دهم؟

پس از انتخاب و آپلود عکس، می‌توانید این کار را انجام دهید.

نحوه برش قسمتی از عکس:

۱- به بخش Edit و سپس Adjust بروید.

۲- صفحه را لمس کرده و بزرگنمایی کنید، سپس آن را به گونه‌ای که اندازه قاب باشد ویرایش کنید، از شبکه‌ای که در اختیارتان قرار گرفته در انجام این کار کمک بگیرید.

۳- برای لغو تغییرات ایجاد شده Cancel و برای ذخیره تغییرات Done را انتخاب کنید.

همچنین می‌توانید به تصاویر خود جلوه اضافه کنید.

راهنمای کار با عکس و تصاویر در اینستاگرام

چگونه یک عکس را صاف کنم؟

زمانی که از دوربین درون برنامه استفاده می‌کنید و عکسی می‌گیرید یا عکسی از گوشی خود به برنامه بارگذاری می‌کنید، می‌توانید از طریق ابزار Adjust عکس خود را صاف کنید.

نحوه انجام این کار:

۱- با گوشی خود عکسی بگیرید یا بارگذاری کنید سپس در پایین صفحه Edit را انتخاب کنید.

۲- گزینه  Adjust را انتخاب کرده و سپس آن را به چپ و راست بکشید تا عکس را صاف کنید، از شبکه‌ای که در اختیار شماست استفاده کنید تا قاب تصویر را تنظیم کنید.

۳- برای لغو تغییرات ایجاد شده Cancel و برای ذخیره تغییرات Done را انتخاب کنید.

چگونه عکسی را در اینستاگرام بچرخانم؟

شما می‌توانید عکس‌هایتان را بچرخانید.

برای انجام این کار گام‌های زیر را دنبال کنید:

۱- در پایین صفحه Edit و سپس Adjust را بزنید.

۲- آی چرخش را برای چرخاندن عکستان بزنید.

۳- برای لغو تغییرات ایجاد شده Cancel و برای ذخیره تغییرات Done را انتخاب کنید.

چطور عکس‌های اینستاگرام را در گوشی خود ذخیره کنم؟

شما می‌توانید عکس‌هایی را که در اینستاگرام ویرایش کردید و به آن‌ها جلوه دادید را در گوشی خود ذخیره کنید.

نحوه ذخیره کردن عکس مورد نظر در گوشی:

۱- به پروفایل خود رفته و گزینه ی بیشتر را بزنید.

۲- آی تنظیمات Settings > Original Photos در آیفون و Original Posts در اندروید را بزنید.

۳- گزینه Next را زده تا بسته به نوع گوشی خود، Save Original Photos در آیفون و Save Original Posts در اندروید، روشن شود.

وقتی که این گزینه را روشن کردید هر پستی که در اینستاگرام ارسال می‌کنید در گوشی شما نیز ذخیره می‌شود.

نکته: افرادی که از گوشی‌های اندروید استفاده می‌کنند ممکن است تأخیری را در ظاهر شدن عکسشان در گوشی خود تجربه کنند.

وقتی که عکسی را در اینستاگرام به اشتراک می‌گذارم، اندازه تصویر چقدر است؟

وقتی که شما از اینستاگرام استفاده می‌کنید، صرف‌نظر از اینکه اینستاگرام شما بر روی آیفون است یا گوشی‌های اندروید، ما تصاویر شما را در بهترین کیفیت ممکن بارگذاری می‌کنیم (حداکثر تا عرض ۱۰۸۰ پیکسل).

زمانی که عکسی ارسال می‌کنید که بین ۳۲۰ و ۱۰۸۰ پیکسل است، آن تصویر در سایز اصلی خود باقی می‌ماند، البته به شرطی که نسبت تصویر آن ۱٫۹۱:۱ و ۴:۵ باشد. (تصویری با ارتفاع ۵۶۶ و ۱۳۵۰ پیکسل و عرض ۱۰۸۰ پیکسل). اگر نسبت تصویر شما قابل پشتیبانی نباشد، داخل یک قاب از پیش تعیین شده اطراف آن بریده می‌شود تا تبدیل به شکل مورد پذیرش ما شود. اگر تصویری با اندازه‌ی کوچک‌تر ارسال کنید، ما آن‌ را بزرگ‌تر کرده تا به اندازه‌ی عرض ۳۲۰ پیکسل برسد. اگر تصویری با اندازه بزرگ‌تر ارسال کنید، ما اندازه‌ی آن را کاهش داده و به ۱۰۸۰ می‌رسانیم.

اگر می‌خواهید مطمئن شوید که تصویر شما با عرض ۱۰۸۰ پیکسل ارسال شود نکات زیر را بخوانید:

  • آخرین نسخه‌ی اینستاگرام را دریافت کنید.
  • عکسی با اندازه‌ی حداقل ۱۰۸۰ پیکسل و نرخ نسبت تصویر بین ۱٫۹:۱ و ۴:۵ ارسال کنید.
  • حتماً از دوربینی با کیفیت بالا استفاده کنید زیرا گوشی‌های مختلف، عکس‌هایی با کیفیت‌های مختلفی ارائه می‌کنند.

چطور یک فیلم ارسال کنم؟

برای ارسال یا ضبط یک فیلم ابتدا در پایین صفحه آی + را انتخاب کنید:

  • برای بارگذاری ویدیو بسته به نوع گوشی‌تان به قسمت Liberary در آیفون یا Gallery در اندروید رفته و فیلمی را که می‌خواهید به اشتراک بگذارید انتخاب کنید.
  • برای ضبط یک فیلم Video را انتخاب و آی ضبط را نگه داشته تا ضبط فیلم آغاز شود و برای متوقف نمودن ضبط انگشت خود را بردارید. می‌توانید این کار را چندین مرتبه انجام دهید و چندین فیلم ضبط کنید. همچنین می‌توانید با آی    دوربین جلو و عقب را عوض کنید.

 

این را در ذهن داشته باشید که حداکثر طول فیلم ۶۰ ثانیه است، زمانی که فیلم خود را بارگذاری یا ضبط کردید، می‌توانید به آن فیلتر، عنوان و موقعیت مکانی اضافه کرده و آن را ارسال کنید.

توجه: نمی‌توانید از روی یک رایانه شخصی فیلم ضبط کرده یا بارگذاری کنید.

چند ثانیه می‌توانم فیلم ضبط کنم؟

فیلم شما می‌تواند بین ۳ تا ۶۰ ثانیه باشد.

چگونه می‌توانم یک ویدیو با چندین قسمت ضبط کنم؟

در پایین صفحه آی + را بزنید، سپس فیلم را انتخاب کنید. برای شروع ضبط، آی مربوطه را نگه دارید. برای گرفتن چندین قسمت فیلم، انگشت خود را از روی آی بردارید تا فیلم به حالت pause (مکث) برود. وقتی آماده برای ضبط قسمت‌های بعدی خود شدید، دوباره دکمه ضبط را فشار دهید و نگه دارید.

برای حذف قسمت‌های قبلی فیلم خود، Delete را زده و تأیید کنید.

در نظر داشته باشید که حداکثر طول ویدیو ۶۰ ثانیه است.

چگونه می‌توانم یک ویدیو با چندین قسمت بارگذاری کنم؟

این ویژگی در حال حاضر فقط بر روی IOS فعال است.

می‌توانید فیلمی با چندین قسمت بارگذاری کنید.

نحوه بارگذاری چندین قسمت از یک فیلم:

۱- آی + را بزنید.

۲- گزینه Liberary را زده و فیلم یا فیلم‌هایی که می‌خواهید بارگذاری کنید را انتخاب کنید و Next را بزنید.

۳- گزینه Trim را زده و سپس آی + (دور آن مربع ندارد) را بزنید.

۴- هر فیلم دیگری را که می‌خواهید انتخاب کنید و در نهایت Done را بزنید.

۵- Share را بزنید.

شما می‌توانید هر فیلمی را انتخاب و ویرایش کنید یا ترتیب آن‌ها را جابه‌جا کنید، در نظر داشته باشید که می‌توانید برای فیلم‌های خود فیلتر، جلوه، عنوان و موقعیت مکانی انتخاب کنید. در صورتی که ترجیح می‌دهید می‌توانید فیلم خود را در چند قسمت ضبط کنید.

در نظر داشته باشید که فیلم‌هایی که از چندین قسمت تشکیل شده‌اند به صورت مربعی نشان داده می‌شوند نه به صورت افقی یا عمودی.

آیا می‌توانم ببینم یک فیلم چند مرتبه مورد مشاهده قرار گرفته؟

در پایین یک فیلم می‌توانید ببینید که آن فیلم چند مرتبه دیده شده است. تعداد بازدیدهای یک فیلم برای کسانی که پست را می‌بینند قابل مشاهده است. این را به خاطر داشته باشید که در پست‌هایی که از چندین فیلم یا تصویر تشکیل شده‌اند نمی‌توانید تعداد دیده شدن تک‌تک آن فیلم‌ها یا تصویرها را مشاهده کنید.

شمارنده‌ی تعداد بازدید یک فیلم، تکرار فیلم‌ها را حساب نمی‌کند و یک بازدید زمانی به این عدد اضافه می‌شود که حداقل ۳ ثانیه یا بیشتر از فیلم دیده شود.

این را نیز در خاطر داشته باشید که شمارنده‌ی تعداد بازدید تنها برای فیلم‌هایی قابل رؤیت است که از تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۵ به بعد در اینستاگرام قرار گرفتند.

چطور لایک های یک فیلم را ببینم؟

برای دیدن لایک های یک فیلم، اول شمارنده‌ی تعداد بازدید را انتخاب کنید و از آنجا می‌توانید تعداد لایک ها و کسانی که لایک کرده‌اند را ببینید.

چرا در فیلم من بازدیدها شمرده نمی‌شود؟

ممکن است زمانی طول بکشد قبل از اینکه تعداد بازدید بروز رسانی شود، اگر تعداد بازدید در فیلم‌های شما نشان داده نمی‌شوند، مدتی بعد مجدداً امتحان کنید. به خاطر داشته باشید که نمی‌توانید تعداد بازدید تک‌تک فیلم‌هایی را که به صورت پست چندین قسمتی ارسال کردید ببینید.

همچنین در نظر داشته باشید که تعداد بازدیدها فقط مربوط به داخل برنامه اینستاگرام است و نه از دیگر برنامه‌ها و رایانه‌ها. اگر حساب شما بر روی خصوصی تنظیم شده، ممکن است قادر به دیدن تعداد بازدید نباشید تا زمانی که آن تعداد بازدید به عدد مشخصی برسد.

شمارنده‌ی تعداد بازدید تنها برای فیلم‌هایی قابل رؤیت است که از تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۵ به بعد در اینستاگرام قرار گرفتند.

چگونه قبل از ارسال عکس یا فیلم موقعیت مکانی به آن اضافه کنم؟

پس از گرفتن یا بارگذاری یک فیلم یا عکس می‌توانید موقعیت مکانی برای آن انتخاب کنید.

برای اینکار:

۱- گزینه ی Add Location را بزنید.

۲- موقعیت مکانی خود را یافته و انتخاب کنید.

۳- Share را بزنید.

همچنین می‌توانید یک رویداد عمومی فیس‌بوک را به عنوان موقعیت مکانی انتخاب کنید. درست مثل یک صفحه‌ی موقعیت مکانی، می‌توانید نام رویداد را زده تا تمام تصاویر و فیلم‌ها را ببینید.

همچنین می‌توانید موقعیت مکانی تصاویر یا فیلم‌های ارسالی خود را ویرایش کنید.

چگونه موقعیت مکانی یک پست ارسال شده را ویرایش کنم؟

شما می‌توانید موقعیت مکانی تصاویر یا فیلم‌های ارسالی خود را ویرایش کنید.

  • برای اضافه کردن یا ویرایش موقعیت مکانی در ابتدا آی بیشتر را زده سپس Edit را بزنید. گزینه ی Add Location را زده و موقعیت مکانی خود را انتخاب کنید.
  • برای ویرایش، نام موقعیت مکانی را انتخاب کنید و در گوشی‌های IOS گزینه Remove Location یا Change Location را بزنید. در گوشی‌های اندروید Select Other Location یا X را از داخل Select a Location Page بزنید.

چگونه یک موقعیت مکانی جدید ایجاد کنم؟

اگر موقعیت مکانی عمومی‌ای که به دنبال آن هستید وجود ندارد، می‌توانید در فیس‌بوک آن را ایجاد کنید.

تنها صفحاتِ با موقعیت مکانی عمومی قابل اضافه شدن به پست‌های اینستاگرام شما هستند.

برای ایجاد یک موقعیت مکانی جدید، در گوشی خود وارد فیس‌بوک شده و آن موقعیت مکانی را ایجاد کنید، زمانی که این کار را انجام دادید می‌توانید آن را به پست‌های اینستاگرام خود اضافه کنید یا آن را جستجو کنید.

 

منبع: چطورپدیا


ترفندهای اشتراک‌گذاری عکس در اینستاگرام

گزینه‌های ویرایش (در مورد filterها بیشتر بدانید)

۱- فیلتر Clarendon: تنظیم و تیره‌تر کردن سایه‌ها و روشن‌تر کردن قسمت‌های روشن در عکس و برجسته کردن رنگ غالب عکس. از این فیلتر در عکس‌های مینیمال استفاده کنید. چون این نوع عکس‌ها فقط یک رنگ غالب دارند که بیشتر جلب توجه می‌کند.

۲- فیلتر Juno: این فیلتر باعث می‌شود که رنگ‌های سرد کمی با اعمال تن‌های سبز، گرم‌تر جلوه کنند. رنگ سفید غالب در عکس‌ها را برجسته‌تر و روشن‌تر می‌کند. این فیلتر بیشتر بر روی عکس‌های ساده و طبیعی خیابانی اعمال می‌شود.

۳- فیلتر Gingham: این فیلتر، نوعی جلوه‌ی قدیمی به عکس می‌دهد و کمی از رنگ آن‌ها کم می‌کند. گر از آن روی تصاویر تاریک استفاده کنید، تصویرتان تٌنی زرد رنگ به خود می‌گیرد. استفاده از این فیلتر روی عکس‌های روشن باعث می‌شود که آن‌ها نمای روشن‌تری به خود بگیرند.

۴- فیلتر Lark: این فیلتر همراه کم رنگ کردن رنگ‌های قرمز و افزایش رنگ‌های آبی و سبز، نمای طبیعی و نزدیک به واقعیت به عکس‌ها می‌دهد. این نوع فیلتر بیشتر بر روی غذا و مناظر طبیعی اعمال می‌شود.

ابزارهای ویرایش (برخی نکات در مورد ابزارهای ویرایش)

۱- ترتیب فیلترهای خود را رعایت کنید: شما می‌توانید فیلترهای متفاوتی که در قسمت پایین صفحه‌ی ویرایش قرار دارد انتخاب کنید و روی آن فشار دهید و کمی نگه دارید. سپس، روی قسمتی از عکس که می‌خواهید، بکشید تا فیلتر در آنجا اعمال شود.

۲- مسیر مربوط به ابزارهایی که استفاده کرده‌اید را حفظ کنید: زمانی که فیلتری را روی عکس خود اعمال می‌کنید، رنگ پیش‌نمایش آن فیلتر در پایین صفحه ویرایش کمی متمایل به خاکستری می‌شود.

۳- تنظیم شدت فیلتر: هنگامی که فیلتری را بر روی عکس خود اعمال کردید، می‌توانید دوباره بر روی فیلتر ضربه بزنید و با استفاده از اسلایدر نمایش داده شده، شدت فیلتر را تنظیم کنید.

استفاده از ابزارهای ویرایش

۱- ابزار Luxاین ابزار عکس‌هایی که زیاد جلب توجه می‌کنند و بین رنگ‌های آن تضادی وجود ندارد را تغییر می‌دهد و یک حالت متعادل به آن می‌دهد و روشنایی عکس را بیشتر می‌کند.

  • بعد از انتخاب عکس، روی آیکنی که در بالای صفحه‌ی ویرایش قرار دارد، ضربه بزنید.

عکس اصلی دارای نما، رنگ و جزییات طبیعی است. استفاده از ابزار lux باعث می‌شود که رنگ غالب و سایر جزییات برجسته‌تر و نمایان‌تر شود.

۲- ابزار Contrast: توجه بیننده‌ی عکس را به اصل قضیه جلب می‌کند. عکسی که در زیر نور خورشید گرفته می‌شود، دارای بالاترین سطح contrast است. این عکس ممکن است شامل رنگ‌های زیادی از سیاه تا سفید، سایه‌های تاریک و برجستگی‌های روشن باشد. زمانی که سطح کنتراست تصویر بیشتر می‌شود، سایه‌ها تاریک‌تر و برجستگی‌های عکس روشن‌تر می‌شود.

۳- ابزار Saturation: افزایش اشباع یا Saturation باعث می‌شود که رنگ‌های عکس بیشتر از هم تفکیک شوند.

۴- ابزار Adjust: این قسمت دارای چند ابزار و ویژگی است که با استفاده از آن تغییراتی در اندازه، نمایش و… عکس ایجاد می‌شود.

۵- ابزار Tilt-Shift: ابزار Tilt-Shift در برخی از برنامه‌های عکاسی، عملیاتی برای فو در ناحیه‌ی انتخابی است. این امکان، اکثراً برای نمایش عمق سطحی از یک ناحیه (Dof) یا قرار دادن فو روی یک موضوع یا شی‌ء مورد نظر است، به طوری که چیزی که مد نظر قرار می‌گیرد شفاف‌تر و برجسته می‌شود و سایر قسمت‌های عکس بلور و تار می‌شود.

روش‌های بیشتر برای اشتراک‌گذاری

۱- برنامه‌ layout: برای ترکیب چند عکس در یک عکس به‌کار می‌رود که می‌تواند کار جالبی باشد. انجام این کار ساده است و به شما کمک می‌کند که خلاق‌تر شوید.

۲- برنامه Boomerangبرنامه مذکور این امکان را برای شما فراهم می‌کند که هر لحظه از زندگی خود را به چیزی جالب و سرگرم کننده تبدیل کنید. به طوری که با گرفتن عکس‌های متوالی آن‌ها را به یک فیلم کوتاه و باکیفیت تبدیل می‌کند که قابلیت جلو و عقب کشیدن دارد.

موارد زیر می‌تواند ایده‌های خوبی برای استفاده از Boomerang باشد:

  • پریدن شخصی از یک بلندی
  • وضعیت دفاعی بدن هنگام پرواز
  • لحظه‌ی فوت کردن شمع‌های کیک تولد

عکس‌برداری از لحظه به لحظه‌ی این اتفاقات و تبدیل آن به فیلم باعث می‌شود که افراد هر لحظه بتوانند، خاطره‌ی خود را مرور کنند.

۳- برنامه Hyperlapseاین برنامه باعث کنترل حرکت و لغزش‌های دوربین می‌شود که نتیجه آن ثبت یک فیلم و عکس با کیفیت و با ظاهری سینمایی و فوق‌العاده است که قبلاً این گونه نتایج تنها با تجهیزات گران‌قیمت امکان‌پذیر بود.

توصیه‌هایی در مورد موضوعات برجسته‌ی اینستاگرام

۱- غذا: عضو symmetrybreakfast@ علاقه‌مند به عکس‌برداری در روشنایی روز و نمایش کامل بافت غذا است و اغلب از ابزارهای ویرایشی اینستاگرام استفاده می‌کند.

۲- تقارن: عضو pketron@ می‌داند برای اینکه عکس‌ها شکل ظاهری خوبی داشته باشند، همیشه نباید متقارن باشند. او از تصاویر دقیق و محوری برای عکاسی استفاده می‌کند.

۳- طبیعت: عضو dankhole@ توصیه می‌کند که برای داشتن یک منظره‌ی متفاوت باید از عکس‌های شفاف و مناسب استفاده شود و فاصله‌ای بین عناصر موجود در زمین وجود داشته باشد تا قدرت و استحکام آن‌ها کامل حس شود.

هشتگ‌هایی با کارایی بالا

این موضوعات مطرح شده را دنبال کنید تا با استفاده از توصیه‌های آنان یاد بگیرید که چگونه لحظات جذاب و دل‌نشینی ثبت کنید:

  • #عکاسی
  • #نکات

طرح هشتگ آخر هفته

با پیوستن به پروژه هشتگ آخر هفته، همراه با اعضای اینستاگرام در یک مجموعه هفتگی که شامل تم‌ها و هشتگ‌های تعیین شده است، شرکت کنید. برای استفاده از فرصت‌ها، instagram@ را فالو کنید تا از پستی که هر هفته به عنوان آخرین پروژه اعلام می‌شود، اطلاع پیدا کنید.

پروژه‌های هشتگ های آخر هفته شامل:

  • هشتگ WHPrealemojis#: از اعضای اینستاگرام خواسته است، عکس‌ها و فیلم‌ها را بر اساس مثال‌های واقعی زندگی با استفاده از ایموجی های مورد علاقه بسازند.
  • هشتگ WHPpostcard#: از اعضای اینستاگرام خواسته است تا عکس‌ها و فیلم‌هایی که حس و حال مکان و رابطه‌ی آن با مردم را توصیف می‌کند، بسازند.
  • هشتگ WHParchitecture#: از اعضای اینستاگرام می‌خواهد که عکس‌های هنری بگیرند.
  • هشتگ Instameet#: که می‌توان به آن جلسات اینستاگرام نیز گفت. در واقع افراد را جمع‌آوری می‌کند تا با هم ارتباط برقرار کنند، همدیگر را کشف کنند و به خلاقیت تشویق شوند. این افراد همدیگر را ملاقات می‌کنند تا در گرفتن عکس و فیلم‌های متفاوت هماهنگ شوند.

 

منبع: چطورپدیا


کنترل حریم خصوصی در اینستاگرام ‌

به طور پیش‌فرض، در اینستاگرام هر کسی می‌تواند عکس‌ها و فیلم‌هایی که شما به اشتراک می‌گذارید را ببیند. برای اینکه فقط فالوورهای مورد تأیید شما بتوانند آن‌ها را ببینند، باید پروفایل خود را به حالت خصوصی تنظیم کنید. اگر پست‌های شما به صورت خصوصی باشند فقط فالور های شما در صفحه‌ی hashtag یا location به آن‌ها دسترسی دارند.

حریم خصوصی در اینستاگرام ‌

برای فعال کردن حالت خصوصی برای پست‌های خود در اینستاگرام:

۱- به پروفایل خود بروید و روی آیکن بیشتر ضربه بزنید.

۲- گزینه Setting را انتخاب کنید.

۳- گزینه Privacy and Security را برگزینید.

۴- گزینه Account Privacy را انتخاب کنید و سپس، بخش Private Account را فعال کنید.

مواردی که باید در مورد پست‌های خصوصی بدانید:

  • ممکن است پست‌های خصوصی‌ای که شما با استفاده از اینستاگرام در شبکه‌های اجتماعی دیگر به اشتراک می‌گذارید، به صورت عمومی بوده و برای همه قابل مشاهده باشند. البته این مورد به تنظیمات خصوصی آن شبکه‌ی اجتماعی بستگی دارد. به طور مثال اگر شما یک پست خصوصی ‌اینستاگرام را در Twitter به اشتراک بگذارید، آن پست برای تمامی اشخاصی که به اکانت Twitter شما دسترسی دارند، قابل مشاهده است.
  • زمانی که حساب کاربری شما خصوصی است، بقیه افراد برای اینکه بتوانند پست‌های شما را ببینند باید به شما درخواست فالو ارسال کنند و جزو فالورهای شما شوند.
  • درخواست‌های فالو در قسمت فعالیت ظاهر می‌شوند که می‌توانید آن‌ها را قبول یا رد کنید.
  • اگر شخصی قبل از اینکه شما حساب خود را خصوصی کنید، شما را فالو کرده باشد و الان نمی‌خواهید که او پست‌های شما را ببیند، می‌توانید او را بلاک کنید.
  • هرکسی در اینستاگرام می‌تواند به صورت مستقیم به خود شما عکس یا فیلم بفرستد. حتی اگر آن شخص شما را فالو نکرده باشد.

حریم خصوصی در اینستاگرام ‌

چه کسی می‌تواند پست‌های من را لایک کند یا برای آن‌ها کامنت بگذارد؟

اگر حساب شما به صورت عمومی باشد، هر کسی می‌تواند عکس یا فیلم شما را لایک کند یا برای آن‌ها کامنت بگذارد. اگر می‌خواهید از لایک یا کامنت برخی افراد جلوگیری کنید، می‌توانید آن‌ها را بلاک کنید تا به پست‌های شما دسترسی نداشته باشند.

اگر حساب شما به صورت خصوصی باشد، تنها فالورهای شما می‌توانند عکس و فیلم‌هایی که به اشتراک گذاشته‌اید را لایک کنند یا برای آن‌ها کامنت بگذارند.

Privacy and Security

چگونه می‌توانم برخی کامنت های نامناسب را فیلتر کنم تا زیر پست‌های من ظاهر نشوند؟

بعضی کامنت هایی که حالت نامناسب، تهاجمی و توهین‌آمیز دارند به طور خودکار از پست و ویدیوهای زنده‌ی شما در اینستاگرام حذف می‌شوند. در حالت پیش‌فرض، این کامنت ها به صورت خودکار فیلتر می‌شوند، اما شما می‌توانید این تنظیمات را نیز تغییر دهید:

۱- به پروفایل خود بروید و روی آیکن  ضربه بزنید.

۲- گزینه Setting را انتخاب کنید.

۳- بخش Privacy and Security را برگزینید.

۴- گزینه Comment Controls را انتخاب کنید.

۵- از طریق گزینه Hide Offensive Comments می‌توانید این تنظیمات را فعال یا غیرفعال کنید.

اگر قسمت مربوط به مخفی کردن کامنت های توهین‌آمیز را فعال کردید، می‌توانید قسمت Manual Filter را نیز فعال کنید تا برخی کلمات خاص، شماره یا ایموجی که دوست ندارید را نیز فیلتر کنید.

۱- به پروفایل خود بروید و روی آیکن  ضربه بزنید.

۲- گزینه Setting  را انتخاب کنید.

۳- به بخش Privacy and Security بروید.

۴- گزینه Comment Controls را انتخاب کنید.

۵- اطمینان حاصل کنید که قسمت Hide Offensive Comments را فعال کرده‌اید.

۶- گزینه Manual Filter را فعال کنید.

عبارات، اعداد یا شکلک‌های خاص را در قسمت متن مربوطه وارد کنید تا کامنت های حاوی آن‌ها فیلتر شوند.

توجه داشته باشید که فیلتر کردن کلمات کلیدی پیش‌فرض و سفارشی در حال حاضر برای همه زبان‌ها در دسترس نیست:

کلمات کلیدی پیش‌فرض: لیست پیش‌فرض کلمات کلیدی تنها برای زبان‌های خاصی قابل دسترس است.

کلمات کلیدی سفارشی: در حال حاضر، فیلتر کردن کلمات کلیدی سفارشی برای زبان‌هایی که در زبان نوشتاری خود از فاصله استفاده نمی‌کنند، پشتیبانی نمی‌شود. (به عنوان مثال: چینی، ژاپنی، تایلندی)

زمانی که این فیلترها را فعال می‌کنید، هم کامنت‌های قبلی و هم کامنت‌های جدید شما بررسی و در صورت وم مخفی می‌شوند. اگر این فیلترها را غیرفعال کنید، کامنت‌های مخفی شده دوباره نمایش داده می‌شوند.

زمانی که من یک پست را در شبکه‌ی اجتماعی دیگری به اشتراک می‌گذارم، چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر شخصی که پروفایل خصوصی (private) دارد، با استفاده از اینستاگرام عکس یا فیلمی را در یک شبکه‌ی اجتماعی دیگر (مانند Twitter،FaceBook ) به اشتراک بگذارد، عکس در آن شبکه قابل مشاهده خواهد بود و permalink مربوط به آن فعال خواهد بود؛ به عبارت دیگر، این عکس برای افرادی قابل دسترس است که به لینک مستقیم آن دسترسی دارند.

به یاد داشته باشید که اگر تصویر یا فیلمی را با استفاده از اینستاگرام در یک شبکه‌ی اجتماعی دیگر به اشتراک می‌گذارید به این معنا نیست که آن عکس در اینستاگرام شما نیز نمایش داده می‌شود. بلکه پروفایل اینستاگرام هنوز برای کسانی که شما را فالو نکرده‌اند، خصوصی است.

چگونه می‌توانم یک فالور را حذف کنم؟

اگر حساب شما به صورت خصوصی بود، می‌توانید هر کسی را که می‌خواهید از لیست فالورهای خود حذف کنید:

۱- به پروفایل خود بروید.

۲- روی آیکن  (iOS) یا آیکن  (android) که در قسمت راست پروفایل شخص مورد نظر قرار دارد، ضربه بزنید. سپس، گزینهRemove را انتخاب کنید.

زمانی که شما فالوری را حذف می‌کنید، او هیچ پیامی دریافت نمی‌کند.

اگر نمی‌خواهید شخص خاصی شما را فالو کند، می‌توانید او را بلاک کنید. شخصی که بلاک شده است هیچ پیامی دریافت نمی‌کند.

پست خصوصی من که دارای یک هشتگ (Hashtag) نیز است، برای چه کسانی قابل مشاهده است؟

اگر حساب شما به صورت خصوصی باشد و پست شما دارای یک هشتگ باشد، این پست در صفحه هشتگ به صورت عمومی برای همه قابل مشاهده نخواهد بود و تنها فالورهای شما در صفحه هشتگ یا قسمت دایرکت اینستاگرام، به این پست دسترسی دارند.

چگونه می‌توانم پستی را که قبلاً به اشتراک گذاشته‌ام را آرشیو کنم؟

شما می‌توانید با آرشیو کردن (archive) پست‌ها، آن‌ها را از پروفایل خود مخفی کنید؛ که این کار باعث می‌شود فالورهای شما و سایر اشخاص اینستاگرام نتوانند آن‌ها را ببینند. زمانی که شما پستی را آرشیو می‌کنید، تمامی لایک ها و کامنت های آن پست به همان صورت باقی می‌مانند و حفظ نمی‌شوند.

برای آرشیو کردن پست:

۱- به پروفایل خود بروید.

۲- روی پستی که می‌خواهید آرشیو کنید، ضربه بزنید.

۳- روی آیکن  بیشتر که در قسمت راست و بالای پست قرار دارد، ضربه بزنید.

۴- گزینه Archive را انتخاب کنید.

اگر شما پستی را آرشیو کردید، می‌توانید کاری کنید که آن پست دوباره در پروفایل شما نمایش داده شود. کافی است آن پست را از آرشیو درآورید تا دوباره به جای قبلی خودش در پروفایل شما برگردد.

برای نمایش پست‌های آرشیو شده پروفایل خود:

۱- به پروفایل خود بروید و آیکنی که در قسمت بالا و سمت چپ (iOS) یا در قسمت بالا و سمت راست (android) قرار دارد را انتخاب کنید.

۲- روی پستی که می‌خواهید در پروفایل نمایش داده شود، ضربه بزنید.

۳- روی آیکن بیشتر که در قسمت راست و بالای پست قرار دارد، ضربه بزنید و سپس، گزینه Show on Profile را انتخاب کنید.

چه کسی می‌تواند عکسی که من لایک کرده‌ام را ببیند یا چه زمانی شخصی عکس من را لایک می‌کند؟

زمانی که شما عکسی را لایک می‌کنید، همه کسانی که آن پست را می‌بینند، لایک شما را نیز می‌توانند ببینند. فالورهای شما می‌توانند نام شما را نیز در زیر عکسی که لایک کرده‌اید ببینند و اصلاً مهم نیست که آن پست چه تعداد لایک دارد.

بعد از ۴ لایک، زیر عکس تعداد لایک ها نشان داده می‌شود و در کنار این عدد نام کاربری برخی از فالور های شما که پست را لایک کرده‌اند، نمایش داده می‌شود.

اگر حساب شما به صورت خصوصی بود:

  • فقط فالور های شما می‌توانند پست‌هایتان را همراه با لایک و کامنت هایشان ببینند.
  • لایک پست‌های شما در قسمت ActivityFollowing ظاهر نمی‌شود.
  • اگر شما پست عمومی را لایک کنید، هر کسی روی قسمت لایک ها ضربه بزند می‌تواند در لیست باز شده نام کاربری شما را ببیند؛ اما پست‌های شما فقط برای فالور های شما قابل مشاهده است.

افراد عضو اینستاگرام در بعضی مواقع پیشنهاداتی برای فالو کردن دیگر افراد دریافت می‌کنند و بعد از آن، من را فالو می‌کنند. چگونه این امکان را لغو کنم؟

زمانی که در پروفایل شخصی، روی Follow ضربه می‌زنید، پیشنهاداتی شبیه آن پروفایل، یا آشنایان و دوستانی که امکان دارد آن‌ها را بشناسید، دریافت می‌کنید. اگر شما نمی‌خواهید این پیشنهادات در پروفایل شما ظاهر شوند، می‌توانید این امکان را لغو کنید:

۱- با استفاده از مرورگر خود در کامپیوتر یا گوشی به آدرس instagram.com بروید و در آن Log in کنید.

۲- روی آیکن آدمک که در سمت راست و بالا قرار دارد، ضربه بزنید یا کلیک کنید. سپس، Edit Profile را انتخاب کنید

۳- روی گزینه Similar Account Suggestions ضربه بزنید یا کلیک کنید تا غیرفعال شود. سپس، روی گزینه Submit کلیک کنید.

توجه داشته باشید که اگر شما این امکان را غیرفعال کنید، پروفایل شما نیز به عنوان یک پیشنهاد برای شخص دیگر ظاهر نخواهد شد.

چه کسی می‌تواند عکس و فیلم‌های من را در وب‌سایت اینستاگرام ببیند؟

اگر حساب شما به صورت عمومی باشد، هر شخصی با مراجعه به آدرس instagram.com/[your username]، می‌تواند عکس و فیلم‌هایی که به اشتراک گذاشته‌اید را ببیند.

اگر حساب شما به صورت خصوصی بود، عکس و فیلم‌های شما فقط برای اشخاصی قابل مشاهده است که شما را فالو می‌کنند.

درباره 

تنظیمات حریم خصوصی بیشتر بیاموزید. تنظیمات حریم خصوصی شما که در تلفن همراه تنظیم شده است همانند تنظیمات حریم خصوصی شما در وب است.

آیا می‌توانم قسمت بیوگرافی (bio) یا عکس پروفایل خودم را مخفی کنم؟

هیچ راهی برای پنهان کردن عکس یا بیو وجود ندارد. اگر شما دوست ندارید کسی آن‌ها را ببیند می‌توانید از پروفایل خود حذف کنید.

چگونه می‌توانم عکس‌های خودم را از قسمت جستجوی گوگل حذف کنم؟

اگر شما با استفاده از مرورگر، در حساب کاربری خود وارد شده باشید، در واقع به آن اجازه داده‌اید که به پروفایل و عکس‌های شما دسترسی داشته باشد و آن‌ها را در نتایج جستجوی خود نشان دهد. این صفحات سایت با استفاده از API ما ایجاد شده‌اند و مستقیماٌ به 

اینستاگرام وابسته نیستند.

اگر نمی‌خواهید عکس و فیلم‌های شما در 

گوگل نمایش داده شود، ما به شما توصیه می‌کنیم که دسترسی وب‌سایت به حساب خود را لغو کنید یا حساب کاربری خود را خصوصی کنید. بعد از اینکه، یکی از این کارها را انجام دادید مدت زمانی طول می‌کشد تا عکس‌های شما از گوگل حذف و کل حساب شما بازنشانی شود. زمانی که کل اکانت خود را حذف کنید نیز این اتفاق می‌افتد و بعد از طی یک مدت، حساب شما از گوگل پاک می‌شود.

 

منبع: چطورپدیا


راهنمای ارسال پیام‌ از طریق دایرکت در اینستاگرام

دایرکت اینستاگرام این امکان را به شما می‌دهد که به یک یا چند نفر پیام بفرستید. می‌توانید موارد زیر را به عنوان پیام ارسال کنید:

دایرکت اینستاگرام

برای مشاهده‌ی پیام‌های دایرکت بر روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست صفحه‌ی Feed قرار دارد، ضربه بزنید. شما با رفتن به این قسمت می‌توانید پیام‌های دریافتی و ارسالی خود را مدیریت کنید.

وقتی در دایرکت پستی می‌فرستید، آن پست زمانی برای شخص قابل مشاهده است که بدون فرستادن آن پست باز هم می‌تواند به آن دسترسی پیدا کرده و مشاهده کنید. برای مثال، زمانی که پستی را از یک حساب خصوصی می‌فرستید، آن پست فقط برای فالورهای حساب مذکور قابل مشاهده است.

فیلم و عکس‌هایی که در اینستاگرام فرستاده می‌شوند را نمی‌توان در برخی سایت‌ها مانند فیسبوک یا توئیتر به اشتراک گذاشت و در صفحه‌های هشتگ و location قابل مشاهده نیستند.

دایرکت اینستاگرام

چگونه می‌توانم از ویدیو چت در اینستاگرام استفاده کنم؟

شما می‌توانید با حداکثر ۶ نفر از کسانی که در دایرکت پیامی رد و بدل کرده‌اید، ویدیو چت داشته باشید.

برای ویدیو چت در اینستاگرام:

۱- روی دایرکت که در قسمت بالای Feed قرار دارد، ضربه بزنید.

۲- نام کاربری یا گروه مورد نظر را انتخاب کنید. اگر شما می‌خواهید با یک شخص جدید گفتگویی داشته باشید روی + ضربه بزنید و شخص مورد نظر را انتخاب کنید.

۳- آیی که در سمت بالا و راست قرار دارد را لمس کنید. با این کار شخص یا گروهی که می‌خواهید با آن به صورت تصویری صحبت کنید، نوتیفیکیش تماس تصویری شما را دریافت می‌کنند.

توجه داشته باشید که اگر شما پیام دایرکت شخصی را قبول کنید، او می‌تواند درخواست تماس تصویری با شما داشته باشد. اگر می‌خواهید از تماس تصویری برخی اشخاص جلوگیری کنید، می‌توانید آن‌ها را بلاک کنید یا گفتگوی آن‌ها را mute (خاموش کردن نوتیفیکیشن) کنید.

برای انتخاب شخصی برای پیوستن به ویدیو چت در حال انجام:

۱- در حالی که ویدیو چت می‌کنید، برای اضافه کردن شخص جدید صفحه را به سمت بالا بکشید.

۲- روی گزینه Add که در کنار نام کاربری شخص مورد نظر قرار دارد، ضربه بزنید یا برای جستجوی افراد دیگر، از گزینه Search استفاده کنید. شخصی که توسط شما به ویدیو اضافه می‌شود، یک اعلان دریافت می‌کند که شما در حال تماس با او هستید.

با هر شخصی که به چت اضافه می‌کنید، یک گروه جدید تشکیل می‌دهید و می‌توانید حداکثر ۶ کاربر به آن گروه چت اضافه کنید.

دایرکت اینستاگرام

چگونه می‌توانم پیام‌هایی که در دایرکت اینستاگرام دریافت می‌کنم را مدیریت کنم؟

زمانی که شخصی شما را فالو می‌کند و برای شما پیامی ارسال می‌کند، می‌توانید با ضربه زدن بر روی آی دایرکت که در قسمت بالا و راست صفحه‌ی Feed قرار دارد، پیام را مشاهده کنید.

اگر شخصی که فالوور شما نیست پیامی برای شما ارسال کند، در جعبه‌ی پیام‌های دریافتی یک request ظاهر می‌شود. برای رد یا تأیید پیام، دست خود را روی پیام مورد نظر به سمت چپ بکشید (iOS) یا روی پیام نگه دارید و سپس، گزینه Decline یا Allow را انتخاب کنید (android). شما می‌توانید با ضربه زدن به گزینه Decline All در پایین صفحه، نمایش کل درخواست‌ها را رد کنید. زمانی که شما allow را انتخاب می‌کنید، پیام‌هایی که آن شخص فرستاده است، مستقیماً در جعبه‌ی دریافت شما ظاهر می‌شود.

دایرکت اینستاگرام

چگونه می‌توانم در اینستاگرام به شخصی پیام ارسال کنم؟

شما با استفاده از 

دایرکت اینستاگرام، می‌توانید متن، عکس یا فیلمی را به یک یا چند شخص ارسال کنید. این پیام‌ها در قسمت Feed، profile، location و hashtag نمایش داده نمی‌شود.

برای ارسال یک پیام با استفاده از دایرکت:

۱- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست قرار دارد، ضربه بزنید یا صفحه Feed را به سمت چپ بکشید.

۲- آی + که در قسمت بالا و راست قرار دارد را لمس کنید.

۳- شخصی که می‌خواهید پیامی برای او ارسال کنید را انتخاب و روی گزینه Next ضربه بزنید (iphone).

۴- پیام خود را بنویسید. همچنین می‌توانید برای گرفتن و ارسال عکس و فیلم محو شونده از آی دوربین با پس‌زمینه آبی استفاده کنید و اگر می‌خواهید عکس یا فیلمی را از گالری خود انتخاب کنید، روی آی ضربه بزنید.

۵- در نهایت با زدن گزینه send پیام خود را ارسال کنید.

اگر می‌خواهید پیامی را به شخصی که فالو می‌کنید بفرستید، کافی است به پروفایل او بروید و روی گزینه Message ضربه بزنید.

نکته: لینک‌هایی که شما در دایرکت برای شخصی ارسال می‌کنید، تحت قالب یک عکس ظاهر می‌شوند. زمانی که شما یک شماره تلفن یا آدرسی ارسال می‌کنید می‌توانید روی آن ضربه بزنید تا برنامه مربوط به نقشه باز شود یا تماس تلفنی ایجاد کنید.

چگونه می‌توانم یک عکس یا فیلم محو شونده ارسال کنم؟

شما می‌توانید عکس یا فیلم محو شونده را به یک شخص یا گروه ارسال کنید. بعد از آن که فایلی را ارسال کردید و شخص مورد نظر آن را مشاهده کرد، بعد از مدتی دیگر قابل مشاهده نخواهد بود. آن عکس یا فیلم ناپدید می‌شود و در بین پیام‌های دریافتی ظاهر نمی‌شود، مگر اینکه خودتان اجازه پاسخ دادن را به پیام داده باشید.

برای ارسال و دریافت پیام محو شونده:

۱- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست قرار دارد، ضربه بزنید. همچنین می‌توانید با مراجعه به قسمت پیام‌های دریافتی، به پیام‌های محو شونده‌ای که دریافت کرده‌اید، پاسخ دهید.

۲- شما می‌توانید:

  • روی آی دوربین که در کنار گروه و نام کاربری شخص مورد نظر قرار دارد، ضربه بزنید.
  • از طریق گزینه Search، نام کاربری شخص مورد نظر را پیدا کنید و آن را برگزینید.
  • برای ارسال پیام گروهی آی + را انتخاب کنید. سپس، اشخاصی که می‌خواهید برای آن‌ها پیام ارسال کنید را انتخاب و گزینه Next را لمس کنید و در نهایت روی آی دوربین با پس‌زمینه آبی ضربه بزنید. توجه داشته باشید که وقتی پیام گروهی می‌فرستید، تمامی اشخاصی که عضو گروه هستند، می‌توانند پیام‌ها را ببینند و پاسخ دهند.

۳- اگر می‌خواهید عکس یا فیلمی بگیرید، روی شکل دایره‌ای موجود در پایین صفحه نمایش ضربه بزنید و در صورت تمایل تغییراتی در آن ایجاد کنید و از افکت‌هایی استفاده کنید.

۴- شما می‌توانید:

  • برای اینکه اجازه دهید اعضای کانال یا شخص مورد نظر فقط یک‌بار عکس یا فیلم شما را ببیند، گزینه One View (android) یاView Once (iOS) را انتخاب کنید.
  • اگر می‌خواهید که مخاطب شما بتواند قبل از اینکه عکس یا فیلم شما محو شود، آن را بیشتر از یک‌بار ببیند، گزینه Allow Replay را انتخاب کنید.
  • اگر می‌خواهید یک پیش‌نمایشی از عکس یا فیلم شما در چت باقی بماند، گزینه Keep in Chat را انتخاب کنید.

۵- روی گزینه Send که در پایین صفحه نمایش قرار دارد، ضربه بزنید.

توجه داشته باشید که فقط می‌توانید به کسانی که شما را فالو می‌کنند یا پیام آن‌ها را قبول کرده‌اید، عکس یا فیلم محو شونده بفرستید.

نکته: وقتی شما چیز دیگری به غیر از عکس و فیلم محو شونده (مانند پستی از صفحه فید، متن یا هشتگ) در دایرکت می‌فرستید، آن‌ها بر خلاف پیام محو شونده همیشه در گفتگو باقی می‌مانند و قابل مشاهده هستند.

چگونه می‌توانم پستی را که در فید (صفحه اصلی) می‌بینم، به دایرکت یک شخص بفرستم؟

شما می‌توانید پست‌هایی که در Feed می‌بینید، به عنوان یک پیام دایرکت بفرستید. پیام‌ها در فید، پروفایل و صفحه‌ی location قابل مشاهده نیستند.

برای ارسال پست‌ها از فید به دایرکت یک شخص:

۱- روی آی دایرکت که در زیر پست مورد نظر قرار دارد، ضربه بزنید.

۲- می‌توانید یک پیام اختیاری نیز به آن اضافه کنید.

۳- کاربر یا گروه مورد نظر را جستجو کنید (حداکثر ۱۵ نفر) و سپس روی گزینه send که در کنار نام کاربری وجود دارد، ضربه بزنید.

نکته: زمانی که از یک حساب خصوصی پستی را ارسال می‌کنید، پست فقط برای اشخاصی قابل مشاهده است که آن حساب کاربری را فالو می‌کنند. شخصی که از حساب او پست انتخاب و به دایرکت ارسال می‌شود، هیچ پیام و نوتیفیکیشنی دریافت نمی‌کند.

چگونه می‌توانم با استفاده از دایرکت اینستاگرام یک پروفایل را در قالب پیام برای شخصی بفرستم؟

زمانی که پروفایل شخصی را به عنوان پیام ارسال می‌کنید، آن پیام شامل اطلاعاتی مانند نام، نام کاربری و پیش‌نمایشی از عکس‌های آن است.

برای ارسال یک پروفایل در قالب پیام با استفاده از اینستاگرام:

۱- به پروفایل شخص مورد نظر بروید.

۲- روی آی بیشتر که در سمت بالا و راست پروفایل قرار دارد، ضربه بزنید. سپس، گزینه

Share this profile (iOS) یا Send profile as Message (android) را انتخاب کنید.

۳- کاربر یا گروهی که می‌خواهید پروفایل را برای او بفرستید، جستجو کنید. (حداکثر ۱۵ نفر)

۴- روی گزینه send ضربه بزنید.

پروفایل‌ها برای اشخاصی قابل مشاهده هستند که در حالت کلی می‌توانند به آن پروفایل و پست‌های آن دسترسی پیدا کنند. اگر شما پروفایل یک حساب خصوصی را بفرستید، تنها کسانی که آن حساب را فالو می‌کنند، می‌توانند پیش‌نمایشی از عکس‌های آن را ببینند.

چگونه می‌توانم با استفاده از دایرکت اینستاگرام، یک هشتگ یا location را در قالب پیام بفرستم؟

برای ارسال هشتگ با استفاده از دایرکت اینستاگرام:

۱- هشتگ مورد نظر را انتخاب کنید.

۲- روی آی بیشتر که در سمت بالا و راست قرار دارد، ضربه بزنید.

۳- کاربر یا گروه مورد نظر را جستجو کنید (حداکثر ۱۵ نفر) و سپس، روی گزینه send که در کنار نام کاربری وجود دارد، ضربه بزنید.

هنگامی که هشتگی را برای شخصی می‌فرستید، پیش‌نمایشی از برترین پست‌های صفحه‌ی تگ مورد نظر ظاهر می‌شود. به یاد داشته باشید که پیام‌های ارسال شده با استفاده از اینستاگرام در صفحه‌ی هشتگ نمایش داده نمی‌شوند.

چگونه می‌توانم با استفاده از دایرکت اینستاگرام، یک موقعیت مکانی (location) را در قالب پیام بفرستم؟

برای ارسال یک location در قالب یک پیام با استفاده از دایرکت اینستاگرام:

۱- گزینه location پست مورد نظر که در بالای آن قرار دارد را انتخاب کنید.

۲- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست قرار دارد، ضربه بزنید.

۳- کاربر یا گروهی که می‌خواهید location را برای او بفرستید، جستجو کنید. (حداکثر ۱۵ نفر)

۴- روی گزینه send ضربه بزنید.

زمانی که یک location را با استفاده از دایرکت می‌فرستید، پیش‌نمایشی از پست‌های مربوط به آن location نشان داده می‌شود. به یاد داشته باشید که پیام‌های ارسال شده با استفاده از اینستاگرام در صفحه‌ی location نمایش داده نمی‌شود.

چگونه می‌توانم پیامی را که با استفاده از دایرکت فرستاده‌ام، لغو ارسال کنم؟

برای اینکه پیامی که با استفاده از دایرکت فرستاده‌اید را لغو کنید:

۱- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست صفحه‌ی فید قرار دارد، ضربه بزنید.

۲- گفتگوی مورد نظر را انتخاب کنید و به پیام مورد نظر بروید.

۳- پیام را لمس کنید و نگه دارید. سپس، گزینه  Unsend (iOS) یا (android) را انتخاب کنید.

وقتی از یک گفتگو، ارسال پیامی را لغو می‌کنید، دیگر برای هیچ یک از افرادی که در آن گفتگو هستند، قابل مشاهده نخواهد بود. به یاد داشته باشید که امکان دارد طرف مقابل قبل از اینکه شما پیام را لغو کنید، آن را دیده باشد.

آیا می‌توانم با استفاده از دایرکت به افرادی که فالو نمی‌کنم نیز پیام ارسال کنم؟

بله شما با استفاده از 

دایرکت می‌توانید به هر شخصی که می‌خواهید پیام ارسال کنید. اگر شما به کسی که فالو نکرده‌اید، پیامی بفرستید، آن پیام در قالب یک درخواست در صفحه‌ی پیام‌های دریافتی او ظاهر می‌شود. اگر طرف مقابل این پیام شما را تأیید کند و روی گزینه allow ضربه بزند، به طور مستقیم، پیام‌های شما در بین پیام‌های دریافتی او قرار می‌گیرد.

توجه داشته باشید که شما عکس و فیلم‌های محو شونده را می‌توانید فقط برای افرادی که فالو کرده‌اید یا درخواست ارسال پیام آن‌ها را قبول کرده‌اید، ارسال کنید.

گروه موجود در دایرکت اینستاگرام حداکثر می‌تواند چند عضو داشته باشد؟

گروه‌هایی که در دایرکت اینستاگرام تشکیل می‌شوند، حداکثر می‌توانند ۳۲ عضو داشته باشد.

چگونه می‌توانم در دایرکت اینستاگرام یک نظرسنجی یا همان poll ایجاد کنم؟

شما می‌توانید در دایرکت یک نظرسنجی راه بیندازید که صرفاً برای پرسیدن سؤال‌های چندگزینه‌ای است تا با استفاده از نظر اکثریت یک نتیجه‌گیری کلی شود.

برای ایجاد یک نظرسنجی در دایرکت اینستاگرام:

۱- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست صفحه‌ی فید قرار دارد، ضربه بزنید.

۲- گروه یا کاربر مورد نظر را انتخاب کنید تا گفتگوی مربوط به آن باز شود. شما می‌توانید از طریق آی + یک گفتگوی جدید ایجاد کنید و مخاطب مورد نظر را انتخاب کنید.

۳- دوربین را باز کنید و یک عکس یا فیلم بگیرید.

۴- روی آی صورتک ضربه بزنید و سپس گزینه Poll را انتخاب کنید.

۵- سؤال و پاسخ‌های مورد نظر را وارد کنید. سپس، گزینه Done را بزنید. شما می‌توانید استیکر مربوط به نظرسنجی را حرکت داده یا اندازه‌ آن را تغییر دهید.

نکته: وقتی اشخاصی به سؤال شما پاسخ می‌دهند، شما می‌توانید ببینید که چه کسی، چه پاسخی به سؤال شما داده است و همچنین درصد هر کدام از گزینه‌های پاسخ نیز برای شما نشان داده می‌شود.

چگونه می‌توانم در دایرکت اینستاگرام، یک GIF ارسال کنم؟

۱- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست صفحه‌ی فید قرار دارد، ضربه بزنید.

۲- گروه یا کاربر مورد نظر را انتخاب کنید تا گفتگوی مربوط به آن باز شود. شما می‌توانید از طریق آی + یک گفتگوی جدید ایجاد کنید و مخاطب مورد نظر را انتخاب کنید.

۳- آی بیشتر که در کنار Write a message… قرار دارد را برگزینید.

۴- فایل GIF مورد نظر را جستجو کنید. می‌توانید برای مشاهده‌ی فایل‌های GIF بیشتر، آن‌ها را به سمت چپ بکشید. شما می‌توانید با استفاده از گزینه Random به طور تصادفی یک گیف مرتبط با جستجوی خود را ارسال کنید.

۵- برای ارسال یک GIF کافی است روی آن ضربه بزنید.

مدیریت گفتگوها

چگونه می‌توانم در دایرکت اینستاگرام یک گروه جدید برای گفتگو ایجاد کنم؟

شما می‌توانید با ارسال یک پیام به حداقل دو نفر، گروه جدیدی ایجاد کنید. برای ایجاد یک گروه گفتگو:

۱- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست فید قرار دارد، ضربه بزنید.

۲- آی + که در سمت بالا و راست قرار دارد را انتخاب کنید.

۳- دو  یا بیشتر از دو نفر را برای ارسال پیام انتخاب کنید و سپس، روی گزینه Next (iOS) ضربه بزنید.

۴- پیام را بنویسید و برای انتخاب یک عکس یا فیلم از گالری از آی مربوط به گالری یا برای گرفتن عکس یا فیلم جدید از آی دوربین استفاده کنید.

۵- فیلتر، افکت یا کپشن دلخواه خود را انتخاب کنید.

۶- گزینه send را بزنید.

زمانی که شما گروهی ایجاد کردید، می‌توانید نامی برای آن تعیین کنید. برای نام‌گذاری روی گروه مورد نظر ضربه بزنید و از گزینهName this group… که در بالا قرار دارد، استفاده کنید.

چگونه می‌توانم عکس و فیلم‌های محو شونده‌ای که دریافت کرده‌ام را مشاهده یا پاسخ دهم؟

زمانی که شخصی برای شما پیام محو شونده‌ای ارسال می‌کند، پیام دریافتی شما، عکس پروفایل فرستنده است که اطراف آن یک دایره‌ی آبی‌رنگ وجود دارد و رنگ کل گفتگو در بین لیست گفتگوها آبی‌رنگ می‌شود. برای مشاهده‌ی عکس یا فیلم محو شونده روی عکس پروفایل ضربه بزنید یا برای اینکه بدون مشاهده‌ی آن داخل گفتگو بروید، آی فلش به سمت راست را انتخاب کنید.

اگر می‌خواهید به عکس یا فیلم محو شونده پاسخ دهید، روی آی دوربین که در سمت راست گفتگو قرار دارد، ضربه بزنید. شما می‌توانید گفتگو را باز کنید و اگر می‌خواهید عکس یا فیلم جدید بگیرید، از آی دوربین استفاده کنید یا برای ارسال پیام متنی آی Aa با زمینه‌ی مشکی را انتخاب کنید. زمانی که تمام این موارد را انجام دادید در نهایت، گزینه Send را بزنید.

چگونه می‌توانم نام یک گروه را عوض کنم؟

شما می‌توانید نام گروه‌هایی که ۳ یا بیشتر از ۳ عضو دارند را تغییر دهید. برای تغییر نام یک گروه در دایرکت اینستاگرام:

۱- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست قرار دارد (iphone) یا در سمت پایین و راست قرار دارد (android) ضربه بزنید.

۲- گروهی که می‌خواهید نام آن را عوض کنید را برگزینید.

۳- روی نام گروه که در قسمت بالا قرار دارد، ضربه بزنید.

۴- نام جدیدی که برای گروه تعیین کرده‌اید را وارد کنید و سپس، گزینه Done را انتخاب کنید.

به یاد داشته باشید که اعضای گروه می‌توانند این تغییر نام را ببینند.

چگونه می‌توانم اعلان (نوتیفیکیشن) مربوط به یک گروه در دایرکت اینستاگرام را غیرفعال کنم؟

زمانی که شما نوتیفیکیشن یک گروه را غیرفعال می‌کنید، عضو آن گروه باقی می‌مانید ولی دیگر نوتیفیکیشن های آن گروه را دریافت نمی‌کنید.

۱- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست فید قرار دارد، ضربه بزنید.

۲- گروهی که می‌خواهید نوتیفیکیشن آن غیرفعال شود را انتخاب کنید.

۳- روی نام گروه که در بالا قرار دارد، ضربه بزنید. سپس، گزینه Mute Messages یا  Mute Video Chat را انتخاب کنید.

چگونه می‌توانم افراد جدیدی را به گروه دایرکت اینستاگرام اضافه کنم؟

شما می‌توانید افراد جدیدی را به گروه اضافه کنید. در حالت کلی، اعضای گروه باید ۳ یا بیشتر از ۳ نفر باشند.

۱- روی آی دایرکت که در سمت بالا و راست قرار دارد (iphone) یا در سمت پایین و راست قرار دارد (android) ضربه بزنید.

۲- گروه مورد نظر را انتخاب کنید.

۳- نام گروه که در بالا قرار دارد را لمس کنید.

اموزش ایجاد استیکر شخصی در واتس اپ

پیش نیازها

  • نسخه ۲,۱۸ یا یک نسخه بالاتر از برنامه واتس اپ (WhatsApp)
  • اتصال به اینترنت

گام اول: ایجاد یک تصویر بدون پس‌زمینه

اولین کاری که باید انجام دهید، این است که روی تصاویر خود کلیک کرده و آن‌ها را به فرمت PNG بدون پس‌زمینه تبدیل کنید. برای انجام این کار، دوربین گوشی هوشمند خود را باز کرده و روی برخی تصاویر کلیک نموده و سپس آن‌ها را به فرمت PNG بدون پس‌زمینه تبدیل کرده و بعد آن‌ها را به اپلیکیشن WhatsApp اضافه کنید. در ادامه، نحوه تبدیل تصاویرتان به PNG با یک پس‌زمینه شفاف یا بدون پس‌زمینه را می‌بینید.

۱- فروشگاه Google Play را باز کنید و یک برنامه پاک‌کننده پس‌زمینه را جستجو کنید.

۲- حالا هر تصویری را که می‌خواهید به استیکر تبدیل کنید، باز نمایید.

۳- پس‌زمینه را پاک کنید و بخش مورد نظرتان را جدا (کراپ) کنید.

۴- تصویر را با فرمت PNG ذخیره کنید (چرا که WhatsApp فقط از فرمت PNG برای استیکر‌هایش پشتیبانی می‌کند).

توجه: حداقل سه تصویر ایجاد کنید چرا که WhatsApp اضافه کردن بسته استیکر با کمتر از سه تصویر را اجازه نمی‌دهد.

اگر مراحل ذکر شده در بالا را کامل کردید، یک برنامه کاربردی دیگر به نام Personal Stickers for WhatsApp را دانلود کنید.

۱- برنامه را دانلود و آن را باز کنید.

۲- برنامه به صورت خودکار تمام استیکر‌هایی که ایجاد کرده‌اید را شناسایی می‌کند.

۳- روی دکمه Add که در کنار استیکر‌ها قرار دارد کلیک کنید.

۴- دوباره هر زمان که برنامه از شما خواست روی دکمه Add کلیک کنید.

پس از انجام این گام‌ها، WhatsApp را باز کنید و با کلیک بر روی آی ایموجی از سمت چپ کادر متنی، به قسمت Stickers بروید. گزینه Stickers را انتخاب کنید و استیکر‌هایی را که خودتان اضافه کرده‌اید، جستجو کنید. برای ارسال آن‌ها، بر روی آن‌ها کلیک کنید.

 

منبع: چطورپدیا


زمان‌بندی ارسال خودکار پیام‌های واتس اپ در اندروید

برنامه‌هایی مانند WhatsApp Scheduler،

 Do It Later، 

SKEDit و غیره به کاربران اجازه زمان‌بندی پیام‌های متنی، و همچنین عکس‌ها و فیلم‌ها را می‌دهند. استفاده از این برنامه‌ها ساده است و در نسخه ابتدایی یا نسخه رایگان خود مشتی از ویژگی‌ها را ارائه می‌دهند. با این حال، برای ویژگی‌های پیشرفته مانند ارسال عکس‌ها و فیلم‌ها، کاربران ممکن است مجبور به خرید نسخه بهتری از برنامه شوند. بهترین چیز این است که این برنامه‌ها روی گوشی‌های هوشمند غیراندرویدی هم کار می‌کنند.

بنابراین، اگر به دنبال زمان‌بندی یک پیام در واتس اپ هستید، راهنمای آماده برای استفاده ما در ادامه آمده است:

پیش نیازها

ارسال خودکار پیام‌های واتس اپ

– یک برنامه زمان‌بندی WhatsApp را دانلود کنید

ارسال پیام‌های واتس اپ

– قابلیت دسترسی به برنامه را از منوی Settings -> Accessibility -> Services ارتقا دهید و تاگل (گزینه لغزان) را در حالت فعال قرار دهید.

گام‌هایی که باید دنبال کرد

۱- یک برنامه زمان‌بندی WhatsApp را از فروشگاه Google Play دانلود کنید یا فایل apk آن را از هر وب‌سایتی دانلود و آن را نصب کنید

۲- پس از کامل شدن نصب، برنامه را باز کنید.

۳- روی آی + در گوشه پایین سمت راست کلیک کنید.

۴- حالا، یکی از مخاطبین یا یک گروه را در 

WhatsApp انتخاب کنید.

۵- سپس، زمان و تاریخ را تنظیم کنید.

۶- فرکانس را انتخاب و پیام خود را تایپ کنید.

۷- روی دکمه Create از گوشه بالا سمت راست برای ایجاد زمان‌بندی کلیک کنید.

توجه: کاربران می‌توانند در یک زمان چندین پیام را زمان‌بندی کنند، اما باید توجه داشته باشند که زمان زمان‌بندی شده نمی‌تواند یکسان باشد.

 

منبع: چطورپدیا


راهنمای تصویری بازیابی رمز عبور اینستاگرام

اگر من رمز اینستاگرام خودم را فراموش کرده باشم، چه کاری می‌توانم انجام دهم؟

اگر شما رمز خود را به یاد نمی‌آورید، می‌توانید با استفاده از آدرس ایمیل یا شماره تلفن یا حساب فیس‌بوک خود، رمز را بازنشانی کنید. اگر با این روش نتوانستید رمز خود را بازنشانی کنید، برنامه اینستاگرام خود را باز نموده تا از راهنمایی‌ها و کمک‌های اضافی آن کمک بگیرید.

بازنشانی رمز اینستاگرام با استفاده از آدرس ایمیل، شماره تلفن یا حساب فیس‌بوک

بازنشانی رمز اینستاگرام با استفاده از آدرس ایمیل، شماره تلفن یا حساب فیس‌بوک

برای بازنشانی رمز خود ابتدا برنامه اینستاگرام را باز کنید. در صفحه‌ی ورود، روی گزینه Get help signing in که در زیرLog In قرار دارد، ضربه بزنید.

  • اندروید: گزینه Use Username or EmailSend an SMS یا Log In with Facebook را انتخاب کنید، سپس اطلاعات خود را وارد نموده و دستورات موجود در صفحه‌نمایش را دنبال کنید.
  • iOS: روی گزینه Username یا Phone ضربه بزنید. آدرس ایمیل، نام کاربری یا شماره تلفن خود را وارد کرده و سپس، گزینه Send Login Link را انتخاب کنید.

اگر رمز بازنشانی حساب اینستاگرام خودم را از طریق ایمیل دریافت نکردم، چه کاری انجام دهم؟

اگر شما ایمیلی که برای بازنشانی رمز است را دریافت نکردید، احتمال این وجود دارد که آن ایمیل در بین ایمیل‌های اسپم شما قرار گرفته باشد. همچنین امکان این هم وجود دارد، زمانی که برای اولین بار در اینستاگرام ثبت‌نام کردید، ایمیل خود را به‌طور اشتباه وارد کرده باشید.

برای پیدا کردن ایمیل بازنشانی رمز خود:

  • ایمیل‌های اسپم را در حساب ایمیل خود بررسی کنید.
  • اگر قبلاً اینستاگرام خود را به حساب فیس‌بوک خود متصل کرده‌اید، می‌توانید برای بازنشانی رمز خود از روش تأیید فیس‌بوک استفاده کنید.
  • با ارائه‌دهنده‌ی سرویس ایمیل خود ارتباط برقرار کنید تا مطمئن شوید از دامنه‌ی com ایمیل دریافت می‌کنید.

اگر هنگام ثبت‌نام در اینستاگرام، ایمیل خود را اشتباه وارد کرده باشید، راهی برای ورود به حساب کاربری خود ندارید.

اگر آدرس ایمیل من در طول بازنشانی رمز پیدا نشد، چه کاری انجام دهم؟

زمانی که شما برای بازنشانی رمز خود تلاش می‌کنید ولی اصلاً آدرس ایمیل خود را پیدا نمی‌کنید، این امکان وجود دارد که با یک ایمیل دیگر یا ایمیل اشتباه ثبت‌نام کرده باشید.

اگر با این مشکل روبرو شدید، راه‌های زیر را امتحان کنید:

  • روی گزینه Get help signing in که در بالای صفحه‌ی ورود قرار دارد، ضربه بزنید. سپس، گزینه Use Username or Email را انتخاب نمایید. آدرس‌های ایمیلی که احتمال ثبت‌نام با آن‌ها وجود دارد را وارد نموده و سپس، گزینه Nextکه در سمت بالا و راست قرار دارد را بزنید.
  • اگر شما قبلاً حساب فیس‌بوک خود را به اینستاگرام وصل کرده‌اید، می‌توانید با ضربه زدن روی گزینه Reset using Facebook، برای بازنشانی رمز از حساب فیس‌بوک خود استفاده کنید.

اگر نمی‌توانید به ایمیلی که با آن ثبت‌نام کرده‌اید، دسترسی پیدا کنید و قبلاً هم حساب اینستاگرام خود را به فیس‌بوک متصل نکرده باشید، راهی برای ورود به حساب اینستاگرام خود ندارید.

من ایمیل بازنشانی رمز را برای یک حساب اینستاگرام اشتباه دریافت می‌کنم

اگر شما ایمیل بازنشانی رمز را برای یک حساب اینستاگرام اشتباه دریافت می‌کنید، به این دلیل است که احتمالاً با یک آدرس ایمیل متفاوت با ایمیل ثبت‌نام کرده در تلاش برای ورود به حساب خود هستید.

برای اینکه دوباره به حساب درست خود دست پیدا کنید، یک ایمیل اضافی دیگری که احتمال استفاده از آن وجود دارد را امتحان کنید. اگر حساب اینستاگرام خود را به فیس‌بوک وصل کرده‌اید، می‌توانید با استفاده از Facebook verificationرمز خود را بازنشانی کنید.

اگر یک ایمیل بازنشانی دریافت کنم اما نتوانم وارد حساب خود شوم، چه کاری انجام دهم؟

اگر رمز خود را فراموش کرده‌اید، می‌توانید آن را بازنشانی کنید تا دوباره به حساب کاربری خود دست پیدا نمایید. سرویس ایمیل به شما توصیه می‌کند، فوراً با استفاده از آدرس ایمیل خود، ورود را امتحان کنید یا قبل از اینکه وارد حساب خود شوید، رمز خود را تغییر دهید.

اگر ایمیل بازنشانی رمز کار نمی‌کند:

  • در صورتی که رمز قبلی با مشکل روبرو شد، یک رمز بازنشانی جدید را امتحان کنید.
  • اطمینان حاصل کنید که در ایمیل بازنشانی رمز، به جای ورود به اینستاگرام، گزینه in case the previous one expired را انتخاب کرده‌اید.
  • اگر به خاطر اینکه حدس می‌زنید حساب شما هک شده، می‌خواهید رمز خود را عوض کنید، در مورد هک شدن حساب مطالعه کنید.

خطایابی ایمیل و نام کاربری

نمی‌توانم حساب کاربری خود را پیدا کنم یا نام کاربری خودم را نمی‌دانم

اگر نمی‌توانید بعد از وارد کردن نام کاربری، حساب خود را پیدا کنید و وارد آن شوید:

  • اگر نام کاربری شما شامل کاراکترهای تکراری است، اطمینان حاصل کنید که آن را درست وارد کرده‌اید.

  • نام کاربری خود را بدون @ وارد کنید.

اگر فکر می‌کنید که حساب شما در معرض خطر قرار گرفته و نام کاربری‌تان تغییر یافته است:

  • بررسی کنید که از اینستاگرام، ایمیلی تحت عنوان تغییر اطلاعات حساب کاربری خود دریافت کرده‌اید.
  • به یکی از دوستان خود بگویید که به پروفایل شما برود و از نام کاربری فعلی شما اسکرین­شات بگیرد و برای شما بفرستد.

اگر نتوانم به ایمیل یا شماره تلفنی که قبلاً با آن در اینستاگرام ثبت‌نام کرده‌ام، دسترسی پیدا کنم، چه کاری انجام دهم؟

اگر نمی‌توانید به ایمیل یا شماره تلفنی که قبلاً با آن در اینستاگرام ثبت‌نام کرده‌اید، دسترسی پیدا کنید، می‌توانید آن ایمیل یا شماره تلفن را دوباره امتحان کنید یا پروفایل خود را با اطلاعات جدید به‌روزرسانی نمایید و اطلاعاتی مانند ایمیل یا شماره تلفن آن را تغییر دهید.

تلاش برای دسترسی دوباره به حساب ایمیل خود

اگر به حساب ایمیل خود دسترسی ندارید، می‌توانید از ارائه‌دهنده‌ی سرویس ایمیل درخواست کمک برای دسترسی به حساب خود بکنید. اگر رمز خود را فراموش کردید یا حسابتان هک شده است، ارائه‌دهنده‌های ایمیل زیادی راهی را به شما برای بازیابی دسترسی حساب پیشنهاد می‌کنند.

زمانی که شما به سیستم ارائه‌دهنده‌ی ایمیل خود وارد می‌شوید، ممکن است با گزینه‌ی  ?forget your password یا  ?trouble signing in روبرو شوید که با استفاده از این‌ها می‌توانید با آن‌ها تماس بگیرید یا درخواست پشتیبانی کنید. ممکن است نیاز باشد که یک شماره تلفن به آن‌ها ارائه دهید، به سؤالات امنیتی آن‌ها پاسخ دهید یا دیگر اطلاعاتی که برای تأیید درخواست دسترسی به حساب شما لازم است را در اختیار آنان بگذارید. کمکی از دست اینستاگرام برای دسترسی شما به حساب ایمیل خود برنمی‌آید.

تغییر ایمیل یا شماره تلفن حساب اینستاگرام

اگر نمی‌توانید به ایمیل یا شماره تلفنی که قبلاً با آن در اینستاگرام ثبت‌نام کرده‌اید، دسترسی پیدا کنید، می‌توانید آن ایمیل یا شماره تلفن را دوباره امتحان کنید یا پروفایل خود را با اطلاعات جدید به‌روزرسانی کنید. مطمئن باشید که شما می‌توانید باز برای دسترسی به حساب اینستاگرام خود تلاش کنید و همچنین شخص دیگری نمی‌تواند با ایمیل یا شماره تلفن دیگری که استفاده نکرده‌اید، به حساب شما دسترسی پیدا کند.

نکته: قبل از اینکه شروع کنید، مطمئن باشید که می‌توانید با استفاده از ایمیل، شماره تلفن یا حساب فیس‌بوک به اینستاگرام خود دسترسی پیدا کنید. اگر نتوانید به اینستاگرام و قسمت تنظیمات پروفایل خود دست پیدا کنید، دیگر امکان این وجود ندارد که بتوانید ادامه دهید.

هر زمان که وارد اینستاگرام شدید می‌توانید یاد بگیرید که چگونه از پروفایل اینستاگرام، ایمیل خود را تغییر دهید. اگر قبلاً با استفاده از حساب فیس‌بوک خود ثبت‌نام کرده‌اید، ایمیل شما همان ایمیلی است که در فیس‌بوک خود استفاده کرده‌اید. اگر ثبت‌نام شما در اینستاگرام یا فیس‌بوک با شماره تلفن انجام نشده است، پس ایمیلی مرتبط با حساب کاربری شما وجود نخواهد داشت ولی در صورت تمایل می‌توانید آن را اضافه کنید.

بعد از اینکه ایمیل حساب خود را تغییر دادید، هر دو ایمیل اصلی و جدید درخواست تأیید یا رد تغییر را دریافت می‌کنند.

من نمی‌توانم به حساب خودم دسترسی پیدا کنم تا ایمیل یا شماره تلفن خودم را تغییر دهم

اگر به حساب کاربری خود دسترسی ندارید تا ایمیل یا شماره تلفنی که با آن ثبت‌نام کرده‌اید را تغییر دهید:

۱- برنامه اینستاگرام را در گوشی خود باز کنید. آخرین آدرس ایمیل یا شماره تلفنی که به یاد دارید را وارد کنید.

۲- روی گزینه ?Forgot password ضربه بزنید.

۳- گزینه ?Need more help را انتخاب نمایید.

۴- دستورات موجود در صفحه‌نمایش را دنبال کنید تا درخواست پشتیبانی ثبت شود.

با اینکه من به تازگی در اینستاگرام ثبت‌نام نکرده‌ام ولی ایمیلی دریافت کرده‌ام که به من می‌گوید شما در اینستاگرام حساب جدیدی ایجاد کردید.

احتمال دارد که شخصی هنگام ثبت‌نام در اینستاگرام به‌طور اشتباهی ایمیل شما را وارد کرده باشد. برای حذف ایمیل خود از این حساب:

۱- اگر حساب اینستاگرام دارید، از آن خارج شوید. قبل از خارج شدن مطمئن شوید که به ایمیل فعلی حساب اینستاگرام خود دسترسی دارید. اگر حساب اینستاگرام ندارید، مرحله‌ی ۲ را انجام دهید.

۲- روی گزینه let us know که در پایین ایمیل  Welcome to Instagram قرار دارد، کلیک کنید تا به اینستاگرام بگویید که من این اکانت را ایجاد نکرده‌ام.

شما باید بتوانید با این ایمیل حساب جدیدی ایجاد کنید یا به حساب موجود خود اضافه کنید.

فکر می‌کنم که حساب اینستاگرام من هک شده است

اگر شما فکر می‌کنید که حسابتان هک شده و از کنترل خارج شده است، می‌توانید کارهایی را برای بالا بردن امنیت حساب خود انجام دهید.

فکر می‌کنم که حساب اینستاگرام من هک شده است

ایمیل خود را بررسی کنید که از اینستاگرام پیامی دریافت کرده‌اید؟

اگر ایمیلی از اینستاگرام دریافت کردید که به شما در مورد تغییر ایمیل‌تان خبر داد، می‌توانید با استفاده از گزینه‌ی revert this change، تغییر انجام شده را لغو کنید و به حالت قبلی برگردانید. اگر اطلاعات دیگر حساب شما مانند رمز تغییر یافت یا نتوانستید تغییر ایجاد شده در ایمیل خود را لغو کنید، این حساب را به اینستاگرام گزارش کنید.

گزارش این حساب کاربری

اگر نتوانستید حساب خود را بازیابی کنید، آن را به اینستاگرام گزارش کنید.

اندروید

۱- در صفحه‌ی ورود، روی گزینه Get help signing in که در زیر Log In قرار دارد، ضربه بزنید.

۲- نام کاربری، ایمیل یا شماره تلفن خود را وارد کنید و سپس، گزینه Next را بزنید.

۳- گزینه ?Need more help را انتخاب کرده و دستورات موجود در صفحه را دنبال کنید.

  • مطمئن باشید که آدرس ایمیلی را وارد می‌کنید که دارای امنیت بالا است و فقط شما به آن دسترسی دارید. هر زمان که درخواست خود را ثبت کردید، منتظر ایمیلی از اینستاگرام باشید تا پس از دریافت آن گام‌های بعدی را طی کنید.

سیستم‌عامل iOS  (iphone)

۱- به صفحه‌ی ورود بروید، روی گزینه ?Forgot password ضربه بزنید.

۲- گزینه ?Need more help را که در زیر Send Login Link قرار دارد، انتخاب نموده و دستورات موجود در صفحه را دنبال کنید.

  • مطمئن باشید که آدرس ایمیلی را وارد می‌کنید که دارای امنیت بالا است و فقط شما به آن دسترسی دارید. هر زمان که درخواست خود را ثبت کردید، منتظر ایمیلی از اینستاگرام باشید تا پس از دریافت آن گام‌های بعدی را طی کنید.

تأیید هویت حساب های اینستاگرام

زمانی که درخواست خود را ثبت کردید، باید یک جواب ایمیل خودکار از تیم امنیت دریافت کنید که به اینستاگرام کمک می‌کند که هویت شما را شناسایی کند. اینستاگرام ممکن است یکی از ۲ مورد زیر را از شما بخواهد:

  • یک عکس از خودتان که در یک کاغذ سفید نگه‌داری شود و کدی که از طرف اینستاگرام فرستاده شده است به صورت دستی روی آن نوشته شده باشد.
  • آدرس ایمیل یا شماره تلفنی که با آن ثبت‌نام کرده‌اید و نوع دستگاهی که در زمان ثبت‌نام استفاده کرده‌اید. (نمونه: iPhone، Android، iPad و غیره)

زمانی که اطلاعات لازم را برای کمک کردن در شناسایی هویت خود به اینستاگرام ارائه کردید، اینستاگرام دستورات خاصی را برای شما می‌فرستد که بتوانید با استفاده از ایمیلی که ارائه داده‌اید، حساب خود را بازیابی کنید.

اگر هنوز هم می‌توانید وارد حساب اینستاگرام خود شوید:

اگر فکر می‌کنید که حساب شما هک شده است و هنوز هم می‌توانید وارد حساب خود شوید، در ادامه مواردی وجود دارد که می‌توانید با استفاده از آن‌ها امنیت حساب خود را حفظ کنید:

  • رمز خود را تغییر دهید یا ایمیل خود را بازنشانی کنید.
  • در این مورد، استفاده از برنامه‌های دیگر را لغو کنید.
  • برای ایجاد امنیت بیشتر، تأیید دومرحله‌ای هویت را فعال کنید.

اگر حساب اینستاگرام من غیرفعال شده باشد، چه کار کنم؟

اگر حساب اینستاگرام شما غیرفعال شد، پیامی دریافت می‌کنید که به شما می‌گوید چه زمانی قصد ورود به اینستاگرام را داشته‌اید. حساب‌هایی که مطابق با شرایط و قوانین جامع اینستاگرام نیستند ممکن است بدون هیچ هشداری غیرفعال شوند. اینستاگرام پیشنهاد می‌کند که شما پست‌هایی که در همه‌ی حساب‌ها به اشتراک گذاشته می‌شوند را بررسی کنید و ببینید که مطابق قوانین و شرایط هستند یا نه؟

اگر فکر می‌کنید که حساب شما به صورت اشتباهی غیرفعال شده است، می‌توانید با باز کردن برنامه، وارد کردن نام کاربری و رمز کاربری و پیروی از دستورات موجود در صفحه‌نمایش، تصمیم خود را بگیرید.

اگر پیام مربوط به غیرفعال شدن حساب را مشاهده نکردید، احتمالاً با یک مشکل ورود به سیستم مواجه هستید. اگر حساب کاربری شما توسط خودتان یا شخص دیگری که رمز شما را می‌داند، حذف شود راهی برای بازگرداندن آن وجود ندارد. شما می‌توانید با استفاده از ایمیلی که قبلاً استفاده کرده‌اید، یک حساب جدید ایجاد کنید اما ممکن است نتوانید همان نام کاربری قبلی را به آن اختصاص دهید.

 

منبع: چطورپدیا


معرفی بهترین روش هاو برنامه‌های پشتیبان‌گیری از اطلاعات

نرم‌افزار ها و برنامه های پشتیبان‌گیری فقط یک مد زودگذر نیست. بلکه یک ابزار ضروری برای حفظ اموال دیجیتالی شما در محیطی است که همواره در معرض فساد دیجیتالی، بدافزارهای مخرب و مشکلات سخت‌افزاری اجتناب‌ناپذیر است. ابزارهای موجود برنامه‌های مستقل و ابزارهای پشتیبان‌گیری سرخود تا نرم‌افزارهای مبتنی بر وب جدیدتر که به طور خودکار تمام اطلاعات شما را از راه دور در ابر ذخیره می‌کنند را شامل می‌شوند. بهترین انتخاب در این بین کدام است؟ هر سه روش معمولا سریع، قابل اعتماد و کاملا رایگان برای استفاده شخصی هستند. انتخاب ما از بین بهترین نرم‌افزارهای پشتیبان‌گیری به شرح زیر است.

ابتدا روش پشتیبان‌گیری مد نظر خود را انتخاب کنید:

  • پشتیبان‌گیری با استفاده از نرم‌افزار مبتنی بر وب
  • پشتیبان‌گیری با استفاده از امکانات و برنامه‌های سرخود همراه با سیستم‌عامل
  • پشتیبان‌گیری با استفاده از یک برنامه مستقل

 

پشتیبان‌گیری با استفاده از نرم‌افزار مبتنی بر وب

ایده پشت یک نرم‌افزار پشتیبان‌گیری مبتنی بر وب ساده است: یک حساب کاربری ایجاد کنید و هر فایلی را که می‌خواهید در یک درایور آنلاین از هر جایی که به اینترنت دسترسی دارید، ذخیره کنید. ذخیره‌سازی ابری، روش پشتیبان‌گیری‌ مانند Apple’s Time Machine و Windows Backup ارایه نمی‌دهد، با این حال، یک روش عالی برایپشتیبان‌گیری و دسترسی به فایل‌ها و اسناد شخصی بدون نیاز به داشتن یک درایو سخت خارجی یا اجرای یک 

برنامه پشتیبان‌گیری است. بعد از ایجاد یک حساب کاربری، نرم‌افزار به صورت خودکار همه دستگاه‌ها را با هم همگام‌سازی می‌نماید، به کاربران اندروید و iOS اجازه می‌دهد اسناد خود را از طریق یک برنامه همراه که در اکثر دستگاه‌ها وجود دارد، مشاهده کنند. اگر می‌خواهید تمام سیستم خود را کپی کنید، البته این راهش نیست، اما این یک روش فوق العاده برای محافظت، ویرایش و به اشتراک‌گذاری تعداد محدودی از فایل‌ها خارج از کامپیوتر خودتان است.

معرفی بهترین روش هاو برنامه‌های پشتیبان‌گیری از اطلاعات

Google Drive (مبتنی بر وب)

گوگل درایو قبلا به عنوان Google Docs شناخته می‌شد، و پاسخی به مجموعه مایکروسافت آفیس بود. همراه با هر حساب کاربری ۱۵ گیگابایت فضا در اختیار کاربر قرار داده می‌شد. اخیرا سیستم ذخیره‌سازی گوگل یکپارچه شده است، به این معنی که ظرفیت شما بین Drive، Gmail و Google+ Photos به اشتراک گذاشته خواهد شد. مانند تقریبا تمام خدمات همگام‌سازی فایل، درایو برای کار کردن با اسناد متنی بیشتر مناسب است تا فایل‌های دیجیتالی سنگین مانند ویدئو و صوت، اما هنوز هم تا حد قابل توجهی برای پشتیبان‌گیری از چنین فایل‌هایی مناسب است. توجه داشته باشید که هر سند نمی‌تواند بیش از ۱۰ گیگابایت باشد، تصاویر جاسازی شده به ۲ مگابایت و صفحات گسترده نیز به ۲۵۶ ستون، ۴۰۰۰۰۰ سلول یا ۲۰۰ برگ محدود هستند.

Google Drive

گوگل درایو دارای یکی از بهترین واسط‌های کاربری در بین نرم‌افزارهای موجود در لیست ما است، با یک پس زمینه سفید و یک قسمت کناری که به شما اجازه می‌دهد به راحتی فایل‌های خود را تنها با یک کلیک ایجاد یا آپلود کنید. نرم‌افزار سمت مشتری هم برای ویندوز و هم برای Mac OS X فوق‌العاده روان و قابل دانلود است و به شما اجازه دسترسی دسکتاپ و همگام‌سازی با درایو مبتنی بر ابر را از طریق یک پوشه محلی بدون نیاز به باز کردن مرورگر و یا دسترسی به ابزار مبتنی بر وب را می‌دهد. برنامه سمت مشتری در نوار وظیفه یا منوی اصلی برای دسترسی سریع قرار دارد. مانند جیمیل، کاربران گوگل درایو ممکن است نگرانی‌هایی مربوط به حریم خصوصی در مورد این سرویس داشته باشند. اگر احساس راحتی نمی‌کنید، از آن استفاده نکنید.

اطمینان حاصل کنید که برنامه جانبی اندروید یا iOS را دانلود و راهنمای چگونگی استفاده از گوگل درایو را مطالعه کرده‌اید. گوگل درایو به هیچ وجه پاسخگوی تمام نیازهای ذخیره‌سازی شما نیست، اما حداقل می‌توانید آرامش داشته باشید و بدانید که فایل‌های شما حتی اگر کامپیوتر شما نباشد، دست نخورده و سالم باقی می‌مانند.

Dropbox

Dropbox (مبتنی بر وب)

همان‌طور که از نام آن پیدا است، دراپ باکس یک نرم‌افزار مبتنی بر وب است که کاربران به راحتی فایل‌های خود را در یک پوشه همگام‌سازی شده در وب، آپلود می‌کنند یا از آن پوشه برمی‌دارند. سرویس رایگان فقط شامل ۲ گیگابایت حافظه رمزگذاری شده برای فایل‌های چندرسانه‌ای پس از ثبت نام است. اما کاربران می‌توانند ظرفیت ذخیره‌سازی خود را از طریق یک سری کارهای عجیب و غریب مانند معرفی به دیگران، نصب نسخه موبایلی، اتصال به رسانه‌های اجتماعی و روش‌های به اشتراک‌گذاری عمومی که به دیده و شناخته شدن نرم‌افزار در وب کمک می‌کند، افزایش دهند. همانند گوگل درایو، دراپ باکس بیشتر برای پشتیبان‌گیری، به اشتراک‌گذاری و بازنگری اسناد متنی مناسب است تا عکس‌ها و ویدیوهای بزرگ. تا زمانی که حجم شما زیر آستانه ۲ گیگابایت باقی بماند، نرم‌افزار می‌تواند هر گونه فایلی را به سادگی همگام‌سازی کند و پیش نمایش دهد. آپلود فایل از طریق رابط وب ممکن است محدود به ۳۰۰ مگابایت باشد، اما از لحاظ تئوری هیچ محدودیتی در هنگام آپلود فایل از طریق برنامه سمت مشتری یا برنامه موبایلی وجود ندارد.

رابط دراپ باکس، چه از طریق موبایل چه از طریق سایت، برای دسترسی به اسناد، عکس‌ها، پیوندها و پوشه‌های مختلف اشتراکی، بسیار ساده است. برنامه قابل دانلود سمت مشتری برای ویندوز و Mac OS X به شما امکان دسترسی و همگام‌سازی خودکار با پوشه دراپ باکس را از طریق نوار وظیفه یا منوی اصلی می‌دهد. یک ویژگی به خوبی طراحی شده در نرم‌افزار می‌تواند تصاویر یا فیلم‌ها را به طور خودکار از هر دستگاه تلفن همراه برای مشاهده آنلاین به حساب شما آپلود کند. هر چند که حد مجاز ۲ گیگابایتی بسیار هشدار دهنده است و سرویس‌های مشابه ویژگی‌های مشابهی را با ظرفیت بیشتر ارایه می‌دهند، اما سهولت استفاده از دراپ باکس و یکپارچه‌سازی مناسب آن با سیستم‌عامل آن را به یکی از بهترین سرویس‌ها برای پشتیبان‌گیری و ذخیره‌سازی کم حجم از راه دور تبدیل کرده است.

توصیه می‌کنیم اگر می‌خواهید فارغ از کامپیوتر هم بتوانید به فایل‌های خود دسترسی داشته باشید، نگاهی به برنامه تلفن همراه برای دستگاه‌های اندروید و iOS هم داشته باشید.

Microsoft SkyDrive (مبتنی بر وب)

برنامه 

SkyDrive، یک نرم‌افزار پشتیبان‌گیری خوب است که احتمالا نمی‌دانستید که وجود دارد. برخلاف گوگل درایو، ابزار ذخیره‌سازی درونی مایکروسافت برای بیش از ۵ سال بدون آگاهی عمومی، همگام‌سازی، نمایش، مشاهده و ذخیره فایل‌ها را انجام می‌داده است. یک حساب رایگان مایکروسافت به ۷ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی رایگان دسترسی دارد، مگر اینکه شما از قبل از آوریل ۲۰۱۲ از این سرویس استفاده کرده باشید و همچنین ویژگی‌های دیگری در دسترس شما خواهد بود مانند میزبانی اسناد، ویدئوها، صداها و تنظیمات مختلف بسته به نوع ویندوز نصب شده در دستگاه‌های شما. حداکثر اندازه فایل، اسناد و فایل‌های چندرسانه‌ای شما را به ۲ گیگابایت محدود می‌کند، اما اگر بخواهید فقط اسناد مهم خود را در ابر پشتیبان‌گیری کنید، این محدودیت زیاد هم مهم نیست.

برنامه SkyDrive

دشوار است که به شباهت غیرطبیعی SkyDrive با ویندوز ۸ اشاره نکنیم. با این وجود، پنل‌های آبی مستطیلی فایل‌های شما را سازماندهی و به سرعت قابل دسترسی در وب می‌کنند. در تلفن‌های همراه نیز طرح مشابهی به خوبی کار می‌کند. برنامه‌های قابل دانلود برای ویندوز، Mac OS X و سیستم‌عامل‌های تلفن همراه به طور خودکار پوشه SkyDrive شما را در همه دستگاه‌ها همگام‌سازی می‌کنند و بنابراین نیازی به پشتیبان‌گیری دستی نیست و برنامه سمت مشتری به راحتی و بدون نیاز به باز کردن مرورگر دسترسی به فایل‌ها را برای شما فراهم می‌کند. کاربران ویندوز موبایل و برنامه‌های آفیس در وب می‌توانند به خود افتخار کنند که SkyDrive را می‌شناسند چرا که از آن به طور مستقیم در سیستم‌عامل تلفن همراه به عنوان یک برنامه یکپارچه‌سازی، برنامه کنترل از راه دور کامپیوتر و برنامه آپلود فایل استفاده شده است.

اگر می‌خواهید از مزایای 

مایکروسافت در ذخیره‌سازی مبتنی بر ابر بهره ببرید، برنامه جانبی SkyDrive را برای اندروید و iOS بررسی و دانلود کنید.

MozyHome Free (مبتنی بر وب)

برنامه 

MozyHome Free یکی از پیچیده‌ترین ابزارهای پشتیبان‌گیری به نظر می‌رسد، اما در حقیقت با استفاده از ویزارد خود، یکی از ساده‌ترین برنامه‌ها است. پس از نصب، نرم‌افزار از طریق یک دستیار راه‌اندازی اجرا می‌شود، و به شما کمک می‌کند تا فایل‌هایی را که می‌خواهید از آن‌ها پشتیبان تهیه کنید، انتخاب و سایر فایل‌های غیرضروری را حذف کنید. یک حساب کاربری رایگان با ۲ گیگابایت حافظه، مناسب برای اسناد، فیلم‌ها و تصاویر کم حجم، بارگذاری می‌شود و نرم‌افزار به صورت خودکار زمانی که سیستم بیکار است یا در یک زمان از قبل برنامه‌ریزی شده، همگام‌سازی را انجام می‌دهد. حداکثر اندازه فایل که در اغلب نرم‌افزارهای مبتنی بر ابر وجود دارد، اینجا مطرح نیست چرا که برنامه هیچ محدودیتی به جز محدودیت کلی ذخیره‌سازی تا ۲ گیگابایت ندارد.

برنامه MozyHome Free

متاسفانه، MozyHome یک واسط کاربری کاربر پسند ندارد. واسط کاربری برنامه وب احساس راحتی بیشتری نسبت به برنامه دسکتاپ به کاربر می‌دهد، برنامه تلفن همراه تنها کمی بهتر است، البته برنامه سمت مشتری مانند سایر ابزارهای پشتیبان‌گیری معرفی شده در نوار وظیفه قرار می‌گیرد. ویژگی‌های دیگر، مانند تاریخچه ۳۰ روزه و قابلیت رمزگذاری، آن را در میان بهترین‌ها قرار می‌دهد. البته این نرم‌افزار دارای یکی از کمترین سرعت‌های پشتیبان‌گیری است. برنامه MozyHome Free یک گزینه جذاب برای کسانی است که به دنبال فضای ذخیره‌سازی در جایی دور از کامپیوترشان بدون نیاز به پرداخت پول هستند.

برنامه تلفن همراه برای اندروید و iOS فرصت‌های زیادی برای دسترسی و تغییر فایل‌ها دور از خانه را برای شما فراهم می‌کند.

برنامه SugarSync

SugarSync (مبتنی بر وب)

برنامه 

SugarSync از زمان انتشار نسخه ۲,۰ در ماه نوامبر، در جلوی صف برنامه‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر ابر قرار گرفته است. سرویس رایگان ذخیره‌سازی از راه دور و ویژگی‌هایی مشابه با بسیاری از رقبایش ارایه می‌دهد، در مقایسه با دراپ باکس با ۲ گیگابایت فضا، ۵ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی به کاربر می‌دهد و البته برخی تفاوت‌های قابل توجه دیگری هم دارد. به عنوان مثال، به جای همگام‌سازی خودکار یک پوشه خاص وصل شده به حساب کاربری شما مانند گوگل درایو، SugarSync به شما اجازه می‌دهد تا به جای یک پوشه پیش‌فرض، انتخاب کنید که کدام فایل یا پوشه را می‌خواهید همگام‌سازی کنید. به همین ترتیب، به جای نیاز به کشیدن یک فایل به پوشه مشخص شده، شما فقط باید آن فایل را برای همگام‌سازی علامت‌گذاری کنید. به علاوه، حداکثر اندازه فایل ۱۰۰ مگابایت فقط برای آپلود از طریق وب سایت وجود دارد و نسخه دسکتاپ و نسخه تلفن همراه چنین محدودیتی ندارند.

واسط کاربری وب چندان زیبا نیست، اما نسخه دسکتاپ برای تمام سیستم‌عامل‌های مهم و نسخه تلفن همراه واسط کاربری خوبی دارند. برگه‌ها در واسط کاربری نسخه تلفن همراه به راحتی حرکت می‌کنند و در دید هستند، مانند برنامه دسکتاپ که چهار پنل مجزا برای به اشتراک‌گذاری، جستجو، ذخیره‌سازی و بررسی فعالیت‌های مختلف دارد. پس از نصب، این سرویس یک آی در نوار وظیفه یا منوی اصلی کامپیوتر شما قرار می‌دهد و به شما این امکان را می‌دهد تا به همگام‌سازی در حال انجام و اسناد خود، بدون استفاده از واسط وب دسترسی داشته باشید. نسخه بعدی نرم‌افزار دربرگیرنده یک ابزار جستجو نیز خواهد بود. برنامه SugarSync، یکی از بهترین نرم‌افزارهای پشتیبان‌گیری برای کاربرانی است که کمتر با 

اگر می‌خواهید قادر به دسترسی، ویرایش و مشاهده فایل‌ها در حال حرکت باشید، به برنامه‌های تلفن همراه اندروید و iOS نگاه کنید.

پشتیبان‌گیری با استفاده از امکانات و برنامه‌های سرخود همراه با سیستم‌عامل

یک سیستم‌عامل محبوب، چه ویندوز و چه Mac OS X، همیشه دارای تعداد زیادی ویژگی است که اغلب توسط کاربر نادیده گرفته می‌شوند و سرویس‌های پشتیبان‌گیری نیز از این قاعده مستثنی نیستند. هر دو نسخه قدیمی و جدید از دو سیستم‌عامل دارای ویژگی‌های نرم‌افزاری سرخودی برای پشتیبان‌گیری از کل سیستم به صورت خودکار و با کمترین تنظیمات و با کمی تجربه قبلی هستند. با این حال، برخلاف پشتیبان‌گیری مبتنی بر وب، شما احتمالا به یک درایو خارجی برای ذخیره فایل‌های خود نیاز دارید، زیرا پشتیبان‌گیری از کل سیستم فضای زیادی می‌طلبد.

ماشین زمان در Mac OS X

ماشین زمان در Mac OS X

ماشین زمان اولین بار در سال ۲۰۰۷ همراه با نسخه Mac OS X Leopard با تشویق و تحسین شروع به کار کرد. به صورت پیش فرض، این ابزار بر روی تمام مک‌ها از قبل نصب شده است و با یک درایو خارجی فرمت شده توسط سیستم‌عامل Mac کار می‌کند تا به طور خودکار از تمام سیستم شما شامل فایل‌های سیستمی، حساب‌های کاربری، تنظیمات، برنامه‌ها، پیام‌ها، عکس‌ها، فیلم‌ها، اسناد و سایر فایل‌هایی که بر روی دسکتاپ یا لپ‌تاپ خود ذخیره کرده‌اید، پشتیبان تهیه کند.

این نرم‌افزار جامع در اصل دیسک سخت شما را کپی می‌کند، پشتیبان‌گیری‌های افزایشی تهیه می‌کند و کاربران را قادر می‌سازد تا کامپیوتر و داده‌های خود را به حالت یا زمان مشخصی بازگردانند. در حالی که این برنامه می‌تواند ساعت‌ها و یا هفته‌ها تا پر شدن درایو به صورت فشرده پشتیبان‌گیری انجام دهد، همچنین می‌توان به سادگی از فایل‌ها در یک زمان مشخص شده پشتیبان تهیه کرد. سادگی چیزی است که باعث می‌شود ماشین زمان عالی باشد، همه کاری که باید انجام دهید این است که ابزار را اجرا کنید، درایو را انتخاب کنید و صبر کنید.

پشتیبان‌گیری و بازیابی ویندوز

پشتیبان‌گیری و بازیابی ویندوز

تا به اینجا ما باید بدانیم که ویندوز برای کارهای پشتیبان‌گیری در مقایسه با ابزارهای پشتیبان‌گیری کاربرپسند بهترین نیست. با این حال، پشتیبان‌گیری و بازیابی ویندوز (Windows Backup and Restore) قطعا بهترین و در عین حال یکی از برنامه‌هایی است که به احتمال زیاد به دلیل عملکرد بهبودیافته، از آن استفاده می‌شود. این برنامه یک کپی از مهم‌ترین فایل‌های شما بر روی یک DVD یا دیسک خارجی ایجاد می‌کند، هر چند که می‌توانید پوشه‌های جداگانه‌ای را نیز انتخاب کنید یا به پیشنهادات ویندوز بسنده کنید و یا حتی گزینه پشتیبان‌گیری از فایل‌ها در شبکه را برگزینید.

مانند ماشین زمان، پشتیبان‌گیری و بازیابی ویندوز از پیش بر روی دستگاه‌هایی با سیستم‌عامل ویندوز بارگذاری شده است، با جدیدترین شکلش که برای اولین بار در ویندوز ۷ ارایه شد. پس از نصب، کاربران می‌توانند انتخاب کنند که برنامه به صورت روزانه، هفتگی، ماهانه یا در زمان مشخصی اجرا شود. پشتیبان‌گیری به صورت افزایشی و بی سر و صدا در پس زمینه و بدون ایجاد وقفه در کار کامپیوتر اجرا می‌شود. پس از آن، فایل‌های ذخیره شده را می‌توان در ویزارد بازگرداندن فایل‌ها مشاهده کرد. این برنامه به خوبی نرم‌افزار اپل نیست، اما یک روش عالی برای محافظت از فایل‌های شخصی و تصویر سیستم بر روی یک رسانه ذخیره‌سازی دیگر به انتخاب شما است.

پشتیبان‌گیری با استفاده از یک برنامه مستقل

برنامه‌های پشتیبان‌گیری مستقل فوق‌العاده هستند، به شرطی که بدانید چه کاری باید انجام دهید. آن‌ها سادگی و طراحی جذاب نرم‌افزارهای مبتنی بر وب و یا نرم‌افزارهای سرخود را ندارند، بلکه از تنظیمات متنوعی استفاده می‌کنند که به کاربران اجازه می‌دهد تا جنبه‌های مختلف فرآیند پشتیبان‌گیری را به دلخواه خود تغییر دهند. اگر یک دیسک سخت خارجی داشته باشید، این نرم‌افزارها روش‌های بهتری برای محافظت از فایل‌های شما پیشنهاد می‌کنند. آن‌ها اغلب آرشیوهای گسترده‌تری را در مقایسه با روش‌های آنلاین تولید می‌کنند و برای تهیه یک نسخه پشتیبان از تمام فایل‌های موجود در کامپیوتر به جای فقط اسناد و فایل‌های صوتی و تصویری مهم، بهتر هستند.

Cobian Backup (برای سیستم‌عامل ویندوز)

Cobian Backup (برای سیستم‌عامل ویندوز)

این نرم‌افزار کم‌حجم یکی از برنامه‌های پشتیبان‌گیری خوب از حدود بیش از یک دهه پیش است، زمانی که اولین نسخه از این نرم‌افزار وارد صحنه شد. پس از دانلود و نصب، این برنامه به صورت مخفی در پس‌زمینه اجرا می‌شود، از طریق واسط کاربری پشتیبان‌گیری کامل، افزایشی یا تفاضلی را می‌توان انتخاب کرد. ایجاد یک نسخه پشتیبان به همراه تنظیمات مورد نظر مانند یک کار دشوار است، اما اگر شما فقط به دنبال کپی کردن چند فایل بدون تنظیم زمان‌بندی و فشرده‌سازی پیشرفته هستید، با تنظیمات پیش‌فرض ابتدایی قادر به انجام کار خواهید بود. علاوه بر این، وظایف مختلف می‌تواند به طور همزمان و بدون کٌند کردن سیستم شما اجرا شوند.

این نرم‌افزار ممکن است هنگام پشتیبان‌گیری از فایل‌هایی با حجم بالای ۱ گیگابایت کمی کند شود، همانند بیشتر نرم‌افزارها، اما باز هم سریعتر از انتظار ما عمل خواهد کرد. واسط کاربری، با طراحی خاکستری و آی‌های رنگارنگ در منو و با وجود جدیدترین بروزرسانی‌های نرم‌افزار، مزیتی نسبت به برنامه‌های سرخود ویندوز ندارد. اگر شما گیج شدید، همیشه راه‌های مناسبی برای کمک گرفتن وجود دارد مانند انجمن‌های پشتیبانی، فهرست و آموزش‌های قابل دسترسی از طریق منوی اصلی راهنمای نرم‌افزار. این یکی از بهترین نرم‌افزارهای پشتیبان‌گیری با توجه به سفارشی‌سازی اختیاری در آن است، اما خالق این نرم‌افزار، Luis Cobian، قصد فروش نرم‌افزار و حرکت به سمت سایر پروژه‌ها و کنار گذاشتن این برنامه را دارد.

FBackup (برای سیستم‌عامل ویندوز)

FBackup (برای سیستم‌عامل ویندوز)

نرم‌افزار پشتیبان‌گیری اصلی شرکت نرم‌افزاری Softland چیزی بیشتر از رقبایش ارایه نمی‌دهد، اما آنچه را که ارایه کرده، بسیار خوب انجام می‌دهد. این ابزار رایگان هم برای کاربرد شخصی و هم برای کاربرد حرفه‌ای در دسترس است و به صورت گسترده از افزونه‌ها پشتیبانی می‌کند که به کاربران اجازه می‌دهد از داده hard-to-find پشتیبان تهیه کنند. همچنین دارای تنظیمات نرم‌افزاری برای برنامه‌هایی مانند اسکایپ و گوگل کروم است. ویزارد پشتیبان‌گیری و بازیابی فایل‌ها که شما را با استفاده از یک واسط کاربری دو قسمته به آسانی راهنمایی می‌کند، نشان می‌دهد که چگونه عمق پشتیبان‌گیری، سطح فشرده‌سازی و تکرار حجم درایو و سایر چیزها را انتخاب کنید. این نرم‌افزار همچنین دارای ویژگی‌هایی برای زمان‌بندی، رمزگذاری، حفاظت با قرار دادن رمز عبور و ایجاد فایل‌های فشرده استاندارد به صورت خودکار است، بنابراین شما می‌توانید تقریبا با هر ابزار فشرده‌سازی که دارید، به فایل‌های خود دسترسی پیدا کنید.

واسط کاربری گرافیکی با تمرکز بر مهمترین ویژگی‌های برنامه (تهیه نسخه پشتیبان، بازیابی، تست و غیره)، به خوبی ساخته شده است و دسترسی سریع به ابزارهای مفید برای کاربران را ارایه می‌دهد. علاوه بر این، فایل‌های پشتیبان می‌توانند در یک درایو محلی یا خارجی و همچنین در شبکه ذخیره شوند، اما گزینه‌هایی برای پشتیبان‌گیری افزایشی در نرم‌افزار قرار داده نشده است. صرف‌نظر از این، پشتیبانی از افزونه‌ها در FBackup و شبکه پشتیبانی فوق‌العاده شرکت Softland، این برنامه را به انتخاب خوبی برای پشتیبان‌گیری برای کاربران تازه کار و کاربران پیشرفته تبدیل کرده است.

EaseUS ToDo Backup Free (برای سیستم‌عامل ویندوز)

EaseUS ToDo Backup Free (برای سیستم‌عامل ویندوز)

ابزارهای پشتیبان‌گیری خوب را آسان‌تر از چیزی که فکر می‌کنید، می‌توان یافت، اما پیدا کردن یک چیز عالی سخت است. برنامه 

EaseUS ToDo Backup Free یکی از استثنائات است که سرشار از ویژگی‌هایی برای انجام پشتیبان‌گیری کامل یا افزایشی از کامپیوتر شما، شامل اطلاعات، تنظیمات و وضعیت فعلی بر روی یک درایو خارجی یا حتی یک CD-ROM قابل بوت مبتنی بر لینوکس است. سایر ویژگی‌ها، مانند ابزار پاک کردن داده و کپی پارتیشن، تنها به مجموعه ابزار مشخصه برنامه اضافه شده است. کتابچه راهنمای دیجیتالی همراه با آخرین نسخه نرم‌افزار برای کاربران کمتر آشنا با تکنولوژی که با کار کردن با فهرست دایرکتوری و توابع خودکار مشکل دارند، یک گزینه خوب است.

برنامه ToDo Backup Free نیز دارای ساده و سرراست‌ترین واسط‌های کاربری در بین برنامه‌های پشتیبان‌گیری مستقل است. طراحی آبی یک تضاد خوب با پنجره‌های معمولی و خاکستری موجود در تقریبا تمام نرم‌افزارهای پشتیبان است و پنل چهارتایی سمت چپ همه چیزها را به شما نشان می‌دهد، بدون اینکه از زیبایی‌شناسی نرم‌افزار کم شود. تنظیمات مدیریتی و فایل‌های لاگ، که به صورت مناسب در نوار برگه در بالای صفحه قرار دارند، راه ساده‌ای برای اجرای دوباره کارها و بررسی وضعیت فایل‌های پشتیبان قبلی در صورت بروز اشتباهات احتمالی را ارایه می‌دهند. نرم‌افزار ممکن است باعث تحمیل بار اضافه بر منابع سیستم باشد، اما طراحی بی‌نظیر و فرآیندهای پشتیبان‌گیری بدون دردسر آن، باعث شدند که این نرم‌افزار همچنان مقبول باشد.

SuperDuper (برای Mac OS X)

SuperDuper (برای Mac OS X)

برنامه 

SuperDuper به عنوان یک نرم‌افزار منحصر به فرد برای Mac OS X، نرم‌افزار قدرت‌های جدی‌ برای سیستم‌عامل اپل ارایه می‌دهد. کار این نرم‌افزار در پشتیبان‌گیری از تمام سیستم شما، از داده‌ها و پروفایل‌ها تا مجوزها و تنظیمات خصوصی، یک کار فوق العاده است. اما نسخه رایگان فاقد برخی از ویژگی‌های قوی و مناسب مانند قابلیت زمان‌بندی وظایف و اجرای پشتیبان‌گیری افزایشی است. با این حال، هم کاربران اینتل و هم کاربران PowerPC Mac مشکلی با انتخاب درایوهای هدف و مقصد قبل از شروع فرآیند کپی‌سازی ندارند. توجه داشته باشید که با توجه به مقدار داده موجود در دیسک سخت، ممکن است زمان زیادی صرف این کار شود، اما حداقل تمام چیزهایی که ممکن است بعدا به آن نیازمند شوید را پوشش می‌دهد.

با استفاده از یک ظاهر خاکستری ملایم، واسط کاربری SuperDuper چیزی برای نوشتن در موردش ندارد. با این حال، روش اساسی آن، حرکت و تنظیم بدون زحمت شامل دستورالعمل‌های روشن و ارایه اطلاعات پس از کلیک بر روی یک دکمه خاص یا شروع یک روند در حال انجام است. یک انجمن فعال نیز دارد، اما گزینه‌ها و راهنماهای کمک رسانی داخلی احتمالا برای اکثر کاربران کافی خواهند بود. برنامه SuperDuper بهترین برنامه نرم‌افزاری موجود برای Mac OS X نیست، اما یک متد خوشایند برای ایجاد یک نسخه پشتیبان قابل بوت در کنار نسخه‌های تهیه شده با استفاده از ماشین زمان یا یک روش پشتیبان‌گیری مشابه است.

CrashPlan (برای سیستم‌عامل ویندوز و Mac OS X)

قطعات سخت‌افزاری شناخته نشده در Device Manager

ویندوز قادر به شناسایی بیشتر قطعات سخت‌افزاری و دانلود درایور برای آن‌ها به صورت خودکار است. هنگامی که این فرآیند موفقیت‌آمیز نباشد، یا شما قابلیت دانلود خودکار درایور را غیرفعال کرده باشید، خودتان باید قطعه سخت‌افزاری را شناسایی و درایور مناسب را برای آن پیدا و نصب کنید.

Device Manager

قطعه سخت‌افزاری شناخته نشده را مشخص کنید

اطلاعات مربوط به قطعات سخت‌افزاری شناخته نشده را در Device Manager می‌توانید مشاهده کنید. برای باز کردن این بخش در ویندوز ۱۰، ۸,۱ یا ۸، در گوشه پایین سمت چپ صفحه کلیک راست کنید یا کلید لوگوی ویندوز را همراه با کلید X فشار دهید و سپس Device Manager را انتخاب کنید. در ویندوز ۷، کلید لوگوی ویندوز را همراه با کلید R فشار دهید، در پنجره باز شده devmgmt.msc را بنویسید و سپس کلید اینتر را فشار دهید. برگه Device Manager از کنترل پنل و یا با جستجو در منوی شروع یا صفحه شروع نیز قابل دسترسی است.

قطعات شناخته نشده و سایر قطعاتی که کار نمی‌کنند، در قسمت Other Devices (سایر قطعات) قرار می‌گیرند. در کنار آی هر قطعه دارای مشکل، یک علامت تعجب زرد وجود دارد.

چنین قطعاتی اغلب نام دستگاه شناخته نشده» (Unknown device) به آن‌ها داده می‌شود، اما گاهی اوقات نام آن‌ها شامل توصیف‌های بیشتری نیز است. برای هدف ما، تفاوت مهم نیست. هر چند که ممکن است ما قادر به دیدن نام قطعه باشیم، ویندوز آن قطعه را نمی‌شناسد و ما هم درایور مورد نیاز برای آن قطعه را نمی‌شناسیم.

نصب درایور از طریق device manager

شناسه سخت‌افزاری قطعه شناخته نشده را پیدا کنید

 علامت تعجب در دیوایس منیجر

قطعه را شناسایی کنید. بر روی قطعه شناخته نشده راست کلیک کنید و گزینه Properties را انتخاب کنید تا اطلاعات بیشتری را مشاهده کنید.

شناسایی درایورهای نصب نشده

ویندوز به شما اطلاع خواهد داد که برای این قطعه درایور مناسبی ندارد، برای این خطا، کد خطا ۲۸ نشان داده می‌شود.

نصب درایور از طریق device manager

بر روی تب Details کلیک کنید، روی جعبه Property کلیک کنید و Hardware Ids را در لیست انتخاب کنید. ویندوز اطلاعات زیاد دیگری در مورد این قطعه را در اینجا به شما نشان می‌دهد، از جمله شماره شناسایی که به شناسایی قطعه کمک می‌کند.

معمولا لیستی از رشته‌های طولانی را مشاهده خواهید کرد. آن‌ها در واقع شماره شناسایی منحصر به فرد متناظر با قطعه سخت‌افزاری هستند.

با استفاده از موتور جستجوی مورد علاقه خود، شماره شناسایی سخت‌افزار را در وب جستجو کنید. شما باید نام قطعه سخت‌افزاری شناخته نشده را پیدا کنید و با استفاده از این اطلاعات، درایور مورد نظر را به دست آورید.

در اینجا می‌بینید که قطعه مورد نظر Nexus ۴ یا Nexus ۷ (۲۰۱۳) با قابلیت USB Debugging است، بنابراین ما نیاز به نصب درایور ADB داریم. سپس، ویندوز واسط ADB را تشخیص می‌دهد و پس از نصب درست، قطعه توسط ویندوز شناخته خواهد شد.

نصب درایور

بعد از پیدا کردن درایور برای قطعه سخت‌افزاری، آن را نصب کنید. درایور را با استفاده از فایل نصب‌ استاندارد آن نصب نمایید.

رفع مشکل باز نشدن device manager

اگر مجبور به نصب دستی درایور هستید، شاید درایور در حال حاضر بر روی سیستم شما نصب باشد، می‌توانید از دکمه Update Driver در پنجره Properties استفاده کنید. اگر درایور پیش از این روی سیستم شما نصب شده است، بر روی لینک Borrows my computer for driver software کلیک کرده و یک درایور نصب شده را انتخاب کنید.

قطعات را به صورت خودکار شناسایی و درایورها را نصب کنید

ویندوز تلاش می‌کند تا به طور خودکار درایورها را نصب کند، درایورهای مناسب را جستجو و آن‌ها را از به‌روزرسانی‌های ویندوز دانلود می‌کند. ویندوز سخت‌افزار را شناسایی و درایورها را نصب می‌کند، بنابراین لازم نیست شما این کار را انجام دهید. اگر این ویژگی را غیرفعال کرده باشید، ممکن است با قطعات شناخته نشده بیشتری مواجه شوید.

برای بررسی اینکه آیا این ویژگی فعال است یا غیرفعال، کنترل پنل را باز کنید و روی View devices and printers در قسمت Hardware and Sound کلیک کنید. روی دستگاهی که نشان دهنده کامپیوتر شما است، راست کلیک کرده و گزینه Device installation settings را انتخاب کنید.

اطمینان حاصل کنید که (Yes, do this automatically (recommended یا حداقل Always install the best driver software from Windows Update انتخاب شده است. این موارد تنظیمات پیش‌فرض هستند، و اجازه می‌دهند ویندوز درایورها را دانلود و به صورت خودکار سخت‌افزارهای جدید را پیکربندی کند.

کارت گرافیک در device manager

پس از فعال کردن این تنظیم، بر روی دکمه Update Driver در پنجره properties در Device Manager کلیک کنید. شما می‌توانید درایورها را از به‌روزرسانی ویندوز جستجو کنید، این کار به صورت خودکار پس از اتصال قطعه سخت‌افزاری جدید به کامپیوتر انجام می‌شود، اما اگر این ویژگی را دوباره فعال کرده باشید، ممکن است بخواهید آن را امتحان کنید.

به‌روزرسانی ویندوز هر درایوری برای هر دستگاهی که تا کنون ایجاد شده است را ندارد. گاهی اوقات شما باید درایور را با خود داشته باشید.

پس از نصب مجدد ویندوز بر روی یک کامپیوتر، معمولا با مشکل قطعات سخت‌افزاری شناخته نشده مواجه خواهید شد. اگر ویندوز نتواند همه درایورهای سخت‌افزاری کامپیوتر شما را پیدا کند، باید درایورها را پیدا و سپس خودتان آن‌ها را نصب کنید. این مشکلات بعدا ایجاد نخواهند شد، مگر اینکه اجزای کامپیوتر خود را ارتقا دهید یا دستگاه‌های دیگری را به آن متصل کنید.

 

منبع: چطورپدیا


مشکلات رایج ویندوز ۷ و نحوه رفع آن‌ها

ویندوز ۷ به‌آرامی خاموش می‌شود

انتظار می‌رود که خاموش کردن ویندوز یک فرآیند سریع باشد، اما گاهی کاربران متوجه می‌شوند که فرآیند خاموش کردن» چند دقیقه طول می‌کشد. این مشکل اغلب توسط فایل page ایجاد می‌شود، یک فایل بر روی دیسک سخت که داده‌های سرریز شده از حافظه اصلی RAM را ذخیره می‌کند و اگر تنظیم کرده باشید که این فایل در زمان خاموش شدن کامپیوتر پاک شود، می‌تواند روند خاموش شدن را کند نماید.

برای حل این مشکل، ابتدا regedit.exe را جستجو کنید، تا ویرایشگر رجیستری را باز کنید.

پس از باز کردن، به دایرکتوری زیر بروید.

HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\Session Manage\Memory Management

به دنبال گزینه ClearPageFileAtShutdown بگردید و ببینید آیا مقدار آن به ۱، به معنی فعال بودن، تنظیم شده است. اگر این‌طور باشد، مقدار آن را به ۰ تغییر دهید.

با این وجود، مراقب باشید زیرا فایل page می‌تواند یک حفره امنیتی بالقوه باشد. اگر کسی دیسک سخت شما را سرقت کند، می‌تواند به فایل page نگاه کند و آنچه روی آن کار کرده‌اید را ببیند. البته برای اکثر مردم جای نگرانی نیست، اما اگر شما اطلاعات حساسی را در اختیار داشته باشید، ممکن است برایتان مشکل‌ساز شود.

برای تغییر مقدار یک به صفربا کلیک راست کردن و انتخاب گزینه modify

در این قسمت مقدار از یک به صفرتغییرمیدهیم و بر روی گزینه ی ok کلیک میکنیم

ویندوز ۷ هنگام خاموش شدن، متوقف می‌شود

اگر سیستم شما همچنان به‌کندی خاموش می‌شود، یا کاملاً متوقف می‌شود، ممکن است یک فرآیند سیستمی مشکل شما باشد. ویندوز در مورد فرآیند خاموش شدن اطلاعاتی به شما نمی‌دهد، بنابراین پیگیری مشکلات ممکن است دشوار باشد. خوشبختانه، یک راه برای اینکه ویندوز به شما اطلاعات بیشتری بدهد، وجود دارد.

ابتدا regedit.exe را جستجو کنید، تا ویرایشگر رجیستری را باز کنید. پس از باز کردن، به دایرکتوری زیر بروید.

HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\System

در قسمت سمت راست، به دنبال VerboseStatus بگردید و مقدار آن را به ۱ تغییر دهید. اگر چنین چیزی مشاهده نکردید، روی بخش خالی پنجره کلیک راست کرده، New را انتخاب

کنید، سپس DWORD (۳۲-bit) را برگزینید. نام این گزینه جدید را VerboseStatus بگذارید و مقدار آن را ۱ قرار دهید.

اما این کار به‌تنهایی مشکل را حل نمی‌کند، فقط باعث می‌شود ویندوز به شما بگوید که کدام سرویس‌ها را خاموش کرده، به این معنی که اکنون می‌توانید ببینید که چه چیزی باعث ایجاد مشکل شده است. با استفاده از این اطلاعات، شما می‌توانید مجرمان را پیدا و غیرفعال کنید.

ویندوز ۷ خودبه‌خود از حالت sleep خارج می‌شود

هنگامی‌که شما ویندوز را در حالت sleep قرار می‌دهید، انتظار دارید که در این حالت باقی بماند، اما دستگاه‌های مختلف می‌توانند موجب بیدار شدن ویندوز شوند. برای دیدن اینکه چه چیزی ممکن است ویندوز ۷ را از حالت خواب خارج کرده باشد، cmd را جستجو کنید و در خط فرمان دستور زیر را تایپ کنید.

Powercfg -lastwake

این دستور آخرین دستگاه سخت‌افزاری را نشان می‌دهد که باعث بیدار شدن کامپیوتر شما شده است. با این حال، تجربه ما می‌گوید که این دستور صد در صد قابل اعتماد نیست. اگر چیزی نشان نداد، دستور زیر را امتحان کنید.

powercfg -devicequery wake_armed

این دستور هر دستگاهی که دارای مجوز بیدار کردن کامپیوتر شما است، را به شما نشان می‌دهد. برگه Device Manager را باز کرده و دستگاه‌هایی که دستور بالا گزارش کرده را پیدا کنید. پس از پیدا کردن، برای باز کردن پنجره Properties دو بار بر روی آن‌ها کلیک کنید، سپس به برگه Power Management بروید. در اینجا، تیک گزینه Allow this device to wake the computer را بردارید.

اگر هنوز هم مشکل دارید، مشکل ممکن است مربوط به نرم‌افزار باشد و نه سخت‌افزار. عبرت Power Options را جستجو کرده و در آن پنجره Power Plan را باز کنید. اکنون بر روی دکمه Change advanced power settings کلیک کنید.

به‌طرف پایین حرکت کنید تا زمانی که تنظیمات مربوط به sleep را پیدا کنید. تنظیمات مربوط را باز نموده، سپس Allow Wake Timers را باز کنید، و آن را غیرفعال نمایید. دیگر نرم‌افزار نمی‌تواند کامپیوتر شما را از حالت sleep خارج کند.

قطع صدا یا صدایی که مدام قطع و وصل می‌شود

عبارت Sound را جستجو کنید و منوی مربوط به آن را باز کنید. در برگه playback، گزینه‌های مختلفی را مشاهده خواهید کرد. گاهی اوقات این گزینه‌ها به‌طور تصادفی توسط کاربر یا نرم‌افزار تغییر می‌کنند.

اگر از بلندگوهای خارجی استفاده می‌کنید، بلندگوها به‌عنوان دستگاه پیش‌فرض انتخاب شده‌اند. اما اگر به یک صفحه‌نمایش بلندگودار از طریق HDMI وصل شده‌اید، نیاز است که خروجی مناسب HDMI به‌عنوان پیش‌فرض انتخاب شود. شما می‌توانید خروجی پیش‌فرض را با کلیک راست بر روی یک دستگاه تغییر دهید و سپس گزینه Set as default device را انتخاب کنید.

اگر مشکل باقی بماند، ممکن است درایور صوتی سیستم شما مشکل داشته باشید. زیر برچسب هر دستگاه در منوی صدا، می‌توانید نام دستگاهی که آن را فعال می‌کند، ببینید. به گوگل بروید، نام دستگاه را وارد کنید و یک درایور جدید برای دانلود پیدا کنید.

صفحه‌نمایش آبی مرگ (خطای IRQL_NOT_LESS_OR_EQUAL)

برخی مشکلات کلاسیک منجر به نمایش صفحه آبی مرگ (BSoD: Blue Screen of Death) به‌دفعات تکرار می‌شوند. با این حال، فهم خود پیام نسبتاً سخت است. معنی آن این است که در مورد یکی از درایورها خطایی رخ داده است و باعث می‌شود که ویندوز بلافاصله متوقف شود.

هر بار که BSoD رخ می‌دهد، یک فایل موقتی در پوشه C:/Windows/Minidump تولید می‌شود. خواندن این فایل برای بسیاری از کاربران سخت است، اما ممکن است بتوانید نام‌های آشنایی مانند Nvidia را در آن ببینید، که راهنمای شما در جهت پیدا کردن مشکل خواهند بود. شما همچنین می‌توانید فایل موقتی را به یک دوست یا هر منبع دیگری برای کمک ارسال کنید.

پس از اینکه مشکل را شناسایی کردید، می‌توانید درایور قبلی را مجدداً نصب کرده یا یک درایور جدید نصب کنید. اگر مشکل باقی بماند، ممکن است خود سخت‌افزار معیوب باشد و نیاز به جایگزینی داشته باشد.

نمی‌توانم به HomeGroup بپیوندم

یک ویژگی شبکه که در ویندوز ۷ وجود دارد، HomeGroup است و به اشتراک‌گذاری اطلاعات با دیگر کامپیوترهای شخصی در شبکه خانگی را آسان می‌سازد. بسیاری از کاربران با این ویژگی مشکل دارند.

ابتدا مطمئن شوید که نوع شبکه خود را Home تنظیم کرده‌اید، زیرا این تنها نوعی است که اجازه استفاده از HomeGroup را می‌دهد. عبارت Network and Sharing Center را جستجو کرده و شبکه را در View your active networks بررسی کنید. شبکه مورد نظر باید به‌عنوان یک شبکه خانگی در لیست وجود داشته باشد، اما اگر این‌طور نباشد، روی نوع شبکه کلیک کنید. یک پنجره حاوی ۳ گزینه ظاهر می‌شود. شبکه خانگی یا  HomeGroup را انتخاب کنید.

اگر همچنان نمی‌توانید عضو شوید، ممکن است به این دلیل باشد که کامپیوتر سازنده HomeGroup روشن نیست. متأسفانه، این برای کار کردن HomeGroup، روشن بودن این کامپیوتر ضروری است. شما باید آن کامپیوتر را روشن کنید و وارد ویندوز شوید، حتی اگر فقط بخواهید از سایر کامپیوترهای گروه استفاده کنید.

احتمال دیگر این است که قابلیت کشف شبکه فعال نیست. در قسمت سمت چپ لینک Change advanced sharing settings را در Network and Sharing Center بیابید. سپس Network Discovery را پیدا کنید، که معمولاً اولین گزینه موجود در لیست است. اطمینان حاصل کنید که این قابلیت فعال است و سپس تغییرات خود را ذخیره کنید.

در نهایت، ممکن است لازم باشد برخی از خدمات شبکه را به‌صورت دستی فعال کنید. عبارت Administrative Tools را جستجو و سپس باز کنید. سپس Services را برگزینید. اکنون لیستی طولانی از خدمات با آی چرخ‌دنده در کنار نام آن‌ها را مشاهده خواهید کرد. سرویس Peer Networking Grouping and HomeGroup Provider را پیدا کنید، کلیک راست کرده و سپس گزینه شروع را برگزینید.

خطای ثبت‌نام پس از ارتقا سخت‌افزاری

اگر از نسخه واقعی و غیر کرک شده ویندوز استفاده می‌کنید، این بخش را مطالعه کنید.

ویندوز ۷ از یک روش فعال‌سازی آنلاین استفاده می‌کند تا اطلاعات کلید ویندوز شما را در کنار پیکربندی کامپیوترتان در سرورهای مایکروسافت قرار دهد. سپس از آن اطلاعات به‌طور خودکار برای رد کردن هر کامپیوتر دیگری که تلاش کند آن کلید را به کار ببرد، استفاده خواهد کرد.

متأسفانه، بعد از ارتقا سخت‌افزاری، اگر مجبور به نصب مجدد ویندوز شوید، سیستم شما به دردسر خواهد افتاد. پیکربندی سیستم شما دیگر با آنچه مایکروسافت در اطلاعات ذخیره شده‌اش دارد مطابقت ندارد، بنابراین شما خطاهایی را دریافت خواهید کرد که می‌گویند نسخه ویندوز شما واقعی نیست.

عبارت Windows Activation را جستجو و سپس باز کنید. فعال کردن آنلاین را انتخاب کرده و کلید خود را وارد کنید. به‌احتمال زیاد، این کار موفقیت‌آمیز نخواهد بود، بنابراین به شما امکان فعال کردن از طریق تلفن داده می‌شود. یک شماره برای تماس و یک فیلد برای وارد کردن شماره‌هایی که داده شده از طریق خط تلفن خودکار به شما داده خواهد شد.

اگر این کار موفقیت‌آمیز نبود و به شما گفته شد که ویندوز شما نمی‌تواند فعال شود، تسلیم نشوید. پشت خط بمانید، تا به یک فرد واقعی وصل شوید که به‌احتمال زیاد از شما می‌پرسد که آیا از این سیستم‌عامل روی فقط یک سیستم استفاده می‌کنید. اگر بگویید بله، آن‌ها ویندوز شما را فعال خواهند کرد. اگر تماس قطع شد، دوباره تماس بگیرید، اما به دستورات خودکار پاسخ ندهید تا در نهایت به یک فرد واقعی وصل شود.

راست کلیک کردن باعث متوقف شدن Explorer.exe می‌شود

یکی از عجیب‌ترین مشکلات گزارش شده توسط کاربران ویندوز ۷ متوقف شدن Explorer.exe با راست کلیک کردن برای منوی زمینه است.

این مشکل به‌طور معمول توسط یک گزینه خراب در منوی زمینه ایجاد می‌شود. ویندوز به شما اجازه نمی‌دهد که محتویات منوی زمینه را به‌طور مستقیم ویرایش کنید، اما یک ابزار رایگان به نام ShellExView وجود دارد که این قابلیت را دارد. آن را دانلود و نصب کنید.

برنامه را باز کنید. شما یک لیست از گزینه‌ها را مشاهده خواهید کرد، اما فقط باید به گزینه‌های مربوط به منوی زمینه توجه داشته باشید، بنابراین گزینه‌ها را بر اساس نوع مرتب کنید. یک لیست طولانی از آیتم‌های منوی زمینه ظاهر می‌شود. هر کدام را که به طور مستقیم به ویندوز ارتباط ندارند، غیرفعال کنید. می‌توانید از طریق خواندن توضیحات هر آیتم بفهمید که آیا به ویندوز ارتباط دارد یا خیر.

حالا ShellExView را ببندید و کامپیوتر خود را مجدداً راه‌اندازی کنید. گزینه‌های غیرفعال شده در منوی زمینه دیگر ظاهر نمی‌شوند و مشکل دیگر نباید رخ دهد.

 

منبع: چطورپدیا


تنظیم پروفایل اینستاگرام از طریق سایت اینستاگرام

شما برای رفتن به پروفایل خود ابتدا باید به آدرس 

instagram.com مراجعه کنید. سپس، با استفاده از نام کاربری و رمز عبور وارد حساب خود شوید. همچنین می‌توانید با مراجعه به آدرس instagram.com/username، پروفایل خود را مشاهده کنید.

تنظیم پروفایل اینستاگرام از طریق سایت اینستاگرام

تنظیم پروفایل اینستاگرام از طریق سایت

چگونه می‌توانم در وب‌سایت اینستاگرام فیلم و عکس‌های به اشتراک گذاشته شده را مشاهده کنم؟

شما می‌توانید در وب‌سایت اینستاگرام، عکس و فیلم‌های افرادی که فالو کرده‌اید را مشاهده کنید. برای انجام این کار مرورگر خود را بازکنید و آدرس instagram.com را وارد کنید. سپس، با استفاده از اطلاعات خود در حساب خود log in کنید و یا در instagram موجود در مرورگر گوشی خود کلیک کند، سپس روی آیکن خانه که در گوشه پایین و سمت چپ قرار دارد، ضربه بزنید.

همچنین می‌توانید با دو بار کلیک کردن روی هر پست، آن را لایک کنید و با مراجعه به آدرس instagram.com/username، به طور مستقیم از پروفایل شخص مورد نظر، دیدن نمایید.

پروفایل اینستاگرام از طریق سایت اینستاگرام

چگونه می‌توانم در سایت اینستاگرام، پروفایل خودم را ویرایش کنم؟

ابتدا روی آیکن پروفایل ضربه بزنید یا کلیک کنید. سپس، گزینه Edit Profile را برای ویرایش بیو، وب‌سایت، نام و نام کاربری انتخاب کنید. برای تکمیل ویرایش، صفحه را به سمت پایین اسکرول کنید و روی گزینه Submit کلیک کنید یا ضربه بزنید.

اطلاعات دیگر شما مانند آدرس ایمیل، جنسیت و شماره تلفن برای هیچ‌کس قابل مشاهده نیست.

چگونه می‌توانم در وب‌سایت اینستاگرام جستجویی انجام دهم؟

۱- مرورگر خود را باز کنید و به آدرس instagram.com بروید.

۲- روی گزینه search که در قسمت بالای صفحه قرار دارد، کلیک کنید و نام کاربری، هشتگ، یا مکان مورد نظر را برای جستجو وارد کنید.

استفاده از مرورگر گوشی برای جستجو

۱- مرورگر خود را باز کنید و به آدرس instagram.com بروید.

۲- روی گزینه search که در پایین صفحه نمایش قرار دارد، ضربه بزنید و نام کاربری، هشتگ، یا مکان مورد نظر را برای جستجو وارد کنید.

چگونه می‌توانم در سایت اینستاگرام به پروفایل خود عکس اضافه کنم یا آن را عوض کنم؟

هنگامی که در سایت اینستاگرام هستید، می‌توانید از آنجا نیز عکس پروفایلی تعیین کنید یا در صورت تمایل عکس موجود را حذف یا عوض کنید. برای اضافه کردن، حذف یا تغییر عکس:

۱- روی آیکن پروفایل ضربه بزنید یا کلیک کنید.

۲- روی عکس پروفایل یا شکل دایره‌ی خالی موجود در کنار نام کاربری ضربه بزنید یا کلیک کنید.

۳- عکس جدیدی که می‌خواهید آپلود کنید را انتخاب کنید یا عکس پروفایل خود را حذف کنید.

چگونه می‌توانم فعالیت‌های خودم را در سایت اینستاگرام مشاهده کنم؟

برای مشاهده‌ی نوتیفیکیشن یا اعلانات خود آیکن لایک که در بالای صفحه قرار دارد، ضربه بزنید یا کلیک کنید.

چگونه می‌توانم هنگام استفاده از اینستاگرام در وب موارد نامناسب را ریپورت یا گزارش کنم؟

اگر شما هنگام استفاده از سایت اینستاگرام با یک مورد خلاف قوانین عمومی، برخورد کردید می‌توانید حساب شخصی که آن پست را به اشتراک گذاشته است ریپورت کنید.

  • برای ریپورت کردن حساب یک شخص، به پروفایل او بروید و بر روی آیکن بیشتر که در کنار نام کاربری او قرار دارد، کلیک کنید. گزینه Report user را انتخاب کنید. سپس روی نوع حسابی که قصد ریپورت آن را دارید، کلیک کنید و مطابق با دستوراتی که در صفحه نمایش وجود دارید، پیش بروید.

  • برای ریپورت کردن یک پست، روی آیکن بیشتر که در زیر پست قرار دارد، کلیک کنید. سپس، گزینه Report inappropriate را انتخاب کنید و مطابق با دستوراتی که در صفحه نمایش وجود دارید، پیش بروید.

توجه داشته باشید که شما با استفاده از برنامه اینستاگرام می‌توانید هر نوع سوء استفاده‌ای را نیز ریپورت کنید.

 

منبع: چطورپدیا


راهنمای ارسال پست و اضافه کردن موقعیت مکانی در اینستاگرام

برای بارگذاری یک عکس یا عکس گرفتن، در ابتدا در پایین صفحه آی  + را انتخاب کنید:

  • برای بارگذاری عکس، در آیفون از درون گوشی‌تان Liberary را انتخاب کرده یا در اندروید Gallery را انتخاب کرده و عکسی که می‌خواهید به اشتراک بگذارید انتخاب کنید.

  • برای گرفتن عکسی جدید، Photo را در پایین صفحه بزنید، سپس آی ضبط را بزنید، می‌توانید از آی چرخش برای عوض کردن دوربین جلو و عقب گوشی خود استفاده نمایید. همچنین با انتخاب آی فلش می‌توانید فلش دوربین خود را تنظیم کنید.

زمانی که عکسی گرفتید یا بارگذاری کردید، می‌توانید ویرایش‌هایی نظیر قرار دادن جلوه (افکت)، عنوان و … روی آن انجام دهید و آن را ارسال کنید. همچنین می‌توانید فیلم نیز ارسال کنید.

چطور پستی با چندین تصویر یا فیلم ارسال کنم؟

شما می‌توانید در یک پست حداکثر تا ۱۰ تصویر یا فیلم قرار دهید و آن را به عنوان یک پست ارسال کنید.

۱- آی + را بزنید، سپس Liberary در آیفون یا Gallery در اندروید را در پایین صفحه انتخاب کنید.

۲- آی انتخاب چند تصویر را برگزینید.

۳- تا ۱۰ تصویر و فیلم از گوشی خودتان انتخاب کنید. برای ویرایش هر تصویر یا فیلم آن را انتخاب کرده و صفحه را لمس کرده تا آن را مطابق قاب ویرایش کنید. این را نیز در ذهن داشته باشید که الگویی (مربعی، مستطیل ایستاده، مستطیل خوابیده) که برای آن‌ها انتخاب می‌کنید بر روی تمامی آن‌ها اعمال می‌شود. نمی‌توانید برای هر تصویر یا فیلم الگویی متفاوت ایجاد کنید. زمانی که به انتخاب عکس یا فیلم پایان رسید، در بالا سمت راست Next را بزنید.

۴- در پایین صفحه فیلتر مورد نظر را انتخاب کنید تا روی همه‌ی تصاویر و فیلم‌ها اعمال شود یا اینکه آن‌ها را به صورت تکی انتخاب کرده و برای هرکدام یک فیلتر مجزا انتخاب کنید.

۵- برای تغییر ترتیب فیلم‌ها و تصاویر، ابتدا آن‌ها را گرفته سپس آن فایل را به نقطه‌ای که می‌خواهید ببرید و رها کنید. برای پاک کردن یک تصویر یا فیلم آن را گرفته و در بالای صفحه به داخل آی سطل زباله بیندازید. زمانی که کارتان به پایان رسید، در بالای صفحه سمت راست Next را انتخاب کنید.

۶- می‌توانید یک عنوان و موقعیت مکانی برای پست خود انتخاب کنید و کسی را در هر تصویری تگ کنید. Tag People را انتخاب کرده و عکسی را که می‌خواهید پیدا کرده و شخص مورد نظر را به آن تگ کنید.

۷- گزینه Share را بزنید.

در Feed، اولین تصویر یا فیلمی که در پست‌تان هست را با تعدادی نقطه به صورت افقی در زیر آن می‌بینید. افراد می‌توانند در این قسمت جستجو کرده و دیگر تصاویر و فیلم‌ها را مشاهده کنند. در پروفایل‌تان، اولین تصویر یا فیلم را مشاهده می‌کنید که در بالا سمت راست آن آی انتخاب چند تصویر وجود دارد. از داخل پروفایل‌تان می‌توانید پست را انتخاب کرده و سپس آن را مرور کرده و تصاویر و فیلم‌های به اشتراک گذاشته شده را مشاهده کنید.

افراد می‌توانند در پست شما نظر بگذارند و آن را لایک کنند، درست مثل یک پست معمولی. نظرات و لایک ها برای کل پست قرار می‌گیرند و نه برای هر تصویر یا فیلم.

بعد از اینکه پستی با چندین تصویر و فیلم ارسال کردید می‌توانید، عنوان و موقعیت مکانی و حساب کاربری که در پست‌تان تگ کردید را ویرایش کنید، اما قادر به تنظیم مجدد ترتیب آن‌ها، ویرایش یا حذف بخشی از آن‌ها نخواهید بود. در این صورت می‌بایست کل پست را حذف نمایید.

این را در ذهن داشته باشید که پست‌های حاوی چندین فیلم و تصویر زمان بیشتری برای بارگذاری نیاز دارند، اگر پست شما حاوی چندین فیلم است مطمئن شوید که به یک شبکه‌ی اینترنت قابل اتکا متصل هستید.

چگونه قبل از به اشتراک‌گذاری، یک عنوان به تصاویر و فیلم‌ها اضافه کنم؟

۱- تصویر یا فیلمی تهیه کنید یا آن را از درون گوشی خود انتخاب کنید، همچنین می‌توانید به آن‌ها جلوه‌ی مورد نظر خود را اضافه کنید.

۲- به قسمت Write a caption بروید و آن را انتخاب کنید.

۳- عنوان مورد نظر خود را وارد کنید و OK در آیفون یا Shre در اندروید را بسته به مدل گوشی خود بزنید.

۴- گزینه Share را انتخاب کنید.

در این قسمت بیاموزید که چگونه برای پست ارسال شده عنوان قرار دهید یا آن را ویرایش کنید.

چطور برای یک پست ارسال شده، عنوان قرار دهم یا آن را ویرایش یا حذف کنم؟

می‌توانید عنوان را به عکس یا فیلمی که قبلاً به اشتراک گذاشتید اضافه کنید، همچنین می‌توانید عنوانی را که قبلاً وارد کرده‌اید ویرایش یا حذف کنید.

  • آی بیشتر را انتخاب کنید.

  • گزینه Edit را بزنید.

  • تغییرات مورد نظر را انجام داده و با توجه به مدل گوشی خود Done (آیفون) یا آی تیک (اندروید) را بزنید.

 

وقتی که در زیر یک پست آی کامنت را می‌زنید، کلمه‌ی Edited ممکن است بالای عنوانی که ویرایش شده قرار بگیرد.

چگونه قسمتی از عکسم را برش دهم؟

پس از انتخاب و آپلود عکس، می‌توانید این کار را انجام دهید.

۱- به بخش Edit و سپس Adjust بروید.

۲- صفحه را لمس کرده و بزرگنمایی کنید، سپس آن را به گونه‌ای که اندازه قاب باشد ویرایش کنید، از شبکه‌ای که در اختیارتان قرار گرفته در انجام این کار کمک بگیرید.

  • برای لغو تغییرات ایجاد شده Cancel و برای ذخیره تغییرات Done را انتخاب کنید.

 

همچنین می‌توانید به تصاویر خود جلوه اضافه کنید.

چگونه یک عکس را صاف کنم؟

زمانی که از دوربین درون برنامه استفاده می‌کنید و عکسی می‌گیرید یا عکسی از گوشی خود به برنامه بارگذاری می‌کنید، می‌توانید از طریق ابزار Adjust عکس خود را صاف کنید.

۱- با گوشی خود عکسی بگیرید یا بارگذاری کنید سپس در پایین صفحه Edit را انتخاب کنید.

۲- گزینه Adjust را انتخاب کرده و سپس آن را به چپ و راست بکشید تا عکس را صاف کنید، از شبکه‌ای که در اختیار شماست استفاده کنید تا قاب تصویر را تنظیم کنید.

۳- برای لغو تغییرات ایجاد شده Cancel و برای ذخیره تغییرات Done را انتخاب کنید.

چگونه عکسی را در اینستاگرام بچرخانم؟

شما می‌توانید عکس‌هایتان را بچرخانید، برای انجام این کار گام‌های زیر را دنبال کنید:

  • در پایین صفحه Edit و سپس Adjust را بزنید.
  • آی چرخش را برای چرخاندن عکستان بزنید.

  • برای لغو تغییرات ایجاد شده Cancel و برای ذخیره تغییرات Done را انتخاب کنید.

چطور عکس‌های اینستاگرام را در گوشی خود ذخیره کنم؟

شما می‌توانید عکس‌هایی را که در اینستاگرام ویرایش کردید و به آن‌ها جلوه دادید را در گوشی خود ذخیره کنید.

نحوه ذخیره کردن عکس مورد نظر در گوشی:

۱- به پروفایل خود رفته و آی بیشتر را بزنید.

۲- به مسیر  Settings > Original Photos در آیفون و Original Posts در اندروید بروید.

۳- گزینه Next را زده تا بسته به نوع گوشی خود، Save Original Photos در آیفون و Save Original Posts در اندروید، روشن شود.

وقتی که این گزینه را روشن کردید هر پستی که در اینستاگرام ارسال می‌کنید در گوشی شما نیز ذخیره می‌شود.

نکته: افرادی که از گوشی‌های اندروید استفاده می‌کنند ممکن است تأخیری را در ظاهر شدن عکسشان در گوشی خود تجربه کنند.

وقتی که عکسی را در اینستاگرام به اشتراک می‌گذارم، اندازه تصویر چقدر است؟

وقتی که شما از اینستاگرام استفاده می‌کنید، صرف‌نظر از اینکه اینستاگرام شما بر روی آیفون است یا گوشی‌های اندروید، ما تصاویر شما را در بهترین کیفیت ممکن بارگذاری می‌کنیم (حداکثر تا عرض ۱۰۸۰ پیکسل).

زمانی که عکسی ارسال می‌کنید که بین ۳۲۰ و ۱۰۸۰ پیکسل است، آن تصویر در سایز اصلی خود باقی می‌ماند، البته به شرطی که نسبت تصویر آن ۱,۹۱:۱ و ۴:۵ باشد. (تصویری با ارتفاع ۵۶۶ و ۱۳۵۰ پیکسل و عرض ۱۰۸۰ پیکسل). اگر نسبت تصویر شما قابل پشتیبانی نباشد، داخل یک قاب از پیش تعیین شده اطراف آن بریده می‌شود تا تبدیل به شکل مورد پذیرش ما شود. اگر تصویری با اندازه‌ی کوچک‌تر ارسال کنید، ما آن‌ را بزرگ‌تر کرده تا به اندازه‌ی عرض ۳۲۰ پیکسل برسد. اگر تصویری با اندازه بزرگ‌تر ارسال کنید، ما اندازه‌ی آن را کاهش داده و به ۱۰۸۰ می‌رسانیم.

اگر می‌خواهید مطمئن شوید که تصویر شما با عرض ۱۰۸۰ پیکسل ارسال شود نکات زیر را بخوانید:

  • آخرین نسخه‌ی اینستاگرام را دریافت کنید.
  • عکسی با اندازه‌ی حداقل ۱۰۸۰ پیکسل و نرخ نسبت تصویر بین ۱,۹:۱ و ۴:۵ ارسال کنید.
  • حتماً از دوربینی با کیفیت بالا استفاده کنید زیرا گوشی‌های مختلف، عکس‌هایی با کیفیت‌های مختلفی ارائه می‌کنند.

ارسال ویدیو

چطور یک فیلم ارسال کنم؟

برای ارسال یا ضبط یک فیلم ابتدا در پایین صفحه آی  + را انتخاب کنید:

  • برای بارگذاری ویدیو بسته به نوع گوشی‌تان به قسمت Liberary در آیفون یا Gallery در اندروید رفته و فیلمی را که می‌خواهید به اشتراک بگذارید انتخاب کنید.

  • برای ضبط یک فیلم Video را انتخاب و آی ضبط را نگه داشته تا ضبط فیلم آغاز شود و برای متوقف نمودن ضبط انگشت خود را بردارید. می‌توانید این کار را چندین مرتبه انجام دهید و چندین فیلم ضبط کنید. همچنین می‌توانید با آی  چرخش دوربین جلو و عقب را عوض کنید.

 

این را در ذهن داشته باشید که حداکثر طول فیلم ۶۰ ثانیه است، زمانی که فیلم خود را بارگذاری یا ضبط کردید، می‌توانید به آن فیلتر، عنوان و موقعیت مکانی اضافه کرده و آن را ارسال کنید.

توجه: نمی‌توانید از روی یک رایانه شخصی فیلم ضبط کرده یا بارگذاری کنید.

چند ثانیه می‌توانم فیلم ضبط کنم؟

فیلم شما می‌تواند بین ۳ تا ۶۰ ثانیه باشد.

چگونه می‌توانم یک ویدیو با چندین قسمت ضبط کنم؟

در پایین صفحه آی + را بزنید، سپس فیلم را انتخاب کنید. برای شروع ضبط، آی ضبط را بزنید و نگه دارید. برای گرفتن چندین قسمت فیلم، انگشت خود را از روی آی ضبط بردارید تا فیلم به حالت pause (مکث) برود. وقتی آماده برای ضبط قسمت‌های بعدی خود شدید، دوباره دکمه ضبط را فشار دهید و نگه دارید.

برای حذف قسمت‌های قبلی فیلم خود، Delete را زده و تأیید کنید.

در نظر داشته باشید که حداکثر طول ویدیو ۶۰ ثانیه است.

چگونه می‌توانم یک ویدیو با چندین قسمت بارگذاری کنم؟

این ویژگی در حال حاضر فقط بر روی IOS فعال است.

می‌توانید فیلمی با چندین قسمت بارگذاری کنید.

۱- آی + را بزنید.

۲- گزینه Liberary را زده و فیلم یا فیلم‌هایی که می‌خواهید بارگذاری کنید را انتخاب کنید و Next را بزنید.

۳- گزینه Trim را زده و سپس آی + را بزنید.

۴- هر فیلم دیگری را که می‌خواهید انتخاب کنید و در نهایت Done را بزنید.

۵- Share را بزنید.

شما می‌توانید هر فیلمی را انتخاب و ویرایش کنید یا ترتیب آن‌ها را جابه‌جا کنید، در نظر داشته باشید که می‌توانید برای فیلم‌های خود فیلتر، جلوه، عنوان و موقعیت مکانی انتخاب کنید. در صورتی که ترجیح می‌دهید می‌توانید فیلم خود را در چند قسمت ضبط کنید.

در نظر داشته باشید که فیلم‌هایی که از چندین قسمت تشکیل شده‌اند به صورت مربعی نشان داده می‌شوند نه به صورت افقی یا عمودی.

آیا می‌توانم ببینم یک فیلم چند مرتبه مورد مشاهده قرار گرفته؟

در پایین یک فیلم می‌توانید ببینید که آن فیلم چند مرتبه دیده شده است. تعداد بازدیدهای یک فیلم برای کسانی که پست را می‌بینند قابل مشاهده است. این را به خاطر داشته باشید که در پست‌هایی که از چندین فیلم یا تصویر تشکیل شده‌اند نمی‌توانید تعداد دیده شدن تک‌تک آن فیلم‌ها یا تصویرها را مشاهده کنید.

شمارنده‌ی تعداد بازدید یک فیلم، تکرار فیلم‌ها را حساب نمی‌کند و یک بازدید زمانی به این عدد اضافه می‌شود که حداقل ۳ ثانیه یا بیشتر از فیلم دیده شود.

این را نیز در خاطر داشته باشید که شمارنده‌ی تعداد بازدید تنها برای فیلم‌هایی قابل رؤیت است که از تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۵ به بعد در اینستاگرام قرار گرفتند.

چطور لایک های یک فیلم را ببینم؟

برای دیدن لایک های یک فیلم، اول شمارنده‌ی تعداد بازدید را انتخاب کنید و از آنجا می‌توانید تعداد لایک ها و کسانی که لایک کرده‌اند را ببینید.

چرا در فیلم من بازدیدها شمرده نمی‌شود؟

ممکن است زمانی طول بکشد قبل از اینکه تعداد بازدید بروز رسانی شود، اگر تعداد بازدید در فیلم‌های شما نشان داده نمی‌شوند، مدتی بعد مجدداً امتحان کنید. به خاطر داشته باشید که نمی‌توانید تعداد بازدید تک‌تک فیلم‌هایی را که به صورت پست چندین قسمتی ارسال کردید ببینید.

همچنین در نظر داشته باشید که تعداد بازدیدها فقط مربوط به داخل برنامه اینستاگرام است و نه از دیگر برنامه‌ها و رایانه‌ها. اگر حساب شما بر روی خصوصی تنظیم شده، ممکن است قادر به دیدن تعداد بازدید نباشید تا زمانی که آن تعداد بازدید به عدد مشخصی برسد.

شمارنده‌ی تعداد بازدید تنها برای فیلم‌هایی قابل رؤیت است که از تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۵ به بعد در اینستاگرام قرار گرفتند.

اضافه کردن موقعیت مکانی

چگونه قبل از ارسال عکس یا فیلم موقعیت مکانی به آن اضافه کنم؟

پس از گرفتن یا بارگذاری یک فیلم یا عکس می‌توانید موقعیت مکانی برای آن انتخاب کنید.

برای اینکار:

۱- Add Location را بزنید.

۲- موقعیت مکانی خود را یافته و انتخاب کنید.

۳- Share را بزنید.

همچنین می‌توانید یک رویداد عمومی فیس‌بوک را به عنوان موقعیت مکانی انتخاب کنید. درست مثل یک صفحه‌ی موقعیت مکانی، می‌توانید نام رویداد را زده تا تمام تصاویر و فیلم‌ها را ببینید.

همچنین می‌توانید موقعیت مکانی تصاویر یا فیلم‌های ارسالی خود را ویرایش کنید.

چگونه موقعیت مکانی یک پست ارسال شده را ویرایش کنم؟

شما می‌توانید موقعیت مکانی تصاویر یا فیلم‌های ارسالی خود را ویرایش کنید.

۱- برای اضافه کردن یا ویرایش موقعیت مکانی در ابتدا آی بیشتر را زده سپس Edit را بزنید.

ریکاوری دوربین مداربسته DVR

قیمت، خرید و مشخصات دستگاه DVR دوربین مداربسته 16 کاناله آیمکس

ساختار دستگاه DVR برای ضبط فیلم روی هارد با سایر سیستم ها کاملا متفاوت است. بنابراین نحوه

بازیابی اطلاعات

 DVR ، فرآیند متفاوتی دارد. بازیابی فیلم دوربین مدار بسته به دلیل نوع ذخیره سازی اطلاعات در دی وی ار،تفاوت زیادی با هاردهای معمولی دارد. اصطلاح

ریکاوری دوربین مداربسته چندان درست و صحیح نیست چرا که هر DVR در درون خود از یک هارد با مشخصات خاص، برای ذخیره اطلاعات استفاده می کند.بنابراین هدف ما بازیابی هاردهای درون DVR است نه دستگاه آن.

  1. چه نوع هارد برای دستگاه DVR مناسب است؟

قبل از بازیابی DVR، بهتر است در مورد نوع هارد دستگاه DVR نیز کمی توضیح دهیم.دستگاه DVR ،به علت استفاده مکرر نیاز به هاردهایی با ویژگی هایی خاص دارد. یک دستگاه DVR  در حال ذخیره اطلاعات به صورت دائمی است ، یعنی هنگام روشن کردن DVR  هارد شروع به ذخیره اطلاعات می کند و بر اساس تعداد دوربین ها درون DVR، ممکن است از چند روز یاحتی تا یک ماه حجم هارد یک بار پر و مجدد شروع به حذف اطلاعات قدیمی و رایت اطلاعات جدید کند. پس بهترین و مناسب‌ترین هارد DVR  اصولا هارد های با قابلیت رایت فراوان می باشد.

  • چند نکته اساسی جهت جلوگیری از بین رفتن اطلاعات DVR

1-      یکی از سئوالات اساسی دارندگان دستگاه دوربین مداربسته این است که، چرا اطلاعات هارد DVR در کامپیوتر قابل مشاهد نیست؟

در بعضی از موارد کاربران به علت عدم آشنایی با کارکرد صحیح دستگاه DVR برای مشاهد یا ذخیره یک یا چند عدد فیلم که به راحتی در DVR  قابل مشاهده است ؛هارد را از داخل دستگاه DVR خارج و به کامپیوتر متصل می‌کنند.  DVR  به علت پیچیدگی خاص در MBR کامپیوتر توانایی شناسایی پارتیشن هارد فوق نبوده و در اغلب موارد به عنوان یک هارد خام در نظر می گیرد.

اشتباهی که کاربران در این موقعیت مرتکب می‌شوند، اتصال مجدد هارد به دستگاه DVR به علت عدم مشاهده فیلم است. بیشتر سیستم های DVR به دلیل مسائل امنیتی در این هنگام هارد را مجددا فرمت می کند که این امر در بعضی از مواقع ریکاوری را سخت تر می کند. پس به هیچ عنوان هارد را ازدستگاه DVR برای دیدن فیلم های خود خارج نکنید و در صورت جدا کردن مجددا وصل نکنید.

2-      از اطلاعات گذشته در صورت امکان Back Up تهیه نمایید.

3- زمان نصب دستگاه تنظیمات , سیکل زمانی ذخیره اطلاعات و طریقه ی دیدن اطلاعات گذشته را یاد بگیرید.

4- نوسان برق و قطعی برق از مواردی بوده که به هارد شما آسیب وارد می کند برای جلو گیری از این امر در صورت امکان برای دستگاه DVR خود، از محافظ برق و یا UPS   استفاده کنید. اما اگر  توان خرید UPS را نیز ندارید از یک محافظ برق خوب و در هنگام رفتن برق حتما تاریخ و ساعت DVR  خود را مجددا تنظیم کنید چون در بیشتر مواقع مشاهده شده است که مشتری برای جست وجو تاریخ خاص به علت تنظیم نبودن تاریخ مجبور به دیدن تمام فیلم ها می شود.

 با وجود تغییرات عمده در نوع فرمت فیلم ها و دستگاه های DVR تا به حال ۱۰ ماژول اساسی بازیابی اطلاعات با تنوع انواع فرمت موجود می باشد که تمام فیلم های زیر مجموعه ی این ۱۰ ماژول اساسی می باشد .

  • مهمترین عواملی که در ظرفیت ذخیره سازی

    هارد سیستم  DVR موثرند.

برای  آگاهی از این که دوربین مداربسته تا چند روز فیلم های ضبط شده را  نگه می دارد و یا  مدت زمان حافظه دوربین مداربسته  چقدر است؛ نمی توان زمان دقیقی را مشخص کرد.چرا که این زمان می تواند از یک روز تا چندین ماه متغییر باشد. در این میان عوامل زیادی نیز وجود دارند که این ظرفیت ذخیره سازی به آن ها بستگی دارد مثل میزان هزینه ای که شما برای سیستم مداربسته خود صرف می کنید.

  • حجم هارد مورد استفاده

هر چقدر که حجم هارد مورد استفاده بیشتر باشد امکان ذخیره روز های بیشتری مهیا می شود به طور مثال اگر شما توانایی دیدن ده روز قبل را دارید و هارد شما یک ترا بایت بوده به راحتی می توانید با تعویض هارد خود به یک ۳ ترا یا ۴ ترا بایت حجم ذخیره اطلاعات را در درون هارد خود تا ۳۰ روز بیشتر کنید . پس حجم هارد مورد استفاده تاثیر زیادی در تعداد روز های ذخیره شده در هارد شما می باشد.

  • تعداد دوربین های مورد استفاده

این مورد نیز از مواردی بوده که باعث کم و زیاد بودن حجم داخلی هارد شما می نماید به طور مثال هر چه که تعداد دوربین های بیشتری استفاده نمایید به طبع برای داشتن سیکل بیشتری باید حجم هارد خود را نیز افزایش دهید.

  • کیفیت دوربین ها

دوربین های مداربسته  از کیفیت ضبط تصاویر مختلفی مانند HD، FULL HD، ۴K و برخوردارند،  که انتخاب هر کدام از آن ها در میزان فضای اشغال شده از هارد موثرند. برای مثال اگر ده عدد دوربین HD هاردی با ظرفیت مشخص داشته باشید و چنانچه برای مثال مدت زمان ذخیره سازی آن تا یک ماه باشد این مدت در مورد دوربین های FULL HD به کمتر از یک ماه کاهش می یابد. پس هرچه کیفیت و رزولوشن دوربین های مداربسته باشد طبیعتا فضای ذخیره سازی شما هم زودتر پر می شود.

  • حالت ضبط

دستگاه های DVR  دارای حالت های ضبط متفاوتی هستند. متداول ترین حالت ضبط حالت Continues یا مداوم است که به صورت بی وقفه ضبط می کند. حالت دیگر حالت Motion Detection   است. دستگاه در این حالت زمانی شروع به ضبط می کند که از جلوی دوربین شیء متحرکی عبور کند. طبیعتا در این حالت به خاطر اینکه ضبط در زمان های ورود شیئ متحرک انجام می شود، فضای ذخیره سازی دیرتر تمام می شود، به ویژه اگر دوربین در محیط هایی با رفت و آمد محدود نصب شده باشد.

از موارد دیگر در DVR این می باشد که تمام فیلم های شما بدون صدا می باشد که در بعضی از موارد کاربر بدون توجه به این امر دچار اشتباه شده و در اصل تصویر برای او بدون صدا چندان قابل اهمیت نیست پس حتما در DVR از نصاب این کار بخواهید در این مورد به شما توضیح درستی ارائه دهند و در صورت نیاز به صدا می توانید بلندگو های خاصی روی دوربین یا تعویض DVR خود با دوربین هایی که هم قابلیت ضبط تصویر و هم ضبط صدا دارند را انجام دهند.

سوالات متداول درباره

بازیابی هارد دوربین مداربسته

از سوالات رایج و اصلی در DVR اصولا مشتری به طور مثال اطلاعات دو ماه پیش مد نظر می باشد و دستگاه DVR او فقط یک ماه توانایی ذخیره دارد پس هارد DVR را جدا و به یک مرکز ریکاوری ارسال نمایید اصولا تنظیمات هارد های DVR بر این اساس می باشد که در روز ۳۰ که فضای هارد پر شده است روز یک را پاک کرده و روز ۳۱ را به جای روز اول جای گذاری می کند و به ترتیب برای ذخیره روز دوم بعد از سیکل یک ماه روز دوم سیکل اول را پاک کرده و روز دوم از سیکل دوم را جا گذاری می نماید یعنی اور رایت می کند، علت اور رایت عدم فضای کافی برای ذخیره بوده و اصولا تمام تنظیمات DVR می توان بر این اساس باشد که هنگام پر شدن قدیمی ترین فضا پاک شود که رسیدن به اطلاعات سیکل اول در بیشتر مواقع غیر قابل ریکاوری می باشد.

  • آیا نرم افزاری برای ریکاوری هارد دوربین مدار بسته وجود دارد؟

برای بازیابی دوربین مدار بسته، هیچ کدام از

نرم افزار های رایگان در بازار کارایی ندارند. همانطور که در بالا اشاره کردیم به علت متفاوت بودن فایل سیستم هارد های DVR  اغلب نرم افزار های موجود در بازار سیستم فایل های DVR را پشتیبانی نمی کند. در دنیا فقط دو نرم افزار جهت بازیابی DVR مورد استفاده قرار می گیرد. که این نرم افزار ها نیز فقط و فقط  توانایی ریکاوری DVR را دارند؛ضمن اینکه هیچ کدام از این دو نرم افزار نسخه رایگان ندارند و حتما باید خریداری شوند. هزینه خرید آنها بالغ بر ۱۰۰۰ دلار می باشد که برای یک کاربر عادی چندان ارزش ندارد.

  • نرم افزار ریکاوری هارد DVR چه ویژگی هایی دارد؟

1.خروجی تصاویر حتما باید توسط کامپیوتر قابل پخش باشد.

2.تمام فیلم ها باید با ذکر دقیق تاریخ و روز باشد و مشتری برای دیدن یک روز خاص مجبور نباشد وارد فیلم شود و از بالای فیلم تاریخ را نگاه کند که این امر فوق العاده زمان بر بوده.

3.نرم افزار باید قابلیت ریکاوری فیلم های پاک شده، از دوربین مداربسته را داشته باشد.

دو نوع ضبط کننده وجود دارد که در هنگام خرید باید توجه کنیم تصاویر DVR  یا NVR این دو دستگاه با عملکرد های مشابه اما تفاوت هایی نیز دارند که در پایین شرح می دهیم.

  1. تفاوت دستگاه DVR» و NVR»

این دو دستگاه هر دو وظیفه ضبط تصاویر دوربین مدار بسته را بر عهده دارند دستگاه DVR مخفف DIGITAL VIDEO RECORDER  است و  NVR مخفف NETWORK VIDEO RECORD است و عمده تفاوت ها در نحوه پردازش داده می باشد.سیستم های  DVR داده ویدیویی را در خود دستگاه رکوردر پردازش می کند د حالی که سیستم های NVR داده ویدیویی را در دورین رمز گذاری وپردازش می کند سپس آن را به ضبط کننده NVR که برای ذخیره سازی و مشاهده از راه دور بوده ارسال می کند.

دستگاه NVR با دوربین های ID لینک می شود اما  DVR با دوربین با دوربین های آنالوگ لینک می شود.سیستم DVR حتما از طریق یک سیستم امنیتی با سیم اما NVR با سیم یا بی سیم می شود در بالامختصر توضیحاتی در رابطه با تفاوت های دو دستگاه قید شد که به مشتری برای خرید کلی کمک خواهد کرد.

  1. ریکاوری انواع دوربین های DVR و  NVR

در بعضی از مواقع مشاهده شده است که به علت سرقت یا آتش سوزی هارد DVR  یا NVR  دچار آسیب فیزیکی جدی شده است در این مواقع ابتدا باید مشکل فیزیکی هارد برطرف شود سپس با کمک گرفتن از نرم افزار های مخصوص خود در صدد بازیابی فیلم های پاک شده دوربین مداربسته بر آییم.

 


آخرین مطالب

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها